trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
* رساله فارسی در هیئت: کتابی از علاءالدین علی بن محمد قوشچی (۸۰۵-۸۷۸ق) در علم هیئت است. این کتاب از متون درسی در حوزهها علمیه بوده است. به همین دلیل این کتاب مکرر در تهران و تبریز بهچاپ رسیده است.<ref>حسن زاده آملی، دروس هيئت و ديگر رشتههای رياضی، ج۱، ۳۹۴.</ref> | * رساله فارسی در هیئت: کتابی از علاءالدین علی بن محمد قوشچی (۸۰۵-۸۷۸ق) در علم هیئت است. این کتاب از متون درسی در حوزهها علمیه بوده است. به همین دلیل این کتاب مکرر در تهران و تبریز بهچاپ رسیده است.<ref>حسن زاده آملی، دروس هيئت و ديگر رشتههای رياضی، ج۱، ۳۹۴.</ref> | ||
* التکملة فی شرح التذکرة: کتابی از شمسالدین محمد بن احمد خفری (درگذشته ۹۵۷ق) که شرحی است بر بر تذكره خواجه نصیرالدین طوسی.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۴، ۴۰۹؛نیز: حسن زاده آملی، دروس هيئت و ديگر رشتههای رياضی، ج۱، ۳۹۴.</ref> | * التکملة فی شرح التذکرة: کتابی از شمسالدین محمد بن احمد خفری (درگذشته ۹۵۷ق) که شرحی است بر بر تذكره خواجه نصیرالدین طوسی.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۴، ۴۰۹؛نیز: حسن زاده آملی، دروس هيئت و ديگر رشتههای رياضی، ج۱، ۳۹۴.</ref> | ||
* تشریح الافلاک شیخ بهایی | * تشریح الافلاک: کتابی از شیخ بهایی، که بعد از خلاصة الحساب، بیش از سایر آثار شیخ بهایی مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است. این کتاب تا مدتها متن درسی در حوزههای علمیه بوده و شرحها و تعلیقهای فراوانی بر آن نوشته شده است.<ref>ملازاده، محمدهانی، «بهاءالدین عاملی، محمدبن عزالدین حسین»، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ذیل واژه.</ref> | ||
* زیج بهادرخانی | * زیج بهادرخانی: این کتاب، که با نامهای دیگری چون زیج بهادری و زیج طغیانی هم از آن یاد شده، یكی از مهمترین زیجهای فارسی بهشمار میرود. نویسنده این زیج، غلامحسین بن فتحمحمد جونپوری (۱۲۰۵-۱۲۷۳ق)، آن را در سال ۱۲۵۴ق بهپایان رسانده است.<ref>انصاری، محمدرضاءاللّه و فرید قاسملو، «جونپوری، غلامحسین بن فتح محمدبن محمدعوض علویعباسی»، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۱، ذیل واژه.</ref> | ||
'''اسطرلاب''' | '''اسطرلاب''' |