automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۵٬۸۰۳
ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
واژههایی که در قرآن در مورد گناه آمده است، عبارتند از: | واژههایی که در قرآن در مورد گناه آمده است، عبارتند از: | ||
[[ذنب]]، [[معصیت]]، [[اثم]]، [[سیئه]]، جرم، [[حرام]]، خطیئه، [[فسق]]، [[فساد]]، [[فجور]]، [[منکر]]،<ref>سوره | [[ذنب]]، [[معصیت]]، [[اثم]]، [[سیئه]]، جرم، [[حرام]]، خطیئه، [[فسق]]، [[فساد]]، [[فجور]]، [[منکر]]،<ref>سوره مجادله، آیه ۳۲؛ سوره مائده، آیه ۷۹.</ref> [[فاحشه]]،<ref>کلمه فاحشه چهار بار در قرآن تکرار شده است: (سوره آل عمران آیه ۱۳۵)، (سوره نساء آیه ۲۲)، (سوره اعراف آیه ۲۸)، (سوره اسراء آیه ۳۲).</ref> حنث، شر، لمم، وزر و ثقل.<ref>قرائتی، محسن، گناهشناسی، تهران، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۷.</ref> | ||
== شرک == | == شرک == | ||
[[توحید]] مهمترین اصل دین است و [[شرک]] در مقابل آن شناخته میشود<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۱، ص۹۶.</ref>؛ از این رو شرک از بزرگترین گناهان و انحرافاتی است که در دین وجود دارد. سراسر قرآن از توحید و یکتاپرستی میگوید و با شرک مبارزه میکند. در قرآن آمده است که شرک تنها گناهی است که بخشیده نمیشود. و گناه عظیم (اثم عظیم) و گمراهی دور (ضلال بعیدا) معرفی شده است.<ref>سوره | [[توحید]] مهمترین اصل دین است و [[شرک]] در مقابل آن شناخته میشود<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۱، ص۹۶.</ref>؛ از این رو شرک از بزرگترین گناهان و انحرافاتی است که در دین وجود دارد. سراسر قرآن از توحید و یکتاپرستی میگوید و با شرک مبارزه میکند. در قرآن آمده است که شرک تنها گناهی است که بخشیده نمیشود. و گناه عظیم (اثم عظیم) و گمراهی دور (ضلال بعیدا) معرفی شده است.<ref>سوره نساء، آیه ۴۸و ۱۱۶.</ref> به این معنا که اگر کسی توبه نکند و با شرک بمیرد هیچگاه آمرزیده نمیشود.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، والاترين بندگان، ج۱، ص۱۵۵.</ref> خداوند بهشت را بر مشرکان حرام ساخته است و جایگاهشان را جهنم قرار داده است.<ref>سوره مائده، آیه ۷۲.</ref> خداوند در آيه ۱۳ [[سوره لقمان]] شرك را «ظلم عظيم» مىشمرد. مفسران گفتهاند شرك هم ظلم به خويشتن است، و هم ظلم به خداوند.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، والاترين بندگان، ج۱، ص۱۵۶.</ref> | ||
قرآن برای شرک درجات دیگری قائل است که ممکن است انسان، مسلمان و مؤمن و موحد باشد در عین حال یک درجاتی از شرک (شرک خفی) را دارا باشد که آنها انسان را از اسلام خارج نمیکند ولی درجه ایمان انسان در آن حد پایین است.<ref>مجموعه آثار، | قرآن برای شرک درجات دیگری قائل است که ممکن است انسان، مسلمان و مؤمن و موحد باشد در عین حال یک درجاتی از شرک (شرک خفی) را دارا باشد که آنها انسان را از اسلام خارج نمیکند ولی درجه ایمان انسان در آن حد پایین است.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۱۵، ص۹۱۵.</ref> | ||
== افترا به خداوند == | == افترا به خداوند == | ||
افتراء و ظلم به خداوند عظيمترين ظلم است.<ref>ترجمه تفسير الميزان، | افتراء و ظلم به خداوند عظيمترين ظلم است.<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسير الميزان، ج۱۰، ص۲۷۹.</ref> افترا به خداوند هر بدعتی چه در اصول دین و چه در فروع دین را شامل میشود.<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسير الميزان، ج۸، ص ۱۴۰. | ||
</ref> در چندین آیه قرآن گفته شده چه کسی ظالمتر از آن کسی است که به خدا افترا بندد<ref>سوره | </ref> در چندین آیه قرآن گفته شده چه کسی ظالمتر از آن کسی است که به خدا افترا بندد<ref>سوره انعام، آیات ۲۱ ،۹۳ و ۱۵۷؛ سوره اعراف، آیه ۳۷؛ سوره یونس، آیه ۱۷؛ سوره کهف، آیه ۱۵؛ سوره عنکبوت، آیه ۶۸؛ سوره زمر، آیه ۳۲؛ سوره صف، آیه ۷؛ سوره نساء، آیه ۵۰.</ref>:{{قرآن|وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ۚ...|ترجمه=و چه كسى ستمكارتر از آن كس است كه بر خدا دروغ بندد؟|سوره=هود|آیه=۱۸}} از افترا به خداوند به گناه آشکار (اثم مبین)<ref>سوره نساء، آیه ۵۰.</ref> و به افترا زنندگان به ظالم و مجرم تعبیر شده است.<ref>سوره یونس، آیه ۱۷.</ref> در میان دروغها، دروغ بستن به خدا و رسول، شنیعترین دروغهاست.<ref>مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن ۷، ج۱، ص۲۱.</ref> | ||
{{جعبه نقلقول|هيچ كس عاصیتر و كافرتر از آن كس نيست كه بر خدا دروغ بندد و آنچه خود گويد كلام حق شمرد. (تفسیر كشف الاسرار و عدة الابرار)<ref>كشف الاسرار و عدة الابرار، ج۴، ص: ۳۶۸</ref>}} | {{جعبه نقلقول|هيچ كس عاصیتر و كافرتر از آن كس نيست كه بر خدا دروغ بندد و آنچه خود گويد كلام حق شمرد. (تفسیر كشف الاسرار و عدة الابرار)<ref>كشف الاسرار و عدة الابرار، ج۴، ص: ۳۶۸</ref>}} | ||
دروغ بستن بر خداوند مصداقهايى دارد كه برخى از آنها عبارتند از: آفريدن شريكان و شفيعان، حلال و حرام كردن، بدون آنكه دليلى از كتاب و سنّت وجود داشته باشد.<ref>ترجمه تفسير كاشف، | دروغ بستن بر خداوند مصداقهايى دارد كه برخى از آنها عبارتند از: آفريدن شريكان و شفيعان، حلال و حرام كردن، بدون آنكه دليلى از كتاب و سنّت وجود داشته باشد.<ref>مغنیه، محمد جواد، ترجمه تفسير كاشف، ج۴، ص۳۴۸. | ||
</ref> و همچنین از نظر [[علامه طباطبایی]] افترا به خداوند عبارت است از اثبات شريك براى او، و همچنين ادعاى نبوت و نسبت دادن حكمى به وى از راه دروغ و بدعت. و تكذيب آيات داله بر او و تكذيب پيغمبر صادق الوعدى كه دعوتش توأم با آيات و معجزات الهى است، و يا انكار دين حق كه از آن جمله است انكار كردن صانع بطور كلى.<ref>طباطبایی، محمدحسین، ترجمه تفسير الميزان، ج۷، ص ۶۱.</ref> | |||
</ref> و همچنین از نظر [[علامه طباطبایی]] افترا به خداوند عبارت است از اثبات شريك براى او، و همچنين ادعاى نبوت و نسبت دادن حكمى به وى از راه دروغ و بدعت. و تكذيب آيات داله بر او و تكذيب پيغمبر صادق الوعدى كه دعوتش توأم با آيات و معجزات الهى است، و يا انكار دين حق كه از آن جمله است انكار كردن صانع بطور كلى.<ref>ترجمه تفسير الميزان، | |||
== قتل و ظلم == | == قتل و ظلم == | ||
ظلم يكى از شنيعترين گناهان است. ظلم را خروج از عدالت معنا کردهاند.<ref>ترجمه تفسير الميزان، | ظلم يكى از شنيعترين گناهان است. ظلم را خروج از عدالت معنا کردهاند.<ref>طباطبایی، محمد حسین، ترجمه تفسير الميزان، ج۷، ص ۶۰. | ||
</ref> در آيات بسيارى از قرآن ظالمان و بيدادگران به آتش جهنم تهديد شدهاند و تعبيراتى كه درباره آنها وارد شده درباره كمتر گروهى ديده مىشود.<ref>سوره | </ref> در آيات بسيارى از قرآن ظالمان و بيدادگران به آتش جهنم تهديد شدهاند و تعبيراتى كه درباره آنها وارد شده درباره كمتر گروهى ديده مىشود.<ref>سوره مائده، آیه ۷۲؛ سوره فاطر، آیه ۳۷؛ سوره شوری، آیه ۸؛ سوره غافر، آیه ۱۸؛ سوره فرقان، آیه ۳۷؛ سوره ابراهیم، آیه ۲۲؛ سوره آل عمران، آیه ۱۵۱؛ سوره غافر، آیه ۵۲؛ سوره اعراف، آیه ۴۴؛ سوره کهف، آیه ۲۹؛ سوره فرقان، آیه ۲۷؛ سوره روم، آیه ۵۷؛ سوره مؤمن، آیه ۵۲.</ref> مانند اینکه ستمکاران هیزم جهنم هستند.<ref>سوره جن، آیه ۱۵.</ref> اين نشان مىدهد كه تا چه حد، اسلام براى ترك ظلم و ستم اهميت قائل است. به گفته قرآن كسانى كه بر آنها تكيه كنند و يا جزء اعوان و انصار آنان باشند نيز مشمول همين حكم خواهند بود.<ref>سوره هود، آیه ۱۳.</ref><ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام قرآن، تهیه و تنظیم: جمعی از فضلاء، دارالکتبب الاسلامیه، ۱۳۸۶ شمسی، چاپ: نهم، ج۶، ص۲۸۵.</ref> | ||
یکی از مصادیق و نمادهای ظالمان در قرآن، [[فرعون]] است که فردی ستمگر و جبار بوده است و خداوند او و یارانش را در دریا غرق کرد.<ref>سوره | یکی از مصادیق و نمادهای ظالمان در قرآن، [[فرعون]] است که فردی ستمگر و جبار بوده است و خداوند او و یارانش را در دریا غرق کرد.<ref>سوره انفال، آیه ۵۴؛ سوره شعرا، آیه ۱۱. </ref> | ||
'''قتل''' | '''قتل''' | ||
[[قتل]] در قرآن حرام است و از [[گناهان کبیره]] شناخته میشود.<ref>سوره | [[قتل]] در قرآن حرام است و از [[گناهان کبیره]] شناخته میشود.<ref>سوره فرقان، آیه ۶۸؛ سوره مائده، آیه ۲۹؛ سوره اسراء، آیه ۳۳.</ref> در قرآن گفته شده قتل یک نفر برابر است با قتل همه انسانها و حیات بخشیدن به یک نفر برابر است با حیات بخشیدن به همه انسانها.<ref>سوره مائده، آیه ۳۲.</ref> در این آیه ۹۳ سوره نساء چهار مجازات شدید براى قاتل ذکر شده که عبارت است از: ۱. خلود و جاودانگى در دوزخ ۲. غضب الهى ۳. لعنت خدا ۴. عذاب بزرگ.<ref>«پرهیز شدید از آدم کشى»، نشریه پاسدار اسلام، ۱۳۷۹ش، شماره ۲۲۵. </ref> | ||
== سایر مصادیق == | == سایر مصادیق == |