automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۵٬۷۸۵
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
== معرفی و جایگاه == | == معرفی و جایگاه == | ||
الدعوات از جمله کتابهای حدیثی است که مشتمل بر مجموعه ای از روایات نبوی و اهل بیت است. این کتاب همچون سایر کتب ادعیه نیست، بلکه به واقع کتاب حدیثی است که احادیث فراوانی درباره اهمیت دعا و آداب آن و سلامت و بیماریی و احتضار در خود جای داده است.ص۳.<ref>ببرکته شمشیری، رحیمه، «پژوهشی در کتاب سلوة الحزین و تحفه العلیل»، دعاپژوهی، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، شماره ۳، ص۳.</ref> | |||
گفته شده کتاب طب الائمه فرزندان بسطام یکی از مهمترین مصادر راوندی در نقل احادیث در باب دوم این کتاب بوده است، ص۱۰. همچنین راوندی از کتاب های شیخ طوسی و شیخ صدوق بهره برده است.<ref>ببرکته شمشیری، رحیمه، «پژوهشی در کتاب سلوة الحزین و تحفه العلیل»، دعاپژوهی، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، شماره ۳، ص۱۰ و ۱۵.</ref> | |||
سلوه الحزین کتابی حدیثی است که مولف به صورت مرسل و اکتفا به نام گوینده حدیث یا یک یا دو تن از راویان متصل به معصوم و نیز بدون هیچ سخن و نظری احادیث را بیان می کند.ص۹.<ref>ببرکته شمشیری، رحیمه، «پژوهشی در کتاب سلوة الحزین و تحفه العلیل»، دعاپژوهی، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، شماره ۳، ص۹. </ref> | |||
الدعوات یا سلوة الحزین، مجموعهای از احادیث مجرد از سند در زمینهٔ ادعیه که بهخصوص باب دوم و سوم آن بر طب و بهداشت متمرکز شده است.<ref>پاکتچی، احمد، «راوندی، قطبالدین»، دائره المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، بیتا، ج۲۴، ذیل مدخل.</ref> | الدعوات یا سلوة الحزین، مجموعهای از احادیث مجرد از سند در زمینهٔ ادعیه که بهخصوص باب دوم و سوم آن بر طب و بهداشت متمرکز شده است.<ref>پاکتچی، احمد، «راوندی، قطبالدین»، دائره المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، بیتا، ج۲۴، ذیل مدخل.</ref> | ||
خط ۵۴: | خط ۶۰: | ||
=== نویسنده === | === نویسنده === | ||
راوَنْدی، قطبالدین سعید بن هبةاللٰه بن حسن (درگذشته ۵۷۳ ق)، از عالمان نامدار امامیه در ایران است. نسبت راوندی به احتمال قوی به راوند کاشان بازمیگردد، [[فضل بن حسن طبرسی]] از مشهورترین اساتید او بود. [[ابنشهرآشوب]] و [[منتجبالدین رازی]] از شاگردان او هستند. راوندی اواخر عمرش را در قم سپری کرده است؛ او در همان شهر وفات یافته، و مقبرهاش در آنجا در صحن کبیر حضرت معصومه(ع)، تا امروز شناخته شده است.<ref>پاکتچی، احمد، «راوندی، قطبالدین»، دائره المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، بیتا، ج۲۴، ذیل مدخل.</ref> | راوَنْدی، قطبالدین سعید بن هبةاللٰه بن حسن (درگذشته ۵۷۳ ق)، از عالمان نامدار امامیه در ایران است. نسبت راوندی به احتمال قوی به راوند کاشان بازمیگردد، [[فضل بن حسن طبرسی]] از مشهورترین اساتید او بود. [[ابنشهرآشوب]] و [[منتجبالدین رازی]] از شاگردان او هستند. راوندی اواخر عمرش را در قم سپری کرده است؛ او در همان شهر وفات یافته، و مقبرهاش در آنجا در صحن کبیر حضرت معصومه(ع)، تا امروز شناخته شده است.<ref>پاکتچی، احمد، «راوندی، قطبالدین»، دائره المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، بیتا، ج۲۴، ذیل مدخل.</ref> | ||
== فهرست == | == فهرست == |