|
|
خط ۲۹: |
خط ۲۹: |
|
| |
|
| در توضیح این [[حدیث]] باید دانست که معجزه<ref>واژه ی "معجزه" از "عجز" ـ مقابل قدرت ـ گرفته شده و از وصفیّت به اسمیّت نقل گردیده و تا را به علامت نقل آوردهاند، مانند تای صمدیه، و برخی آن را تای مبالغه میدانند، مانند تا در "علامه".</ref> (چنانکه از لفظش پیدا است) یعنی عاجز کننده، و آن کار خارقالعادهای است که نوع بشر، حتی نوابغ در تمام زمانها از آوردن آن عاجز باشند، و اساساً معجزه فراتر از نیروی بشر است و پیامبران به اراده و مشیّت خدا، برای اثبات درستی ادعای رسالت خویش، انجام میدهند و دعوت به «مقابله به مثل» (تحدی) نیز مینمایند. | | در توضیح این [[حدیث]] باید دانست که معجزه<ref>واژه ی "معجزه" از "عجز" ـ مقابل قدرت ـ گرفته شده و از وصفیّت به اسمیّت نقل گردیده و تا را به علامت نقل آوردهاند، مانند تای صمدیه، و برخی آن را تای مبالغه میدانند، مانند تا در "علامه".</ref> (چنانکه از لفظش پیدا است) یعنی عاجز کننده، و آن کار خارقالعادهای است که نوع بشر، حتی نوابغ در تمام زمانها از آوردن آن عاجز باشند، و اساساً معجزه فراتر از نیروی بشر است و پیامبران به اراده و مشیّت خدا، برای اثبات درستی ادعای رسالت خویش، انجام میدهند و دعوت به «مقابله به مثل» (تحدی) نیز مینمایند. |
|
| |
| ==اعجاز بیانی و محتوایی قرآن==
| |
| اینکه [[قرآن]] معجزه است همه قبول دارند اما در وجه اعجاز قرآن نظر علماء متعدد است که متخصصان از این جهت، معجزه های قرآن را به دو بخش تقسیم کرده اند: اعجاز بیانی، اعجاز محتوایی.<ref>اعجاز نور، همان، ص۱۱۲.</ref>
| |
| {{جعبه اطلاعات کتاب
| |
| | عنوان =کتاب مقدس دین اسلام
| |
| | تصویر =قرآن مربوط به قرن چهارم یا پنجم قمری.jpeg
| |
| | اندازه تصویر =250px
| |
| | توضیح_تصویر =نسخهای از قرآن، متعلق به قرن چهارم یا پنجم قمری به خط کوفی (مسجد روستای نُگُل، از توابع سنندج)
| |
| | نامهای دیگر =فرقان، الکتاب و مُصحَف
| |
| | نویسنده = امام علی
| |
| | موضوع =خدا
| |
| | زبان =عربی
| |
| | تعداد جلد =1
| |
| |پدید آورنده=حضرت محمد|نام=قرآن}}
| |
| ==اعجاز بیانی (لفظی)==
| |
| اعجاز بیانی که به اعجاز ادبی و لفظی هم تعبیر میشود یعنی الفاظ و کلمات و جملات و نظم ادبی و قالب قرآن با قطع نظر از اینکه چه احکامی را و چه عالمی را حکایت میکند همه معجزهاند و دارای چندین وجه است که در ذیل به آنها اشاره میشود:
| |
|
| |
| * قرآن، معجزه است بخاطر فصاحتی که دارد.؛ فصاحت یعنی بیان شیرین و واضح و آشکار که هم کلمات قرآن فصیح است، یعنی اداء کلمات قرآنی بر زبان، ایجاد سنگینی نمیکند. و هم جملات و کلام قرآن فصیح است، یعنی ضعف تألیف و گره خوردگی ندارد، بلکه سلیس و روان است. معجزه بودنش بخاطر بلاغت است: یعنی علاوه بر اینکه قرآن فصیح است مطابق مقتضای حال سخن گفته، جملات قرآن دارای عمق معنایی و رعایت اوضاع و احوال مخاطبین است.
| |
|
| |
| * قرآن معجزه است چون بیانش در قالب یک قالب جدید است. نه شعر است و نه نثر (عرب آن روز فقط همین دو اسلوب را داشتند) روش بیان قرآن با روش و شیوه جامعه ادبی آن زمان کاملا فرق داشت، قالب آن ابتکاری و فوق قدرت بشر است.<ref>سبحانی، جعفر، الألهایت، چاپ قدس، چاپ سوم، ج۳، ص۳۱۸.</ref>
| |
|
| |
| * گیرایی و مجذوب کردن جانها به قرآن معجزه است چون شنیدن الفاظ و جملات آن حتی برای غیر عرب زبانها، هم جذاب است. در صدر اسلام بیشترین توجه به اعجاز قرآن از جهت بیانی بودن آن است.<ref>وجوه یاد شده هر کدام قایلنی دارند و در کتابهای تفسیری و کلامی مشروح بحث شده که در آخر چند نمونه از آنها عرض میشود تا شما دوست عزیز مراجعه فرمایید.</ref>
| |
|
| |
| ==اعجاز محتوایی (معنایی)==
| |
| {{جعبه نقل قول
| |
| | عنوان =
| |
| | نقلقول = [[عبدالحسین زرینکوب]]:{{-}}'''«این آیات خدایی روشن و با شکوه، شیوا و خیره کننده، دلنواز و گاه بیمانگیز مینمود. نه شعر بود و نه خطبه، با سخنان کاهنان و خطیبان تفاوت داشت و با این همه موجی از شعر و رنگی از یک هنر بینام در آن جلوه داشت و ازین رو در دلهایی که از ذوق سخن بیبهره نبود تأثیر میکرد و از فرط قدرت و نفوذ چیزی از مقوله اعجاز تلقی میشد».'''<ref>زرینکوب، بامداد اسلام، ۱۳۶۹ش، ص۱۴ (نسخه pdf).</ref>|تاریخ بایگانی
| |
| | منبع =
| |
| | تراز = چپ
| |
| | عرض = ۲۳۰px
| |
| | اندازه خط = 14px
| |
| | رنگ پسزمینه = #FFF9E7
| |
| | گیومه نقلقول =
| |
| | تراز منبع = چپ
| |
| }}اعجاز محتوایی که از آن به اعجاز علمی، معنوی هم تعبیر شده است، یعنی قرآن بخاطر احکام متعالی، اخبار علمی و غیبی و… با قطع نظر از کلمات و الفاظش معجزه است و برای آن مصادیق و وجوهی ذکر کردهاند که ما به چند نمونه از آن اشاره میکنیم:
| |
|
| |
| *این که شخص امّی (درس نخوانده) چنین مطالب عالی را با چنین حجم بدون تناقض بیاورد، معجزه است.<ref>همان الألهایت همان، ص۳۶۸ و المیزان ج۱.</ref>
| |
|
| |
| *قرآن با اینکه طی بیست و سه سال و در اوضاع غیرعادی نازل شده و مطالب و احکام متعدد دارد با این حال کوچکترین اختلاف و تناقضی در او نیست و این کار، شگفت و معجزه است.
| |
|
| |
| *قرآن از غیب خبر داده و از حوادثی قبل از وقوع آن خبر داده که بعدا همانگونه واقع شده است.
| |
|
| |
| *قرآن از اسرار عالم آفرینش صدها سال قبل خبر داده که مقداری از آنها را علوم امروز بشر کشف کرده مثل حرکت زمین،<ref>طه/۵۳.</ref> بارور کردن باد، گیاهان را،<ref>حجر/۲۲.</ref> مذکر و مؤنث بودن گیاهان.<ref>رعد/۳.</ref>
| |
| {{مطالعه بیشتر}}
| |
|
| |
|
| ==منابع== | | ==منابع== |