trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
'''نامه ۳۱ نهجالبلاغه''' از [[امام علی(ع)]] در خطاب به فرزند بزرگش [[امام حسن(ع)]] از نامههای مشهور است. اکثر محدثان، که خطبهها و نامههای امام علی(ع) را جمعآوری کردهاند، با ذکر سند، این نامه را در تألیفات خود آوردهاند. برخی از آنان قبل از جمعآوری نهج البلاغه توسط [[سید رضی]] (۳۵۹-۴۰۶ق) این نامه را در منابع خود ذکر کردهاند. همچنین، برخی خطبهها و نامههای نهج البلاغه از طریق دیگر امامان معصوم(ع) نقل شده و بزرگان حدیثی [[شیعه]] آنها را در کتابهای خود ذکر نمودهاند. پیش از سید رضی، برخی دیگر از محدثان، تمام یا قسمتهایی از این نامه را در آثارشان آوردهاند؛ از جمله: | '''نامه ۳۱ نهجالبلاغه''' از [[امام علی(ع)]] در خطاب به فرزند بزرگش [[امام حسن(ع)]] از نامههای مشهور است. اکثر محدثان، که خطبهها و نامههای امام علی(ع) را جمعآوری کردهاند، با ذکر سند، این نامه را در تألیفات خود آوردهاند. برخی از آنان قبل از جمعآوری نهج البلاغه توسط [[سید رضی]] (۳۵۹-۴۰۶ق) این نامه را در منابع خود ذکر کردهاند. همچنین، برخی خطبهها و نامههای نهج البلاغه از طریق دیگر امامان معصوم(ع) نقل شده و بزرگان حدیثی [[شیعه]] آنها را در کتابهای خود ذکر نمودهاند. پیش از سید رضی، برخی دیگر از محدثان، تمام یا قسمتهایی از این نامه را در آثارشان آوردهاند؛ از جمله: | ||
* [[محمد بن یعقوب کلینی]] (درگذشتهٔ ۳۲۸ق) در | * [[محمد بن یعقوب کلینی]] (درگذشتهٔ ۳۲۸ق) در [[اعتبار کتاب کافی|کتاب کافی]].<ref>الکلینی، محمد بن یعقوب، الفروع من الکافی، تحقیق علیاكبر الغفاری، طهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۳۸.</ref> | ||
* ابن عبدربه اندلسی (درگذشتهٔ ۳۲۸ق) در کتاب عقد الفرید.<ref>ابن عبد ربه الاندلسی، احمد بن محمد، العقد الفرید، تحقیق مفید محمد قمیحه، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۱۰۰-۱۰۱.</ref> | * ابن عبدربه اندلسی (درگذشتهٔ ۳۲۸ق) در کتاب عقد الفرید.<ref>ابن عبد ربه الاندلسی، احمد بن محمد، العقد الفرید، تحقیق مفید محمد قمیحه، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۱۰۰-۱۰۱.</ref> | ||
* ابن شعبهٔ حرّانی (درگذشتهٔ ۳۸۰ق) در [[کتاب تحف العقول]].<ref>ابن شعبة الحرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول صلى الله عليهم، تحقیق علىاكبر الغفاری، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۰۴ق، ص۶۸-۹۱. </ref> | * ابن شعبهٔ حرّانی (درگذشتهٔ ۳۸۰ق) در [[کتاب تحف العقول]].<ref>ابن شعبة الحرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول صلى الله عليهم، تحقیق علىاكبر الغفاری، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۰۴ق، ص۶۸-۹۱. </ref> | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
* حسن بن عبدالله بن سعید (درگذشتهٔ ۳۸۲ق)، در کتاب الزواجر و المواعظ؛<ref>دشتی، روشهای تحقیق در اسناد و مدارک نهجالبلاغه، ص۲۱۸–۲۱۹.</ref> | * حسن بن عبدالله بن سعید (درگذشتهٔ ۳۸۲ق)، در کتاب الزواجر و المواعظ؛<ref>دشتی، روشهای تحقیق در اسناد و مدارک نهجالبلاغه، ص۲۱۸–۲۱۹.</ref> | ||
کلینی دو نامه از امام علی(ع) به فرزندانش را در کتاب کافی نقل کرده است؛ یکی به فرزندش امام حسن(ع) و دیگری به فرزند دیگرش [[محمد بن حنفیه]].<ref>الکلینی، الفروع من الکافی، ج۵، ص۳۳۸.</ref> مضمون این دو نامه با اندکی تفاوت تقریباً یکی است. شیخ صدوق در کتاب من لایحضره الفقیه، نامه دوم را به عنوان نامهٔ امام به امام حسن(ع) نقل کرده است.<ref>الصدوق، کتاب من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۸۹-۱۹۲.</ref> برخی از شارحان نهج البلاغه به این موضوع اشاره کردهاند.<ref>ابن میثم البحرانی، شرح نهج البلاغه، تهران، دفتر نشر الکتاب، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۲.</ref> | کلینی دو نامه از امام علی(ع) به فرزندانش را در [[اعتبار کتاب کافی|کتاب کافی]] نقل کرده است؛ یکی به فرزندش امام حسن(ع) و دیگری به فرزند دیگرش [[محمد بن حنفیه]].<ref>الکلینی، الفروع من الکافی، ج۵، ص۳۳۸.</ref> مضمون این دو نامه با اندکی تفاوت تقریباً یکی است. شیخ صدوق در کتاب من لایحضره الفقیه، نامه دوم را به عنوان نامهٔ امام به امام حسن(ع) نقل کرده است.<ref>الصدوق، کتاب من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۸۹-۱۹۲.</ref> برخی از شارحان نهج البلاغه به این موضوع اشاره کردهاند.<ref>ابن میثم البحرانی، شرح نهج البلاغه، تهران، دفتر نشر الکتاب، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۲.</ref> | ||
برخی محققان معاصر نهج البلاغه در آثار خود به معرفی منابع مختلف این نامه و اسانید آن پرداختهاند.<ref>برای نمونه ن.ک: الحسینی الخطیب، السید عبدالزهراء، مصادر نهجالبلاغه و اسانیده، بیروت، منشورات مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۵ق ـ۱۹۷۵م، ج۳، ص۳۰۷–۳۱۲؛ نیز: دشتی، روشهای تحقیق در اسناد و مدارک نهجالبلاغه، ص۲۱۸–۲۱۹.</ref> | برخی محققان معاصر نهج البلاغه در آثار خود به معرفی منابع مختلف این نامه و اسانید آن پرداختهاند.<ref>برای نمونه ن.ک: الحسینی الخطیب، السید عبدالزهراء، مصادر نهجالبلاغه و اسانیده، بیروت، منشورات مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۵ق ـ۱۹۷۵م، ج۳، ص۳۰۷–۳۱۲؛ نیز: دشتی، روشهای تحقیق در اسناد و مدارک نهجالبلاغه، ص۲۱۸–۲۱۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |