۱۱٬۹۱۳
ویرایش
دعای روز چهارم ماه رمضان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}}{{پاسخ}} | {{پایان سوال}}{{پاسخ}} | ||
{{ماه رمضان|4}} | {{ماه رمضان|4}} | ||
دعاهایی برای روز چهارم ماه رمضان ذکر شده است. [[علامه مجلسی]] (درگذشت ۱۱۱۰ق) در [[زاد المعاد]] یکی از این دعاها را چنین نقل کرده است: | |||
اللَّهُمَّ قَوِّنِي فِيهِ عَلَى إِقَامَةِ أَمْرِكَ وَ أَذِقْنِي فِيهِ حَلَاوَةَ ذِكْرِكَ وَ أَوْزِعْنِي فِيهِ لِأَدَاءِ شُكْرِكَ بِكَرَمِكَ وَ احْفَظْنِي فِيهِ بِحِفْظِكَ وَ سِتْرِكَ يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ. | {{دعا|اللَّهُمَّ قَوِّنِي فِيهِ عَلَى إِقَامَةِ أَمْرِكَ وَ أَذِقْنِي فِيهِ حَلَاوَةَ ذِكْرِكَ وَ أَوْزِعْنِي فِيهِ لِأَدَاءِ شُكْرِكَ بِكَرَمِكَ وَ احْفَظْنِي فِيهِ بِحِفْظِكَ وَ سِتْرِكَ يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ.<ref>مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۴.</ref> | ||
<ref>مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۴.</ref> | |ترجمه = خدایا نیرومندم فرما برای به پا داشتن فرمانت و بچشان در آن شیرینى یادت را و به کـَرَمت مرا برای انجام سپاسگزاریت آماده کن. خدایا مرا در این روز به نگاه داریت و پرده‌پوشى‌ات نگهدار اى بیناترین بینایان.}} | ||
|ترجمه = خدایا نیرومندم فرما | |||
براساس دیدگاه [[آیت‌الله مکارم شیرازی]] ذكر خدا تنها اين نيست كه نام او را بر زبان آوریم، بلكه منظور آن است كه با تمام وجود متوجه او گردیم. اين توجه، آغاز حركت و فعاليت در وجودمان است و | براساس دیدگاه [[آیت‌الله مکارم شیرازی]] از مراجع تقلید شیعه، ذكر خدا تنها اين نيست كه نام او را بر زبان آوریم، بلكه منظور آن است كه با تمام وجود متوجه او گردیم. اين توجه، آغاز حركت و فعاليت در وجودمان است و همین، حقيقت شیرینی ذكر الهی است.<ref>«[https://makarem.ir/news/fa/News/Details/417431#_ftn4 شرح دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید: ۷ فرورودین ۱۴۰۲ش.</ref> | ||
[[احمد مجتهدی تهرانی]] عالم و مدرس اخلاق در حوزه علمیه تهران معتقد است دعا و عبادت شیرینی و لذت را با خود همراه دارد. او روایتی که اگر عالمی دوستدار دنیا شود، کمترین عذابی که خدا برای او در نظر می‌گیرد، گرفتن شیرینی مناجات با خداوند است<ref>کلینی، محمد بن يعقوب، کافی، محقق، مصحح، على‌اكبر غفارى، محمد آخوندى، تهران، دارالكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۶.</ref> را شاهد بر گفتار خود می‌آورد.<ref name=":0" /> به اعتقاد | [[احمد مجتهدی تهرانی]] عالم و مدرس اخلاق در حوزه علمیه تهران معتقد است دعا و عبادت شیرینی و لذت را با خود همراه دارد. او روایتی که اگر عالمی دوستدار دنیا شود، کمترین عذابی که خدا برای او در نظر می‌گیرد، گرفتن شیرینی مناجات با خداوند است<ref>کلینی، محمد بن يعقوب، کافی، محقق، مصحح، على‌اكبر غفارى، محمد آخوندى، تهران، دارالكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۶.</ref> را شاهد بر گفتار خود می‌آورد.<ref name=":0" /> به اعتقاد او، شکر چنین است که نعمت‌های خداوند درست و در موقعیت خود استفاده شود و نباید در گناه نامشروع و حرام مورد استفاده قرارگیرد.<ref name=":0">«[https://www.ziaossalehin.ir/fa/content/1745/%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D8%AF%D8%B9%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1%D9%85-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D9%85%D8%AC%D8%AA%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85%D8%8C-%D8%B5%D9%88%D8%AA%D8%8C-%D9%85%D8%AA%D9%86 شرح دعای روز چهارم ماه رمضان از آیت الله مجتهدی]»، پایگاه ضیاء الصالحین، تاریخ بازدید: ۲۱ اسفند ۱۴۰۱ش.</ref> | ||
دعاهای دیگری نیز برای | دعاهای دیگری نیز برای روز چهارم نقل شده است.<ref>ابن‌طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۲۵۷.</ref> | ||
{{نقل قول دوقلو تاشو | {{نقل قول دوقلو تاشو | ||
| تیتر = دعای روز چهارم ماه رمضان | | تیتر = دعای روز چهارم ماه رمضان | ||
| عنوان ستون چپ = ترجمه|يا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذاهِبُ، وَ مَلْجَئي حِينَ تَقِلُّ بِيَ الْحِيَلُ، وَ يا بارِئَ خَلْقِي رَحْمَةً بِي، وَ كُنْتَ عَنْ خَلْقِي غَنِيّاً يا مُؤَيِّدِي بِالنَّصْرِ عَلى أَعْدائِي، وَ لَوْ لا نَصْرُكَ إِيَّايَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبِينَ، وَ يا مُقِيلَ عَثْرَتِي، وَ لَوْ لا سِتْرُكَ عَوْرَتِي | | عنوان ستون چپ = ترجمه|يا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذاهِبُ، وَ مَلْجَئي حِينَ تَقِلُّ بِيَ الْحِيَلُ، وَ يا بارِئَ خَلْقِي رَحْمَةً بِي، وَ كُنْتَ عَنْ خَلْقِي غَنِيّاً يا مُؤَيِّدِي بِالنَّصْرِ عَلى أَعْدائِي، وَ لَوْ لا نَصْرُكَ إِيَّايَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبِينَ، وَ يا مُقِيلَ عَثْرَتِي، وَ لَوْ لا سِتْرُكَ عَوْرَتِي لَكُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِينَ | ||
|اى گريزگاه من آن‌گاه كه راه‌ها ناتوانم سازند | |اى گريزگاه من آن‌گاه كه راه‌ها ناتوانم سازند. ای پناهگاه من آن‌گاه كه بيچاره مى‌گردم. اى کسی که برای لطف به من، مرا پدید آوردی، درحالى‌كه از آفريدن من بى‌نياز بودى. اى يارى‌بخش من در پيروزى بر دشمنانم. اگر يارى تو نبود، قطعا جزو شكست‌خوردگان بودم. اى درگذرنده از لغزشم، كه اگر زشتى‌ام را نمى‌پوشيدى حتما جزو رسواشدگان مى‌شدم. | ||
| | |وَ يا مُرْسِلَ الرِّياحِ مِنْ مَعادِنِها، وَ يا ناشِرَ الْبَرَكاتِ مِنْ مَواضِعِها، وَ يا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِشُمُوخِ الرِّفْعَةِ، فَأَوْلِياؤُهُ بِعِزَّتِهِ يَتَعَزَّزُونَ، وَ يا مَنْ وَضَعَ نِيرَ الْمَذَلَّةِ عَلى أَعْناقِ الْمُلُوكِ، فَهُمْ مِنْ سَطَوَاتِهِ خائِفُونَ. | ||
| | |اى گسيل‌دارنده‌ى بادها از جايگاه‌هایشان. اى گستراننده‌ى بركات از جايگاه‌هاىشان. اى كسى كه خود را بلند گردانيدى و از اين‌رو دوستانت به عزت تو سرافرازاند. اى كسى كه يوغ خوارى را بر گردن پادشاهان نهاده‌اى، از اين‌رو آن‌ها از چيرگى گرفتن تو، بيمناك‌اند. | ||
|أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي هُوَ مِنْ نُورِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِنُورِكَ الَّذِي هُوَ مِنْ كَيْنُونَتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِكَيْنُونَتِكَ الَّتِي هِيَ مِنْ كِبْرِيائِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِكِبْرِيائِكَ الَّتِي هِيَ مِنْ عَظَمَتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِعَظَمَتِكَ الَّتِي هِيَ مِنْ عِزَّتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِعِزَّتِكَ الَّتِي لا تُرامُ، وَ بِقُدْرَتِكَ الَّتِي خَلَقْتَ بِها خَلْقَكَ، فَهُمْ لَكَ مُذْعِنُونَ. | |أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي هُوَ مِنْ نُورِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِنُورِكَ الَّذِي هُوَ مِنْ كَيْنُونَتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِكَيْنُونَتِكَ الَّتِي هِيَ مِنْ كِبْرِيائِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِكِبْرِيائِكَ الَّتِي هِيَ مِنْ عَظَمَتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِعَظَمَتِكَ الَّتِي هِيَ مِنْ عِزَّتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِعِزَّتِكَ الَّتِي لا تُرامُ، وَ بِقُدْرَتِكَ الَّتِي خَلَقْتَ بِها خَلْقَكَ، فَهُمْ لَكَ مُذْعِنُونَ. | ||
|به آن اسم تو كه از نور تو است، از تو درخواست مى‌كنم و به نور تو كه از هستى تو است، از تو خواستارم و به هستى تو كه از بزرگمنشى تو است، از تو مسألت دارم و به بزرگمنشى تو كه از عظمت تو است، از تو مى‌طلبم و به عظمت تو كه از سربلندى تو است، از تو مى‌خواهم و به عزتت كه كسى نمى‌تواند آهنگ آن را كند و به قدرت تو كه آفريده‌هايت را به آن آفريده‌اى، از اين‌رو همه در برابر تو فروتن‌اند، از تو مسألت دارم | |به آن اسم تو كه از نور تو است، از تو درخواست مى‌كنم و به نور تو كه از هستى تو است، از تو خواستارم و به هستى تو كه از بزرگمنشى تو است، از تو مسألت دارم و به بزرگمنشى تو كه از عظمت تو است، از تو مى‌طلبم و به عظمت تو كه از سربلندى تو است، از تو مى‌خواهم و به عزتت كه كسى نمى‌تواند آهنگ آن را كند و به قدرت تو كه آفريده‌هايت را به آن آفريده‌اى، از اين‌رو همه در برابر تو فروتن‌اند، از تو مسألت دارم | ||
|وَ بِاسْمِكَ الْأَجَلِّ الْأَعْظَمِ الْمُبِينِ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْ تَقْضِيَ عَنِّي دَيْنِي، وَ تُغْنِيَنِي مِنَ الْفَقْرِ، وَ تُمَتِّعَنِي بِسَمْعِي وَ بَصَرِي، وَ تَجْعَلَهُما الْوارِثَيْنِ مِنِّي، وَ أَنْ تَرْزُقْنِي مِنْ فَضْلِكَ الْواسِعِ، مِنْ حَيْثُ أَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَيْثُ لا أَحْتَسِبُ، فَإِنَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلَّا بِكَ، يا اللَّهُ يا رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اغْفِرْ لِي وَ لِكُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين | |وَ بِاسْمِكَ الْأَجَلِّ الْأَعْظَمِ الْمُبِينِ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْ تَقْضِيَ عَنِّي دَيْنِي، وَ تُغْنِيَنِي مِنَ الْفَقْرِ، وَ تُمَتِّعَنِي بِسَمْعِي وَ بَصَرِي، وَ تَجْعَلَهُما الْوارِثَيْنِ مِنِّي، وَ أَنْ تَرْزُقْنِي مِنْ فَضْلِكَ الْواسِعِ، مِنْ حَيْثُ أَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَيْثُ لا أَحْتَسِبُ، فَإِنَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلَّا بِكَ، يا اللَّهُ يا رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اغْفِرْ لِي وَ لِكُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين | ||