شهریه روحانیان: تفاوت میان نسخه‌ها

{{نیازمند گسترش}}

{{شروع متن}}

{{پایان سوال}}

شهریه طلاب را می‌توان از یک نظر همچون بورسیه برخی دانشجویان در رشته‌های خاص دانست با این تفاوت که در دانشجویان بورسیه از ابتدا به آنها مبالغی پرداخت می‌شود و پس از اتمام دوره تحصیل، درآمد مناسب جایگاه خود را خواهند داشت، اما طلاب از ابتدای تحصیل تا پایان عمر مبلغ بسیار کمی را دریافت می‌کنند که قابل مقایسه با درآمد مشاغلی که دانشجویان در رشته‌های مختلف پس از پایان دوره تحصیلی خود می‌توانند به دست آورند، نیست.

به افرادی که در حوزه های علمیه به تحصیل، تدریس ، تحقیق ، تبلیغ ،مدیریت،کارهای اداری و.... اشتغال دارند از طریق همین منابع مبلغی به عنوان شهریه یا کمک هزینه پرداخت می گردد. علاوه براین بسیاری از روحانیون پس از اتمام دروس حوزهای خود به کارهای دیگری نظیر تدریس در مدارس و دانشگاه ها، دفتر داری اسناد و ازدواج، قضاوت، وکالت و.... مشغول شده و از آن طریق زندگی خود را تأمین می کنند. بسیاری از روحانیون به دلیل تمکن مالی خانوادگی زندگی آنان از نظر مالی تأمین بوده و همواره از گرفتن شهریه متداول در حوزه‌های علمیه بی‌نیاز بوده‌اند و حتی در موارد زیادی از مال شخصی خود به حوزه‌ها کمک کرده‌اند.<ref name=":0" />

روحانیت شیعی معتقد است که باید دانش آموختگان آنها مستقل از حکومتها و دولتها و مرتبط و وابسته به عموم مردم و جامعه باشد. حوزه‌های شیعی در عصرهای مختلف سعی‌شان بر این بوده که از حکومت‌هایی حتی شیعی مانند صفویه مستقل باشند.<ref name=":1" />

{{پانویس}}

{{شاخه

}}

{{تکمیل مقاله

}}

{{پایان متن}}