automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|واژهها}} | {{درگاه|واژهها}} | ||
'''سوره لیل'''، از [[سورههای مکی]] و جزء [[سورههای مفصلات]] میباشد. در مورد فضیلت قرائت این سوره از [[پیامبر(ص)]] نقل شده است که هر کسی سوره لیل را قرائت کند خداوند آن قدر به او میبخشد که راضی شود و او را از سختیها نجات دهد. این سوره بر اساس [[شأن نزول]] آن، در مورد مردی است که حاضر نشد درخت نخل خود را در مقابل نخلی بهشتی که پیامبر برای وی ضمانت میکرد به آن حضرت واگذار کند و در نهایت با پیشنهاد مالی توسط شخصی دیگر، آن را فروخت. از همین جهت این سوره درباره [[بخل|بخیلان]] و سخاوتمندان سخن گفته است. | '''سوره لیل'''، از [[سورههای مکی]] و جزء [[سورههای مفصلات]] میباشد. این سوره نود و دومین سوره قرآن است و ۲۱ آیه دارد. در مورد فضیلت قرائت این سوره از [[پیامبر(ص)]] نقل شده است که هر کسی سوره لیل را قرائت کند خداوند آن قدر به او میبخشد که راضی شود و او را از سختیها نجات دهد. این سوره بر اساس [[شأن نزول]] آن، در مورد مردی است که حاضر نشد درخت نخل خود را در مقابل نخلی بهشتی که پیامبر برای وی ضمانت میکرد به آن حضرت واگذار کند و در نهایت با پیشنهاد مالی توسط شخصی دیگر، آن را فروخت. از همین جهت این سوره درباره [[بخل|بخیلان]] و سخاوتمندان سخن گفته است. | ||
[[پرونده:سوره لیل.jpeg|بندانگشتی|سوره لیل]] | [[پرونده:سوره لیل.jpeg|بندانگشتی|سوره لیل]] | ||
== معرفی سوره == | == معرفی سوره == | ||
سوره | سوره ليل نود و دومین سوره قرآن، در مكه نازل شده و داراى ۲۱ آيه است. اين سوره كه از سورههاى مكى است ويژگيهاى سورههاى مكى را در بر دارد، مقطعهاى آيات كوتاه، محتواى آنها داغ، و عمدتا ناظر به قيامت و پاداش و كيفر الهى و عوامل و اسباب آن است. در آغاز بعد از ذكر سه سوگند مردم را به دو گروه تقسيم مىكند: انفاق كنندگان با تقوى، و بخيلانى كه منكر پاداش قيامتند، پايان كار گروه اول را خوشبختى و سهولت و آرامش، و پايان كار گروه دوم را سختى و تنگى و بدبختى مىشمرد. در بخش ديگرى از اين سوره، بعد از اشاره به اين معنى كه هدايت بندگان بر خدا است، همگان را از آتش فروزان دوزخ انذار مىكند. و در آخرين بخش كسانى را كه در اين آتش مىسوزند و گروهى را كه از آن نجات مىيابند با ذكر اوصاف معرفى مىكند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۶۶. | ||
</ref> | |||
== فضیلت قرائت == | == فضیلت قرائت == |