trustworthy
۲٬۵۶۶
ویرایش
نام مکان‌های ذکر شده در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←کوه‌ها: اصلاح ارقام
(←سرزمینها و مکانها: اصلاح ارقام) |
(←کوه‌ها: اصلاح ارقام) |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
# '''کوه صفا و مروه:''' {{قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَه مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ| ترجمه=«صفا» و «مروه» از شعائر (و نشانه‌های) خداست.|سوره =بقره| آیه=۱۵۸}} | # '''کوه صفا و مروه:''' {{قرآن|إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَه مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ| ترجمه=«صفا» و «مروه» از شعائر (و نشانه‌های) خداست.|سوره =بقره| آیه=۱۵۸}} | ||
# '''کوه جودی:''' جودی نام کوهی است که به‌گفته قرآن پس از فروکش‌کردن طوفان، کشتی نوح بر آن قرار گرفت.<ref>رضازاده شفارودی، معصومه، و ابوالقاسم کارگزار، «جودی»، در دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دایره المعارف اسلامی، ۱۳۷۵ش، ص۳۳۴.</ref> نام این کوه تنها یک‌بار در قرآن ذکر شده است: {{قرآن|وَقِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءَكِ وَيَا سَمَاءُ أَقْلِعِي وَغِيضَ الْمَاءُ وَقُضِيَ الْأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ ۖ وَقِيلَ بُعْدًا لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ| ترجمه=و گفته شد: ای زمین، آبت را فرو بر! و ای آسمان، خودداری کن! و آب فرو نشست و کار پایان یافت و (کشتی) بر (دامنه کوه) جودی، پهلو گرفت و گفته شد: دور باد قوم ستمگر.|سوره= هود|آیه=۴۴}} | # '''کوه جودی:''' جودی نام کوهی است که به‌گفته قرآن پس از فروکش‌کردن طوفان، کشتی نوح بر آن قرار گرفت.<ref>رضازاده شفارودی، معصومه، و ابوالقاسم کارگزار، «جودی»، در دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دایره المعارف اسلامی، ۱۳۷۵ش، ص۳۳۴.</ref> نام این کوه تنها یک‌بار در قرآن ذکر شده است: {{قرآن|وَقِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءَكِ وَيَا سَمَاءُ أَقْلِعِي وَغِيضَ الْمَاءُ وَقُضِيَ الْأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ ۖ وَقِيلَ بُعْدًا لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ| ترجمه=و گفته شد: ای زمین، آبت را فرو بر! و ای آسمان، خودداری کن! و آب فرو نشست و کار پایان یافت و (کشتی) بر (دامنه کوه) جودی، پهلو گرفت و گفته شد: دور باد قوم ستمگر.|سوره= هود|آیه=۴۴}} | ||
# '''کوه اُحُد:''' کوهی است سرخ‌رنگ که در شمال مدینه<ref>حموی، یاقوت بن عبد الله، معجم البلدان، ج ۱، ص ۱۰۹.</ref> در فاصله شش کیلومترى شهر مدینه بوده است (گر چه امروزه به جهت گسترش مدینه این کوه در داخل شهر قرار گرفته است.<ref>دانشنامه حج و حرمین شریفین، مدخل کوه احد</ref> کلمه اُحُد در قرآن نیامده است؛ اما آیات ۱۲۱ تا ۱۷۱ سوره آل عمران به جنگ احد پرداخته است.<ref>واقدی، محمد بن عمر، المغازی، بیروت، مؤسسه اعلمی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۱۹. ابن هشام، عبدالملک، السیرة النبویة، به کوشش مصطفی سقا و دیگران، قاهره، ۱۳۵۷ق/۱۹۵۵م، ج۲، ص۱۰۶.</ref> | |||
== اماکن بهشتی == | == اماکن بهشتی == | ||