automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
هشدار دادن به مردم درباره خطر یک فرد، [[مشورت|مشورت دادن]] به کسی که درخواست مشورت کرده و زیر سؤال بردن فاسقی که قرار است شهادت بدهد، از دیگر موارد جواز غیبت است. | هشدار دادن به مردم درباره خطر یک فرد، [[مشورت|مشورت دادن]] به کسی که درخواست مشورت کرده و زیر سؤال بردن فاسقی که قرار است شهادت بدهد، از دیگر موارد جواز غیبت است. | ||
== شیوه برخورد با غیبت کننده == | |||
{{اصلی|شیوه برخورد با غیبت کننده}}هنگام برخورد با غیبت کننده، باید به محتوای سخن، مانند یادآوری [[پیامدهای غیبت]] و بازگو کردن [[راههای درمان غیبت|راههای درمان آن]] توجه شود. | |||
در برخورد با غیبت کننده، توجه به شیوههای بیان نیز لازم است. برای نمونه، برخورد با او در جمع نبوده<ref>افروز، غلامعلی، روانشناسی رابطهها، تهران: انتشارات نوادر، ص۱۰.</ref> و آمرانه نباشد،<ref>اکبری، ابوالقاسم، مشکلات نوجوانی و جوانی، تهران، مؤسسه نشر ساوالان، ۱۳۸۱، ص۲۲۱.</ref> از [[توهین]] به شخصیت او پرهیز،<ref>اكبري، ابوالقاسم، مشكلات نوجواني و جواني، تهران، مؤسسه نشر ساوالان، ۱۳۸۱، ص۳۳۸.</ref> و پیش از یادآوری [[گناه]]، [[عزت نفس]] او تقویت شود. | |||
اگر انسان در مجلسی قرار گرفته که در آن غیبت میشود، [[واجب]] است از غیبت شونده دفاع کند. راههای دیگری نیز مانند تغییر موضوع گفتگو، پرت کردن حواس یا خارج شدن از مجلس نیز، برای رهایی از غیبت پیشنهاد شده است. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |