۲۶
ویرایش
M.h.baghdri (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
M.h.baghdri (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
* '''اصل قاضینشینی؛'''<ref>قانون تشکیلات دادگستری، ماده ۴۲.</ref> این اصل بیان میکند که هیچ فرد نباید قاضی در پرونده ی خود باشد. به عبارت دیگر، هر کسی که از مرتکبی الهام گرفته است نباید قاضی در پرونده ی خود باشد و باید از داوری در پرونده ی مرتبط با خود، خودداری کند. | * '''اصل قاضینشینی؛'''<ref>قانون تشکیلات دادگستری، ماده ۴۲.</ref> این اصل بیان میکند که هیچ فرد نباید قاضی در پرونده ی خود باشد. به عبارت دیگر، هر کسی که از مرتکبی الهام گرفته است نباید قاضی در پرونده ی خود باشد و باید از داوری در پرونده ی مرتبط با خود، خودداری کند. | ||
* '''قاعده ترافیک حقوقی؛'''<ref>قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل ۱۶۴.</ref> این قاعده ی اصلی حقوق جزا است که بر اساس آن، قانون باید واضح و محدود و قابل اجرا باشد تا افراد بتوانند حقوق و تعهدات خود را درک کرده و بر آن عمل کنند. | * '''قاعده ترافیک حقوقی؛'''<ref>قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل ۱۶۴.</ref> این قاعده ی اصلی حقوق جزا است که بر اساس آن، قانون باید واضح و محدود و قابل اجرا باشد تا افراد بتوانند حقوق و تعهدات خود را درک کرده و بر آن عمل کنند. | ||
[[پرونده:کتاب قانون مجازات اسلامی.png|بندانگشتی|کتاب قانون مجازات اسلامی، نوشته ی جهانگیر منصور، در سال ۱۳۹۲ با آخرین ویرایش ها، در ۷۲۸ ماده تصویب شد. البته کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ که به قانون تعزیرات نیز معروف است به قوت خود باقی ماند و موادی از قانون جرایم رایانه ای به عنوان مواد ۷۲۹ الی ۷۵۵ به آن الحاق گردید. قانون مجازات اسلامی جزء قوانین اصلی جزایی است.]] |
ویرایش