استغفار برای دیگران: تفاوت میان نسخه‌ها

[[خداوند]] در آیات [[سوره نور]] به [[پیامبر اسلام]] دستور می‌دهد برای دیگران [[استغفار]] کند. در آیات دیگری نیز به پیامبر گفته شده، برای مردان و زنان مؤمن و حتی گناهکاران، استغفار نماید. قرآن از بی‌فایده بودن استغفار پیامبر(ص) برای [[منافقان]] سخن می‌گوید. اما اگر توبه کنند و پیامبر برایشان استغفار کنند، خداوند آنان را می‌بخشد.

مفسران، استغفار پیامبر(ص) برای دیگران را کامل کردن مهربانی پیامبر(ص)، نسبت به آن‌ها می‌دانند. [[شیخ طوسی]] استغفار پیامبر(ص) برای مردم را به معنی دعا و لطفی در حق آنان دانسته که مغفرت و بخشایش خداوند را در پی خواهد داشت. مفسران [[شیعه]] این آیات را مؤید موضوع شفاعت می‌دانند.

براساس آیات قرآن، پیامبران دیگر از جمله [[ابراهیم(ع)]]، [[یعقوب(ع)]] و [[موسی(ع)]] نیز برای دیگران از جمله برای مومنان و برخی اعضای خانواده‌ خود استغفار کرده‌اند. استغفار [[ملائکه|فرشته‌ها]] برای انسان‌ها و استغفار مؤمنان برای یکدیگر، از موارد دیگری است که در قرآن به آن‌ها اشاره شده است.

خداوند در قرآن به [[حضرت محمد(ص)]] دستور می‌دهد برای دیگران استغفار کند:{{قرآن|اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ ۚ|ترجمه=برایشان آمرزش بخواه|سوره=نور|آیه=۶۲}}. همچنین به پیامبر توصیه شد برای مردان و زنان مؤمن،<ref>آیه ۱۹ سوره محمد</ref> گنه‌کاران<ref>آیه ۱۵۹ سوره آل عمران</ref> و زنان مؤمنی که برای بیعت با پیامبر، اقدام کردند<ref>آیه ۱۲ سوره ممتحنه</ref> استغفار کند. در جای دیگر قرآن از بی‌فایده بودن استغفار پیامبر(ص) برای [[منافقان]] سخن می‌گوید؛<ref>آیه ۸۰ و ۱۱۳ سوره توبه، آیه ۵و ۶ سوره منافقون،</ref> زیرا آنان به استغفار باوری ندارند<ref>آیه ۱۱ سوره فتح</ref> اما اگر توبه کنند و پیامبر برایشان استغفار کنند، خداوند آنان را می‌بخشد.<ref>آیه ۶۰ سوره نساء</ref>

مفسران، استغفار پیامبر(ص) برای دیگران را کامل کردن مهربانی پیامبر(ص)، نسبت به آن‌ها می‌دانند.<ref>طبرسی، ترجمه تفسیر جوامع الجامع، ج۱، ص۵۶۰</ref> [[شیخ طوسی]] استغفار پیامبر(ص) برای مردم را به معنی دعا و لطفی در حق آنان دانسته که مغفرت و بخشایش خداوند را در پی خواهد داشت.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۶۷۹</ref> مفسران [[شیعه]] این آیات را مؤید موضوع شفاعت می‌دانند.<ref>اخلاق فاضل، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۲۵۹</ref>