سید حسن صدر: تفاوت میان نسخه‌ها

سید حسن صدر (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۲۵

۴٬۷۲۵ بایت اضافه‌شده ، ۱۲ اوت

بدون خلاصۀ ویرایش

Hossein.badrouj

trustworthy

۹۰۷

ویرایش

@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 === اقامت در نجف ===
 سید حسن صدر به امر پدر، به نجف اشرف مهاجرت نمود تا هر چه بیشتر از علوم و معارف الهی بهره‌مند گردد. وی هفده سال در حوزه علمیه نجف، حکمت، کلام، فقه، اصول و سایر علوم اسلامی را فرا گرفت. و در فقه و اصول مجتهد شد.
+=== مهاجرت به سامرا ===
+آیت الله العظمی سید محمد حسن شیرازی در سال ۱۲۹۱ هـ . ق. از نجف به سامرا هجرت کرد. عده بسیاری از شاگردان او نیز به آن جا مهاجرت کردند. سید حسن صدر نیز در سال ۱۲۹۷ هـ . ق. برای بهره بردن از محضر مرجع بزرگ شیعه، به سامرا مهاجرت نمود و مدت هفده سال در آن اقامت کرد. وی ضمن استفاده از درس آیت الله شیرازی، خود نیز به تدریس پرداخت. بیان شیوا و گیرایش توجه همه را به وی جلب کرد. مرجع شیعیان نیز ارادت و عنایت خاصی نسبت به وی ابراز می‌داشت. دو سال از رحلت آیت الله سید محمد حسن شیرازی گذشته بود که ـ در سال ۱۳۱۴ هـ . ق. ـ سید حسن صدر همراه پسر عمویش، سید اسماعیل صدر به زادگاهش کاظمین بازگشت.<ref>سید حسن صدر، شیعه و پایه گذاری علوم اسلامی، ۱۳۸۸ش، ص ۵ و ۸ و ص ۴ ـ ۱۱ و ۱۰ ـ ۱۱؛  ملا علی واعظ تبریزی، علمای معاصرین، ص ۱۷۱، ۱۷۰؛ ملا علی تبریزی، صیام وقایع الایام، ، ص ۶۶۴،  سید مصطفی خمینی، معارف و معاریف، ج ۶، ص ۶۶۱، اعیان الشیعه، ۱۴۲۱ق، ج ۵، ص ۳۲۵؛ محمد شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج ۶، ص ۳۰۴.</ref>
+=== اساتید ===
+سید حسن صدر علم صرف و نحو را از علامه باقر بن محمد حسن آل یاسین و علامه سید باقر بن الحیدر (متوفا: ۱۲۹۰ هـ . ق.) و همچنین علم معانی و بیان و بدیع را از شیخ علامه عطار و علم منطق را از شیخ محمد بن الحاج کاظم و میرزا باقر سلماسی فرا گرفت.
+او حکمت و کلام را از پدرش، شیخ محمد باقر شکی، شیخ محمد تقی بایکانی؛ شیخ عبدالنبی نوری طبرسی و محمد تقی گلپایگانی (متوفی: ۱۲۹۳ هـ . ق.) فراگرفت.
+فقه و اصول را نیز از پدرش، عبدالحسین بن نعمة الطریحی (متوفا: ۱۲۹۵ هـ . ق.) و میرزای شیرازی؛ اخلاق را از ملاحسینقلی همدانی و علوم غریبه را نزد شیخ عبدالحسین هندی یاد گرفتند.<ref>سید حسن صدر، شیعه و پایه گذاری علوم اسلامی، ۱۳۸۸ش، ص ۶؛ سید حسن صدر، تأسیس الشیعه، ص ۵ و ۱ ـ ۲.</ref>
+استادان وی، همگی از بزرگان حوزه بودند، امّا به عنوان نمونه، به زندگی دو استادش اشاره می‌شود:
+* میرزای شیرازی: وی در نیمه جمال الاول سال ۱۲۳۰ هـ . ق. در اصفهان دیده به دنیا گشود. وی تحصیلاتش را از اصفهان آغاز کرد. در سال ۱۲۹۵ هـ . ق. در ۲۹ سالگی عازم نجف اشرف شد. و پس از سال‌ها تحصیل، از صاحب جواهر گواهی اجتهاد مطلق گرفت. مرجعیت شیعه بعد از شیخ مرتضی انصاری به او سپرده شد. وی فقیهی با درایت بود که قاطعانه در مقابل نقشه‌های شوم استکبار ایستاد و نقشه‌های آنان را نقش بر آب کرد. وی در سال ۱۳۱۲ هـ . ق. در سامرا درگذشت.<ref>محمد علی مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۲۶ش، ج ۳، ص ۴۲۵.</ref>
+* ملا حسینقلی همدانی: او سال‌ها از محضر شیخ انصاری استفاده کرد. وی فقهی آراسته به اخلاق دینی و حکیم و عارفی بریده از دنیا بود. او در تهذیب نفس بسیار کوشید و از مقام و ریاست دوری گزید. هر روز صبح در خانه‌اش اخلاق و عرفان درس می‌داد. بسیاری از تشنگان حقیقت در درس او شرکت می‌کردند. او نماز جماعت را درخانه‌اش به پا می‌داشت. وی در سال ۱۳۱۱ هـ . ق. که برای زیارت قبر سید الشهداء ـ علیه السلام ـ به کربلا رفته بود، به دیار باقی شتافت و در حجرة چهارم، در صحن شریف به خاک سپرده شد.<ref>سید حسن صدر، تأسیس الشیعه، ۱۴۳۸ق، ص ۵.</ref>