پرش به محتوا

ناصبی‌بودن اهل‌سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:


بنابراین اهل سنتی که محبت و دوستی اهل بیت را فرض و واجب می‌داند ممکن نیست ناصبی باشد؛ زیرا  ناصبی، در اصطلاح بر کسی اطلاق می‌شود که با امام علی و اهل بیت(علیهم‌السلام)دشمنی داشته باشند. این کلمه از ریشه نصب گرفته شده است و از نظر لغوی به معانی راست و برپا کردن، برپا کردن جنگ، دشمنی، آشکار ساختن دشمنی و غیر آن تفسیر شده است<ref>فیومى، احمد بن محمد مقرى‌، المصباح المنیر فی غریب الشرح الكبیر للرافعی‌،ج ۲، ص ۶۰۷، قم، منشورات دار ا لرضی،چ۱، بی تا.‌</ref> و به گفته ی  بسیاری از اهل لغت، ناصبی کسی است که از روی تدین، متدین به بغض امام علی و اهل‌بیت(علیهم‌السلام) باشد، هرچند برخی از اهل لغت مثل راغب اصفهانی و خلیل بن احمد فراهیدی نصب را به تعب و رنج، زحمت انداختن، عداوت و. . . معنی کرده اند.<ref>راغب اصفهانی،حسین، المفردات فی غریب القرآن ، ص۴۹۴، دفتر نشر الکتاب ، چ۲، ۱۴۰۴، کلمه نصب؛ فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین ، ص۸۰۷، مؤسسة نشر اسلامی جامعه مدرسین،چ۱، ۱۴۱۴، کلمه نصب</ref> زبیدی حنفی در تاج‌العروس می‌گوید: اهل نصب کسانی هستند که به دشمنی سرور ما امیر مؤمنان و پادشاه مسلمانان ابو الحسن علی بن ابی طالب (رضی الله عنه و کرم الله وجهه)، متدین ومعتقد بوده و آن را جزء دین می‌شمارند؛ زیرا ایشان نسبت به وی نصب و دشمنی دارند...و با ایشان اظهار مخالفت کردند وآنان طائفه [از] خوارج اند.<ref>واسطى، زبیدى، حنفى، محب ا لدین، سید محمد مرتضى حسینى‌، تاج العروس من جواهر القاموس، محقق/ مصحح: على شیرى‌، لبنان، بیروت ‌،دار الفكر للطباعة و النشر و التوزیع‌، چ۱ ،۱۴۱۴ ق‌.</ref>
بنابراین اهل سنتی که محبت و دوستی اهل بیت را فرض و واجب می‌داند ممکن نیست ناصبی باشد؛ زیرا  ناصبی، در اصطلاح بر کسی اطلاق می‌شود که با امام علی و اهل بیت(علیهم‌السلام)دشمنی داشته باشند. این کلمه از ریشه نصب گرفته شده است و از نظر لغوی به معانی راست و برپا کردن، برپا کردن جنگ، دشمنی، آشکار ساختن دشمنی و غیر آن تفسیر شده است<ref>فیومى، احمد بن محمد مقرى‌، المصباح المنیر فی غریب الشرح الكبیر للرافعی‌،ج ۲، ص ۶۰۷، قم، منشورات دار ا لرضی،چ۱، بی تا.‌</ref> و به گفته ی  بسیاری از اهل لغت، ناصبی کسی است که از روی تدین، متدین به بغض امام علی و اهل‌بیت(علیهم‌السلام) باشد، هرچند برخی از اهل لغت مثل راغب اصفهانی و خلیل بن احمد فراهیدی نصب را به تعب و رنج، زحمت انداختن، عداوت و. . . معنی کرده اند.<ref>راغب اصفهانی،حسین، المفردات فی غریب القرآن ، ص۴۹۴، دفتر نشر الکتاب ، چ۲، ۱۴۰۴، کلمه نصب؛ فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین ، ص۸۰۷، مؤسسة نشر اسلامی جامعه مدرسین،چ۱، ۱۴۱۴، کلمه نصب</ref> زبیدی حنفی در تاج‌العروس می‌گوید: اهل نصب کسانی هستند که به دشمنی سرور ما امیر مؤمنان و پادشاه مسلمانان ابو الحسن علی بن ابی طالب (رضی الله عنه و کرم الله وجهه)، متدین ومعتقد بوده و آن را جزء دین می‌شمارند؛ زیرا ایشان نسبت به وی نصب و دشمنی دارند...و با ایشان اظهار مخالفت کردند وآنان طائفه [از] خوارج اند.<ref>واسطى، زبیدى، حنفى، محب ا لدین، سید محمد مرتضى حسینى‌، تاج العروس من جواهر القاموس، محقق/ مصحح: على شیرى‌، لبنان، بیروت ‌،دار الفكر للطباعة و النشر و التوزیع‌، چ۱ ،۱۴۱۴ ق‌.</ref>
== ناصبی‌های معروف ==
در منابع از برخی افراد و گروه‌ها به عنوان ناصبی یاد شده است؛
* [[معاویة بن ابی‌سفیان]]، نخستین حاکم اموی بود که حدود ۲۰ سال بر دمشق حکومت کرد.<ref>ابن‌عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۴۱۸.</ref> ابن‌ابی‌الحدید معتزلی، شارح نهج البلاغه، از جاحظ نقل کرده که معاویه در پایان خطبه‌های [[نماز جمعه]] علی(ع) را لعن می‌کرد و می‌گفت این امر آن قدر باید گسترش یابد تا کسی فضیلتی از علی نقل نکند.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۵۶-۵۷.</ref>
* [[عثمانیه]]، کسانی که بر این باور بودند که امام علی، عثمان را به قتل رسانده یا به این امر کمک کرده است.<ref>معلم، النصب و النواصب، ۱۴۱۸ق، ص۵۹۱.</ref> از این رو از بیعت با او سر باززدند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۴۳۰.</ref> ابن‌حجر عسقلانی، رجال‌شناس اهل سنت در قرن نهم قمری، نواصب را گروهی معرفی کرده که اعتقاد دارند امام علی، عثمان را به قتل رسانده یا در قتل او کمک کرده است. این گروه به خاطر غلو در محبت عثمان به تضعیف و تنقیص امام علی روی آوردند.<ref>ابن‌حجر، فتح الباری، ۱۴۰۸ق، ج۷، ص۱۳.</ref>
* [[خوارج]]، گروهی از سپاه امام علی(ع) در [[جنگ صفین]] بودند که علی بن ابیطالب را متهم به کفر کردند و علیه او شوریدند. آنان را به سبب دشمنی با امام علی(ع)، نواصب یا ناصبه نیز خوانده‌اند.<ref>مقریزی، المواعظ و الاعتبار، ۱۴۲۲-۱۴۲۵ق، ج۴، قسم ۱، ص۴۲۸.</ref>
* [[حجاج بن یوسف ثقفی]] (درگذشته ۹۵ق)، به گفته [[علی بن حسین مسعودی|مسعودی]] تاریخ‌نگار قرن چهارم قمری، با اهل بیت دشمن بود. او کسانی را که از امام علی و یاران او اعلام برائت نمی‌کردند، به قتل می‌رساند. او شیعیان را می‌کشت و به کوچک‌ترین ظن و تهمتی بازداشت می‌کرد و اگر به کسی زندیق یا [[کفر|کافر]] گفته می‌شد، بهتر بود از اینکه وی را شیعه علی معرفی کنند.<ref>ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۱، ص۴۴.</ref> حجاج در حکومت عبدالملک، ابتدا حاکم حجاز و سپس حاکم عراق بود.<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۹، ص۱۱۷.</ref>
* [[حریز بن عثمان حمصی|حریز بن عثمان]]، امام علی(ع) را بر [[منبر]] سب می‌کرد.<ref>سمعانی، الانساب، ۱۳۸۲ق، ج۶، ص۹۵.</ref> او حدیث [[حدیث منزلت|انت منی بمنزلة هارون من موسی]] در فضیلت امام علی را به «انت منی بمنزلة قارون من موسی» تحریف می‌کرد. به گفته ابن‌حبان از رجالیان اهل سنت، حریز هر روز صبح، و هر شب [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی‌طالب(ع)]] را ۷۰ بار [[لعن]] می‌کرد.<ref>مفید، الجمل، ۱۴۱۳ق، ص۱۱۷.</ref>
* [[مغیرة بن شعبة|مغیرة بن شعبه]]، هنگامی که از سوی معاویه حاکم کوفه بود، امام علی(ع) و شیعیان او را بر [[منبر]] ناسزا می‌گفت و لعن می‌کرد.<ref>ابن‌کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۰.</ref> او از [[صحابه]] پیامبر بود که از نقش او در ماجرای هجوم به خانه [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] سخن گفته شده است.<ref>مفید، الجمل، ۱۴۱۳ق، ص۱۱۷.</ref>
* [[متوکل عباسی]]، از امام علی(ع) نفرت داشت و هم‌نشین ناصبی‌ها بود.<ref>خضری، الدولة العباسیة، ۱۴۲۲ق، ص۲۴۸.</ref> وی اموال شیعیان علی(ع) را می‌گرفت و آنها را می‌کشت. بی‌زاری متوکل از اهل بیت(ع) به اندازه‌ای بود که در سال ۲۳۶ق دستور [[تخریب حرم امام حسین(ع)|تخریب قبر حسین بن علی(ع)]] را صادر کرد؛ از‌این‌رو قبر امام حسین و تمامی خانه‌ها و آثار اطراف آن ویران شد و به آنجا آب بستند، زمین‌ها را شخم زده، در آن زراعت کردند.<ref>خضری، الدولة العباسیة، ۱۴۲۲ق، ص۲۴۸.</ref>
* [[ابن‌تیمیه حرانی|ابن‌تیمیه]]، از رهبران فکری [[سلفیه]] است، و برخی از محققان شیعه برای اثبات ناصبی‌گری ابن‌تیمیه به انکار [[رد الشمس|حدیث رد الشمس]]،<ref>ابن‌تیمیه، منهاج السنه، ۱۴۰۶ق، ج۸، ص۱۶۵، به نقل از آل مجدد، «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن‌تیمیه»، ص۱۷.</ref> تضعیف [[خطبه غدیر|حدیث غدیر]]،<ref>ابن‌تیمیه، منهاج السنه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۳۱۹-۳۲۰، به نقل از «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن‌تیمیه»، ص۱۹.</ref> و نیز دشمنی با شیعیان توسط او استناد کرده‌اند.<ref>آل مجدد، «نشانه‌های ناصبی‌گری ابن‌تیمیه»، ص۱۷-۲۵.</ref> همچنین ابن‌حجر عسقلانی گفته است که برخی به ابن‌تیمیه به خاطر سخنانش درباره حضرت علی، نسبت [[منافق|نفاق]] داده‌اند.ابن‌تیمیه معتقد بود که [[امام علی علیه‌السلام|علی]] ۱۷ مورد در فهم قرآن اشتباه کرده است.<ref>ابن‌حجر، الدرر الکامنه، ۱۳۹۲ق، ج۱، ص۱۵۵و۱۸۱</ref>


== نظر فقهای شیعی ==
== نظر فقهای شیعی ==
trustworthy
۵۹۴

ویرایش