۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[پرونده:الفتن نعیم بن حماد.jpg|بندانگشتی|کتاب «الفتن» نوشته نُعیم بن حَماد|299x299px]] | [[پرونده:الفتن نعیم بن حماد.jpg|بندانگشتی|کتاب «الفتن» نوشته نُعیم بن حَماد|299x299px]] | ||
'''کتاب الفتن''' قدیمیترین منبع در مورد نشانههای ظهور است که در دسترس است. موضوع کتاب الفِتَن نقل روایاتی با محتوای پیشگویی در مورد آینده است. در این کتاب روایات آستانهٔ ظهور مهدی(ع) نیز نقل شده است. نویسندهٔ این کتاب نُعَیم بن حَمَّاد | '''کتاب الفتن''' قدیمیترین منبع در مورد نشانههای ظهور است که در دسترس است. موضوع کتاب الفِتَن نقل روایاتی با محتوای پیشگویی در مورد آینده است. در این کتاب روایات آستانهٔ ظهور مهدی(ع) نیز نقل شده است. نویسندهٔ این کتاب [[ابنحماد مروزی|نُعَیم بن حَمَّاد مَرْوَزی]]، از محدثان اهلسنت، است. | ||
کتاب الفتن، با وجود تأثير فراوانى كه بر [[اهلسنت]] و شيعيان داشته و آنان بسيارى از روايات علائم ظهور از آن نقل کردهاند، اعتبار چندانى نزد عالمان اهلسنت و شیعه ندارد. بزرگان اهلسنت در کل از | کتاب الفتن، با وجود تأثير فراوانى كه بر [[اهلسنت]] و شيعيان داشته و آنان بسيارى از روايات علائم ظهور را از آن نقل کردهاند، اعتبار چندانى نزد عالمان اهلسنت و شیعه ندارد. بزرگان اهلسنت در کل از ابنحماد تجليل كرده و بعضاً او را توثيق كردهاند، با این حال روايات او را قوى نمىدانند. | ||
كتاب الفتن | كتاب الفتن ابنحماد يا مجموعه روايات او در منابع روايى [[شيعه]] و اهلسنت جايگاه مهمى به خود اختصاص داده و حجم گستردهاى از آنچه او در موضوع مهدويت و نشانههاى ظهور گزارش كرده در كتابهاى بعدى آمده است. | ||
== مؤلف == | == مؤلف == | ||
ابوعبدالله نعيم بن حماد بن معاويهٔ خزاعى مروزى، معروف به فارض، اهل مرو بود و زمان ولادت او مشخص نیست. او براى آموختن حديث به عراق و حجاز سفر كرد و سرانجام در مصر ساكن شد. از جزئيات سفرهاى علمى ابن حماد اطلاعى در دست نيست. البته مسلم است که او مدتى طولانى در مصر سكونت داشته و براى اظهارنظر دربارهٔ موضوع جنجالى [[خلق قرآن]] به عراق آمده است.<ref>صادقی، مصطفی، «الفتن ابنحماد قدیمیترین کتاب در مهدویت»، آینهٔ پژوهش، شمارهٔ ۸۴، بهمن و اسفند ۱۳۸۲، ص۴۸.</ref> | |||
فتنهٔ خلق قرآن يا [[عصر محنت]]<ref>برای اطلاع بیشتر راجع به عصر محنت ن.ک: خرم، فاطمه، [http://fpq.bou.ac.ir/article_22259_0199d0f64c3227f303e68fff8f6c4337.pdf «عصر محنت»]، فرهنگ پژوهش، شمارهٔ ۵، ۱۳۸۸ش.</ref> در تاريخ اسلام به دوران سه خليفه عباسى، [[مأمون]]، معتصم و واثق گفته مىشود كه با درگیری خشونتبار [[معتزله]]، که معتقد به مخلوقبودن قرآن بودند، با كسانى كه قائل به قدیمبودن قرآن بودند همراه بود. ابن حماد از قربانيان مخالفت با معتزله و موضوع خلق قرآن بود. او در دوران حکومت [[معتصم]] به عراق فراخوانده شد و چون برخلاف اعتقاد حاكم بر دربار نظر داد و به خواستهٔ آنان اعتراف نكرد، در سامرا يا بغداد زندانى شد و پس از چندی در سال ۲۲۸ يا ۲۲۹ از دنيا رفت. در منابع آمده که او را با زنجير اسارت و به قولى بدون كفن و اقامهٔ نماز دفن كردند. همچنين، گفته شده که او در زندان هم به نقل حديث اشتغال داشته است. | فتنهٔ خلق قرآن يا [[عصر محنت]]<ref>برای اطلاع بیشتر راجع به عصر محنت ن.ک: خرم، فاطمه، [http://fpq.bou.ac.ir/article_22259_0199d0f64c3227f303e68fff8f6c4337.pdf «عصر محنت»]، فرهنگ پژوهش، شمارهٔ ۵، ۱۳۸۸ش.</ref> در تاريخ اسلام به دوران سه خليفه عباسى، [[مأمون]]، معتصم و واثق گفته مىشود كه با درگیری خشونتبار [[معتزله]]، که معتقد به مخلوقبودن قرآن بودند، با كسانى كه قائل به قدیمبودن قرآن بودند همراه بود. ابن حماد از قربانيان مخالفت با معتزله و موضوع خلق قرآن بود. او در دوران حکومت [[معتصم]] به عراق فراخوانده شد و چون برخلاف اعتقاد حاكم بر دربار نظر داد و به خواستهٔ آنان اعتراف نكرد، در سامرا يا بغداد زندانى شد و پس از چندی در سال ۲۲۸ يا ۲۲۹ از دنيا رفت. در منابع آمده که او را با زنجير اسارت و به قولى بدون كفن و اقامهٔ نماز دفن كردند. همچنين، گفته شده که او در زندان هم به نقل حديث اشتغال داشته است. افرادی چون [[بخارى]] و [[ابوحاتم رازى]] از او حدیث نقل کردهاند.<ref>صادقی، «الفتن ابنحماد قدیمیترین کتاب در مهدویت»، ص۴۸-۴۹.</ref> | ||
== اعتبار مؤلف == | == اعتبار مؤلف == | ||
در مورد اعتبار ابن حماد در میان عالمان اهلسنت اختلاف نظر وجود دارد: | در مورد اعتبار ابن حماد در میان عالمان اهلسنت اختلاف نظر وجود دارد: | ||
* [[احمد بن حنبل]] (۱۶۴-۲۴۱ق)، از فقهای چهارگانهٔ اهلسنت، او را توثیق کرده است<ref>الذهبی، شمسالدين محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، تحقیق مجموعة من المحققين بإشراف شعيب الأرناؤوط، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۵ق، م ج۱۰، ص۵۹۷.</ref> | * [[احمد بن حنبل]] (۱۶۴-۲۴۱ق)، از فقهای چهارگانهٔ اهلسنت، او را توثیق کرده است<ref>الذهبی، شمسالدين محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، تحقیق مجموعة من المحققين بإشراف شعيب الأرناؤوط، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۵ق، م ج۱۰، ص۵۹۷.</ref> | ||
* احمد بن شعیب نسائی (درگذشتهٔ ۳۰۳ق)، از ائمهٔ حدیث | * احمد بن شعیب نسائی (درگذشتهٔ ۳۰۳ق)، از ائمهٔ حدیث اهلسنت و صاحب [[سنن نسائی]]، او را تضعیف کرده است.<ref>الذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۰، ص۶۰۹.</ref> | ||
* [[ابن عدی]] (۲۷۷- ۳۶۵ق)، محدث و رجالی اهلسنت، ابن حماد را ضعيف دانسته است. او معتقد است ابن حماد براى تقويت | * [[ابن عدی]] (۲۷۷- ۳۶۵ق)، محدث و رجالی اهلسنت، ابن حماد را ضعيف دانسته است. او معتقد است ابن حماد براى تقويت سنت، جعل حديث مىكرده است.<ref>ابن عدی، ابواحمد عبدالله بن عدی جرجانی، الكامل فى ضعفاء الرجال، تحقيق عادل أحمد عبدالموجود و علی محمد معوض، شارک فی تحقيقه عبدالفتاح أبوسنة، بیروت، الكتب العلمية، ۱۴۱۸ق، ج۸، ص۲۵۱.</ref> | ||
* [[ذهبی]] (۶۷۳-۷۴۸ق)، رجالی و محدث اهلسنت، ابن حماد را از عالمان بزرگ دانسته، ولى اضافه کرده که اطمينانى به روايات ابن حماد نیست و نبايد به سخنان او استناد كرد؛ چون در كتاب الفتن مطالبى عجيب و غير قابل قبول آورده است.<ref>الذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۰، ص۶۰۹.</ref> | * [[ذهبی]] (۶۷۳-۷۴۸ق)، رجالی و محدث اهلسنت، ابن حماد را از عالمان بزرگ دانسته، ولى اضافه کرده که اطمينانى به روايات ابن حماد نیست و نبايد به سخنان او استناد كرد؛ چون در كتاب الفتن مطالبى عجيب و غير قابل قبول آورده است.<ref>الذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۱۰، ص۶۰۹.</ref> | ||
* [[ابن حجر عسقلانی]] (۷۷۳-۸۵۲ق)، محدث و مورخ و رجالی اهلسنت، ابن حماد را راستگو معرفی کرده، ولی کتاب او را دارای اشتباهات فراوان برشمرده است.<ref>العسقلانی، ابن حجر احمد بن علی، تقریب التهذیب، تحقیق عبدالوهاب عبداللطیف، بیروت، دار المعرفة، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۳۰۵.</ref> | * [[ابن حجر عسقلانی]] (۷۷۳-۸۵۲ق)، محدث و مورخ و رجالی اهلسنت، ابن حماد را راستگو معرفی کرده، ولی کتاب او را دارای اشتباهات فراوان برشمرده است.<ref>العسقلانی، ابن حجر احمد بن علی، تقریب التهذیب، تحقیق عبدالوهاب عبداللطیف، بیروت، دار المعرفة، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۳۰۵.</ref> | ||
محققان معتقدند که بزرگان اهلسنت در کل از ابن حماد تجليل كرده و برخى هم او را توثيق كردهاند، در عين حال روايات او را قوى نمىدانند.<ref>صادقی، «الفتن ابنحماد قدیمیترین کتاب در مهدویت»، ص۴۹.</ref> | محققان معتقدند که بزرگان اهلسنت در کل از ابن حماد تجليل كرده و برخى هم او را توثيق كردهاند، در عين حال روايات او را قوى نمىدانند.<ref>صادقی، «الفتن ابنحماد قدیمیترین کتاب در مهدویت»، ص۴۹.</ref> | ||
== ویژگیها == | == ویژگیها == | ||
خط ۳۶: | خط ۳۱: | ||
== اعتبار کتاب == | == اعتبار کتاب == | ||
محققان به | محققان به دلایلی کتاب الفتن را دارای اعتبار چندانی نمیدانند: | ||
* نسبت اين كتاب به مؤلف قطعى نيست و محدثان و رجالیان قديمى اهلسنت از چنين كتابى ياد نكردهاند؛ | * نسبت اين كتاب به مؤلف قطعى نيست و محدثان و رجالیان قديمى اهلسنت از چنين كتابى ياد نكردهاند؛ | ||
* عبدالرحمن مرادى، كه نام او بهعنوان راوى الفتن در نسخههاى موجود آمده، توثيق نشده است؛ | * عبدالرحمن مرادى، كه نام او بهعنوان راوى الفتن در نسخههاى موجود آمده، توثيق نشده است؛ | ||
* رجالیان اهلسنت مؤلف كتاب را متهم کردهاند که اشتباه زياد | * رجالیان اهلسنت مؤلف كتاب را متهم کردهاند که اشتباه زياد داشته و احاديث نادرست نقل میکرده و گاه جعل هم داشته است؛ | ||
* بسيارى از روايات | * بسيارى از روايات كتاب، موقوف يا مقطوع است و سند آن به رسول خدا(ص) نمىرسد. از نظر اهلسنت و شيعه چنين آثارى حجت نيست؛ | ||
* در اين كتاب رواياتى نقل شده كه ساختگیبودن آن آشكار است.<ref>صادقی، «الفتن ابنحماد قدیمیترین کتاب در مهدویت»، ص۵۳.</ref> | * در اين كتاب رواياتى نقل شده كه ساختگیبودن آن آشكار است.<ref>صادقی، «الفتن ابنحماد قدیمیترین کتاب در مهدویت»، ص۵۳.</ref> | ||
== خصوصیات ظاهری و بابها == | == خصوصیات ظاهری و بابها == | ||
كتاب الفتن ابن حماد از ده جزء تشكيل | كتاب الفتن ابن حماد از ده جزء تشكيل شده است. دليل اين تقسيمبندى و تفاوت اين اجزاء روشن نيست؛ زیرا در هر جزء رواياتى وجود دارد كه عناوين همان روايات در اجزاى ديگر نيز بهچشم مىخورد. تعداد ابواب هر جزء نيز متفاوت است. اين كتاب هيچ مقدمه و مؤخرهاى ندارد و مؤلف از آغاز تا انجام آن را به نقل روايت پرداخته است. مؤلف دربارهٔ روايات نيز تفسير و توضيحى از خود نيفزوده است.<ref>صادقی، «الفتن ابنحماد قدیمیترین کتاب در مهدویت»، ص۵۰.</ref> | ||
كتاب الفتن در مجموع ۷۷ باب دارد؛ برخى از ابواب این کتاب عبارتاند از: | كتاب الفتن در مجموع ۷۷ باب دارد؛ برخى از ابواب این کتاب عبارتاند از: | ||
خط ۷۸: | خط ۷۳: | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| بازبینی = | | بازبینی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ج | | اولویت = ج |