پرش به محتوا

منبع دعای «اللهم ارزقنی من فضلک الواسع الحلال الطيب»: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''منبع دعای «اللّٰهُمَّ ارْزُقْنِی مِنْ‌ فَضْلِكَ الْوَاسِعِ الْحَلالِ الطَّيِّبِ»''' کتاب [[کافی]] از [[کتب اربعه شیعه]] است. این دعا از امام صادق(ع)، در جواب یکی از یارانش که از او دعایی برای افزایش روزی خواست، نقل شده است. این دعا با سندی که در کافی آمده در منابع روایی و دعایی بعد از کافی نیز نقل شده است.  
'''منبع دعای «اللّٰهُمَّ ارْزُقْنِی مِنْ‌ فَضْلِكَ الْوَاسِعِ الْحَلالِ الطَّيِّبِ»''' کتاب [[اعتبار کتاب کافی|کافی]] از [[کتب اربعه شیعه]] است. این دعا از امام صادق(ع)، در جواب یکی از یارانش که از او دعایی برای افزایش روزی خواست، نقل شده است. این دعا با سندی که در کافی آمده در منابع روایی و دعایی بعد از کافی نیز نقل شده است.  
== متن دعا و ترجمه ==
== متن دعا و ترجمه ==
{{عربی بزرگ|اللّٰهُمَّ ارْزُقْنِي مِنْ‌ فَضْلِكَ الْوَاسِعِ الْحَلالِ الطَّيِّبِ، رِزْقاً واسِعاً حَلالاً طَيِّباً بَلاغاً لِلدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ صَبّاً صَبّاً، هَنِيئاً مَرِيئاً مِنْ غَيْرِ كَدٍّ وَ لَا مَنٍّ مِنْ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ إِلّا سَعَةً مِنْ فَضْلِكَ الْوَاسِعِ، فَإِنَّكَ قُلْتَ: وَ سْئَلُوا اللّٰهَ مِنْ فَضْلِهِ، فَمِنْ فَضْلِكَ أَسْأَلُ، وَ مِنْ عَطِيَّتِكَ أَسْأَلُ، وَ مِنْ يَدِكَ الْمَلْأَی أَسْأَلُ.|ترجمه=بار خدايا به من روزى بده از فضلِ واسع و حلال و پاک خود، روزىِ واسع و حلال و پاک، رسا به كار دنيا و آخرت؛ فرو ريز، فرو ريز، گوارا و خوش‌گوار و بى‌رنج و منّت از احدى جز از فضل وسيع خودت، زيرا تو گفتى: «از خدا خواهش كنيد از فضلِ او» من از فضلت خواستارم و از عطايت خواستارم و از آنچه پر دست دارى خواستارم.<ref>کلینی رازی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه محمدباقر کمره‌ای، قم، اسوه، ۱۳۷۵ش، ج۶، ص۲۴۹.</ref>}}
{{عربی بزرگ|اللّٰهُمَّ ارْزُقْنِي مِنْ‌ فَضْلِكَ الْوَاسِعِ الْحَلالِ الطَّيِّبِ، رِزْقاً واسِعاً حَلالاً طَيِّباً بَلاغاً لِلدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ صَبّاً صَبّاً، هَنِيئاً مَرِيئاً مِنْ غَيْرِ كَدٍّ وَ لَا مَنٍّ مِنْ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ إِلّا سَعَةً مِنْ فَضْلِكَ الْوَاسِعِ، فَإِنَّكَ قُلْتَ: وَ سْئَلُوا اللّٰهَ مِنْ فَضْلِهِ، فَمِنْ فَضْلِكَ أَسْأَلُ، وَ مِنْ عَطِيَّتِكَ أَسْأَلُ، وَ مِنْ يَدِكَ الْمَلْأَی أَسْأَلُ.|ترجمه=بار خدايا به من روزى بده از فضلِ واسع و حلال و پاک خود، روزىِ واسع و حلال و پاک، رسا به كار دنيا و آخرت؛ فرو ريز، فرو ريز، گوارا و خوش‌گوار و بى‌رنج و منّت از احدى جز از فضل وسيع خودت، زيرا تو گفتى: «از خدا خواهش كنيد از فضلِ او» من از فضلت خواستارم و از عطايت خواستارم و از آنچه پر دست دارى خواستارم.<ref>کلینی رازی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه محمدباقر کمره‌ای، قم، اسوه، ۱۳۷۵ش، ج۶، ص۲۴۹.</ref>}}
trustworthy
۷٬۳۴۶

ویرایش