trustworthy
۶۳۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
مراد از این نوع تکفیر که معمولاً بدون مبنا و بر اساس کینه و عداوت است این است یک مسلمان، مسلمان دیگری را تکفیر کند و کفر را به او نسبت دهد. در صدر اسلام حتی در زمان حیات رسول گرامی اسلام(ص) و بعد از آن در زمان خلفا ممکن است برخی مسلمانان از طرف برخی افراد تکفیر شده باشد؛ مثلاً در زمان خلافت [[ابوبکر]]، [[مالک بن نویره]] و قوم او به بهانه مانعین زکات تکفیر شده و همه آنان به وسیله خالد بن ولید قتلعام شدند.<ref>رک: طبری، ابو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الطبری، بیروت، دار الکتب العلمیه، بیتا، ج۲، ص۲۷۲–۲۷۳.</ref> اما این نوع تکفیرها از امور شخصی و فردی بهشمار آمده و عنوان جریان تکفیری بر آنها صدق نمیکند. | مراد از این نوع تکفیر که معمولاً بدون مبنا و بر اساس کینه و عداوت است این است یک مسلمان، مسلمان دیگری را تکفیر کند و کفر را به او نسبت دهد. در صدر اسلام حتی در زمان حیات رسول گرامی اسلام(ص) و بعد از آن در زمان خلفا ممکن است برخی مسلمانان از طرف برخی افراد تکفیر شده باشد؛ مثلاً در زمان خلافت [[ابوبکر]]، [[مالک بن نویره]] و قوم او به بهانه مانعین زکات تکفیر شده و همه آنان به وسیله خالد بن ولید قتلعام شدند.<ref>رک: طبری، ابو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الطبری، بیروت، دار الکتب العلمیه، بیتا، ج۲، ص۲۷۲–۲۷۳.</ref> اما این نوع تکفیرها از امور شخصی و فردی بهشمار آمده و عنوان جریان تکفیری بر آنها صدق نمیکند. | ||
== | == جریانها و فرقه های تکفیری == | ||
=== جریان تکفیری خوارج بر مبنای گناه کبیره === | === جریان تکفیری خوارج بر مبنای گناه کبیره === | ||
با توجه به اینکه جریان تکفیری، در قالب تفکر و مذهب خاصی تحقق میپذیرد، از اینرو فرقه [[خوارج]] نخستین جریان تکفیری است که در میان مسلمانان به وجود آمد. خوارج، جمع خارجی، و از خروج به معنای سرکشی و طغیان گرفته شده و معادل فارسی آن شورشیان، جمع شورشی است.<ref>حوزی شرنومی، سعید، اقرب الموارد، بیروت، مطبعه مرسلی الیسوعیه، ۱۸۸۹، ج۱، ص۲۶۴.</ref> | با توجه به اینکه جریان تکفیری، در قالب تفکر و مذهب خاصی تحقق میپذیرد، از اینرو فرقه [[خوارج]] نخستین جریان تکفیری است که در میان مسلمانان به وجود آمد. خوارج، جمع خارجی، و از خروج به معنای سرکشی و طغیان گرفته شده و معادل فارسی آن شورشیان، جمع شورشی است.<ref>حوزی شرنومی، سعید، اقرب الموارد، بیروت، مطبعه مرسلی الیسوعیه، ۱۸۸۹، ج۱، ص۲۶۴.</ref> |