automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
شأن نزول آیه {{قرآن|سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ}} چیست؟ آیا در زمان پیامبر اکرم(ص) هم عذاب نازل شد؟ | شأن نزول آیه {{قرآن|سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ}} چیست؟ آیا در زمان پیامبر اکرم(ص) هم عذاب نازل شد؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}'''شأن نزول آیه «سأل سائل بعذاب واقع»''' را برخی مفسران به غدیرخم مرتبط دانستهاند که فردی که امامت امام علی(ع) را نپذیرفته بود، درخواست عذاب کرد و همانجا عذابی نازل شد. | ||
== متن و ترجمه آیه == | == متن و ترجمه آیه == | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== شأن نزول == | == شأن نزول == | ||
[[پرونده:سوره معارج.jpg|صفحه نخست از سوره معارج|250px|جایگزین=صفحه نخست از سوره معارج|بندانگشتی]] | [[پرونده:سوره معارج.jpg|صفحه نخست از سوره معارج|250px|جایگزین=صفحه نخست از سوره معارج|بندانگشتی]] | ||
برخی از مفسران و محدثان در شأن نزول آیه ۱ [[سوره معراج]] گفتهاند هنگامی که [[حضرت محمد(ص)]] بر اساس [[وحی]] الهی [[حضرت علی(ع)]] را در روز [[غدیر خم]] به جانشینی خود منصوب کرد، چیزی نگذشت که موضوع غدیر خم در شهرها و مناطق منتشر شد. شخصی به نام نعمان بن حارث فهری خدمت پیامبر اکرم(ص) رسید و عرض کرد: تو به ما دستور دادی که به یگانگی خدا و این که تو فرستاده او هستی شهادت دهیم، ما هم شهادت دادیم. سپس دستور به [[جهاد]]، [[حج]]، [[روزه]]، [[نماز]] و [[زکات]] را دادی، ما همه اینها را نیز پذیرفتیم، ولی به اینها راضی نشدی تا این که این جوان را به جانشینی خود منصوب کردی، و گفتی: «مَن کُنتُ مَولاهُ فَعَلِیٌّ مَولاهُ» آیا این سخنی از ناحیه خودت است یا از سوی خداوند است؟! پیامبر(ص) فرمود: «قسم به خدایی که معبودی جز او نیست، این از ناحیه خداوند است.» نعمان روی برگرداند در حالی که میگفت: خداوندا! اگر این سخن حق است و از ناحیه تو، سنگی از آسمان بر ما بباران! اینجا بود که سنگی از آسمان بر سرش فرود آمد و او را کشت و در همین هنگام آیه یک از سوره معارج نازل گشت.<ref>ر. ک. طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دارالمعرفه، چاپ دوم، ۱۴۰۸ ق، ج۹–۱۰، ص۵۲۹.</ref> | |||
شخصی به نام نعمان بن حارث فهری خدمت پیامبر اکرم(ص) رسید و عرض کرد: تو به ما دستور دادی که به یگانگی خدا و این که تو فرستاده او هستی شهادت دهیم، ما هم شهادت دادیم. سپس دستور به [[جهاد]]، [[حج]]، [[روزه]]، [[نماز]] و [[زکات]] را دادی، ما همه اینها را نیز پذیرفتیم، ولی به اینها راضی نشدی تا این که این جوان را به جانشینی خود منصوب کردی، و گفتی: «مَن کُنتُ مَولاهُ فَعَلِیٌّ مَولاهُ» آیا این سخنی از ناحیه خودت است یا از سوی خداوند است؟! پیامبر(ص) فرمود: «قسم به خدایی که معبودی جز او نیست، این از ناحیه خداوند است.» | |||
نعمان روی برگرداند در حالی که میگفت: خداوندا! اگر این سخن حق است و از ناحیه تو، سنگی از آسمان بر ما بباران! اینجا بود که سنگی از آسمان بر سرش فرود آمد و او را کشت و در همین هنگام آیه یک از سوره معارج نازل گشت.<ref>ر. ک. طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دارالمعرفه، چاپ دوم، ۱۴۰۸ ق، ج۹–۱۰، ص۵۲۹.</ref> | |||
[[قرآن]] ضمن تهدید و هشدار به کافران و مشرکان زمان پیامبر(ص) به آنان گوشزد میکند که اگر بر لجاجت و کفرشان پافشاری کنند به سرنوشت افراد مشرکی که در قرون گذشته توسط عذاب خدا هلاک شدند، دچار میکند: {{قرآن|أَفَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ کَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فِی مَسَاکِنِهِمْ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ لأولِی النُّهَی|ترجمه=آیا برای هدایت آنان کافی نیست که بسیاری از نسلهای پیشین را [که طغیان و فساد کردند] هلاک نمودیم، و اینها در مسکنهای [ویران شده] آنان راه میروند! مسلّماً در این امر، نشانههای روشنی برای خردمندان است.|سوره=طه|آیه=۱۲۸}} بنابر این خداوند هرگاه اراده کند هر قوم و فردی را در هر زمان و مکانی با انواع عذاب، مجازات میکند.<ref>ر. ک. مکارم شیرازی، ناصر و دیگران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۷، ج۱۷، ص۱۷۳–۱۷۷.</ref> | [[قرآن]] ضمن تهدید و هشدار به کافران و مشرکان زمان پیامبر(ص) به آنان گوشزد میکند که اگر بر لجاجت و کفرشان پافشاری کنند به سرنوشت افراد مشرکی که در قرون گذشته توسط عذاب خدا هلاک شدند، دچار میکند: {{قرآن|أَفَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ کَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فِی مَسَاکِنِهِمْ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ لأولِی النُّهَی|ترجمه=آیا برای هدایت آنان کافی نیست که بسیاری از نسلهای پیشین را [که طغیان و فساد کردند] هلاک نمودیم، و اینها در مسکنهای [ویران شده] آنان راه میروند! مسلّماً در این امر، نشانههای روشنی برای خردمندان است.|سوره=طه|آیه=۱۲۸}} بنابر این خداوند هرگاه اراده کند هر قوم و فردی را در هر زمان و مکانی با انواع عذاب، مجازات میکند.<ref>ر. ک. مکارم شیرازی، ناصر و دیگران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۷، ج۱۷، ص۱۷۳–۱۷۷.</ref> |