trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
با | با اینکه در بهشت جای نگرانی و ملال نیست، چگونه در بهشت، سایر شهداء به مقام حضرت ابوالفضل(ع) غبطه میخورند؟ آیا غبطه با داخلبودن در بهشت منافات ندارد؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|شکلبندی منبع = | |شکلبندی منبع = | ||
}} | }} | ||
[[ | '''غبطه شهدا به مقام حضرت عباس در بهشت''' با گزارههای دینی درباره درجات بهشت و مراتب بهشتیان بر حسب این درجات مطابقت دارد. طبق آیات قرآن [[بهشت]] دارای درجات متفاوتی است و مقام افراد در نتیجه تفاوت اعمال، [[اخلاص]] و معرفت افراد فرق میکند.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، منشورات اسماعيليان، بیتا، ج۲۰، ص۲۳۵.</ref> برخی بهشتیان به مقام افراد بالاتر غبطه میخورند.<ref>فتال نیشابوری، محمد بن احمد، روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، قم، منشورات رضی، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۴۲۴.</ref> | ||
[[ | [[حضرت عباس(ع)]]، براساس [[روایت|روایات]]، در بهشت جایگاه رفیعی دارد و [[شهداء]] در روز [[قیامت]] به مقام او غبطه میخورند.<ref>صدوق، محمد بن علی، الامالی، تهران، کتابچی، ۱۳۷۶ش، ص۴۶۳.</ref> | ||
[[غبطه]] حالتی است که شخص با مشاهده موفقیت و کمال دیگران آرزوی داشتن آن را میکند. بدون آنکه آرزوی نابودی آنرا برای دیگری نماید.<ref>ابنمنظور، مکرم بن علی، لسان العرب، بیروت، دار صادر، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۳۵۹.</ref> غبطه با [[حسد]] متفاوت است و [[رذیله اخلاقی]] نیست.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق علیاکبر غفاری، تهران، دارالكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۰۷.</ref> | |||
نمونههای دیگری نیز برای غبطه افراد در بهشت گفته شده است. [[انبیاء]] به مقام [[پیامبر اسلام(ص)]] غبطه میخورند و آرزوی آن مقام را میکنند؛ اما این حالت باعث غم و غصه آنان نمیشود؛ بلکه خوشحال هستند که افرادی در [[بندگی|بندگی خداوند]] به چنین مقامی رسیدهاند. | نمونههای دیگری نیز برای غبطه افراد در بهشت گفته شده است. [[انبیاء]] به مقام [[پیامبر اسلام(ص)]] غبطه میخورند و آرزوی آن مقام را میکنند؛ اما این حالت باعث غم و غصه آنان نمیشود؛ بلکه خوشحال هستند که افرادی در [[بندگی|بندگی خداوند]] به چنین مقامی رسیدهاند. |