اساتید امام خمینی: تفاوت میان نسخه‌ها

بعد از این که آیت‌الله بروجردی در سال ۱۳۲۴ش، به قم مهاجرت کرد، امام خمینی با این که خودش فقه و اصول تدریس می‌نمودند و فقیه برجسته‌ای بودند، برای تقویت موقعیت و کلاس‌های آیت‌الله بروجردی در کلاس‌های ایشان شرکت می‌کردند.<ref>«[https://rasekhoon.net/faq/show/709343 استادان امام خمینی (ره) چه کسانی بودند؟]»، راسخون، بازدید: ۱۱ خرداد ۱۴۰۳ش.</ref>

سید حسین طباطبایی بروجردی (۱۲۵۴–۱۳۴۰ش)، فقیه نامدار و از مراجع برجسته امامیه بود.<ref>تولاّیی، علی، «بروجردی»، دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۲، ذیل مدخل.</ref> نسب بروجردی، با ۳۲ واسطه به [[امام حسن(ع)]] می‌رسد. وی هفده سال زعیم حوزه علمیه قم و پانزده سال [[مرجع عام شیعیان]] جهان بود. پس از درگذشت [[سید ابوالحسن اصفهانی]]، بروجردی مهم‌ترین مرجع شیعیان بود و در دهه ۱۳۳۰ش مرجع عام شیعیان محسوب می‌شد. در دوران او حوزه علمیه قم گسترش پیدا کرد و تعداد طلاب به صورت بی‌سابقه‌ای افزایش یافت. با حمایت‌های او آثار حدیثی و فقهی متعددی احیاء و منتشر شد.<ref>«[https://www.taghrib.org/fa/n5925 آیت‌الله سید حسین بروجردی]»، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۱۲ دی ۱۳۹۷ش، تاریخ بازدید: ۸ مهر ۱۴۰۲ش.</ref>

شیخ عبدالکریم حائری یزدی (۱۲۳۹–۱۳۱۵ش) از فقیهان بزرگ و مراجع تقلید معاصر شیعه بود. در سال ۱۲۹۳ ش به شهر اراک و سال ۱۳۰۰ ش به قم رفت و حوزهٔ علمیه را تشکیل داد. این فقیه علاوه بر تدریس و تربیت شاگردانی بنام، همچون؛ امام خمینی و آیات عظام؛ سید محمدتقی خوانساری، حجت، اراکی، گلپایگانی، نجفی مرعشی و… که بعدها هر کدام از مراجع بنام بودند، آثار علمی گرانقدری نیز از خود به یادگار گذاشت. امام خمینی به مناسبت‌های گوناگون از استادش، آیت الله حائری یاد و تجلیل کرده است.<ref>«[http://www.imam-khomeini.ir/fa/n154311/معرفی_و_شرح_حال_اساتید_امام_خمینی_و_تاثیراتشان_بر_امام معرفی و شرح حال اساتید امام خمینی و تاثیراتشان بر امام]»، پرتال امام خمینی، انتشار: ۹ مرداد ۱۴۰۱ش، بازدید: ۱۱ خرداد ۱۴۰۳ش.</ref>

امام خمینی دروس ریاضیات، هیئت و فلسفه به علاوه علوم معنوی و عرفانی را نزد آقا میرزا علی اکبر حکمی یزدی (۱۲۲۹–۱۳۰۴ش) فرا گرفت.<ref>«[https://rasekhoon.net/faq/show/709343 استادان امام خمینی (ره) چه کسانی بودند؟]»، راسخون، بازدید: ۱۱ خرداد ۱۴۰۳ش.</ref> علی اکبر حکمی یزدی معروف به حکیم الهی، از مدرّسان فلسفه و عرفان بود. حکیم یزدی در تهران و قم، شاگردان بسیاری داشت که مشهورترین آنها عبارت بودند از: سیدکاظم عصار تهرانی، میرزااحمد آشتیانی، سیدمحمدتقی خوانساری، سیداحمد خوانساری، میرزاابوالحسن شعرانی، میرزاابوالحسن رفیعی قزوینی، امام خمینی، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی و میرزاخلیل کمره‌ای. حکیم یزدی در ۱۳۴۴ق در قم درگذشت و در قبرستان شیخان دفن شد. فقیه و مؤسس حوزه علمیه قم، حاج‌شیخ عبدالکریم حائری، در آن روز، به احترام وی، درس را تعطیل کرد.<ref>سیدحسن، عرب، «حکمی یزدی آقامیرز اعلی اکبر»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳، ج۱۳، ذیل مدخل.</ref>

میرزاجواد ملکی تبریزی (درگذشت: ۱۳۰۴ش) از اساتید اخلاق امام خمینی بود. امام خمینی دربارهٔ استاد اخلاق خود، میرزا جواد آقا ملکی، ضمن دادن عناوین والایی چون «شیخ جلیل‌القدر» و «عارف باللّه»، تمامی رهپویان راه حق را به مطالعهٔ آثار ایشان سفارش می‌کند.<ref>«[http://www.imam-khomeini.ir/fa/n154311/معرفی_و_شرح_حال_اساتید_امام_خمینی_و_تاثیراتشان_بر_امام معرفی و شرح حال اساتید امام خمینی و تاثیراتشان بر امام]»، پرتال امام خمینی، انتشار: ۹ مرداد ۱۴۰۱ش، بازدید: ۱۱ خرداد ۱۴۰۳ش.</ref>