trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
فهرست شروح صحیفه سجادیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
فهرست شروح [[صحیفه سجادیه]] فهرستی از شروح و تعلیقه‌های مفصل یا مجمل، کامل یا ناقص، فارسی یا عربی با رویکردها و روش‌های متفاوت که بر کتاب صحیفهٔ سجادیه نگاشته شده‌اند. [[آقابزرگ تهرانی]] (۱۲۹۳-۱۳۸۹ق)، کتاب‌شناس و فهرست‌نگار شیعه، حدود ۴۷ شرح بر صحیفهٔ سجادیه را فهرست کرده است.<ref>الطهرانی، آقابزرک محمدمحسن بن علی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالأضواء، ج۱۳، ص۳۴۵-۳۵۹.</ref> | فهرست شروح [[صحیفه سجادیه]] فهرستی از شروح و تعلیقه‌های مفصل یا مجمل، کامل یا ناقص، فارسی یا عربی با رویکردها و روش‌های متفاوت که بر کتاب صحیفهٔ سجادیه نگاشته شده‌اند. [[آقابزرگ تهرانی]] (۱۲۹۳-۱۳۸۹ق)، کتاب‌شناس و فهرست‌نگار شیعه، حدود ۴۷ شرح بر صحیفهٔ سجادیه را فهرست کرده است.<ref>الطهرانی، آقابزرک محمدمحسن بن علی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالأضواء، ج۱۳، ص۳۴۵-۳۵۹.</ref> ابوالحسن شعرانی در مقدمهٔ ترجمه و شرح خود بر صحیفهٔ سجادیه از ۳۲ شرح و تعلیقه بر صحیفهٔ سجادیه یاد کرده است.<ref>صحیفهٔ سجادیه، ترجمه و شرح ابوالحسن شعرانی، تهران، سازمان چاپ و نشر بین الملل سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۹۳ش، ص۱۰-۱۲.</ref> | ||
'''شرح الصحیفة''' | '''شرح الصحیفة''' | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
شرح مزجی بسیار مفصلی به زبان عربی بر صحیفهٔ سجادیه که میرزا عبدالوهاب بن محمدصالح برغانی قزوینی آن را نگاشته است. این شرح با در نظر گرفتن نظرات سید علی‌خان مدنی در ریاض السالکین و نقل احادیث و نظرات فلاسفه و عرفای معروف و بحث دربارهٔ آنها نگاشته شده است. شارح در کتاب برای پیوند دادن مبانی فلسفی با اعتقادات دینی تلاش کرده است. نسخهٔ منحصر به فرد این شرح در [[کتابخانهٔ آیت‌الله مرعشی نجفی]] در قم نگهداری می شود. این نسخه مشتمل بر شرح سه دعای اول صحیفهٔ سجادیه است که نگارش آن در ۱۲۹۱ق به پایان رسیده است. از وجود دیگر مجلدات این شرح اطلاعی در دست نیست.<ref>حکیم، «کتاب‌شناسی تفصیلی شروح و ترجمه‌های صحیفهٔ سجادیه»، کتاب ماه دین، ش۴۹-۵۰، ص۸۸.</ref> | شرح مزجی بسیار مفصلی به زبان عربی بر صحیفهٔ سجادیه که میرزا عبدالوهاب بن محمدصالح برغانی قزوینی آن را نگاشته است. این شرح با در نظر گرفتن نظرات سید علی‌خان مدنی در ریاض السالکین و نقل احادیث و نظرات فلاسفه و عرفای معروف و بحث دربارهٔ آنها نگاشته شده است. شارح در کتاب برای پیوند دادن مبانی فلسفی با اعتقادات دینی تلاش کرده است. نسخهٔ منحصر به فرد این شرح در [[کتابخانهٔ آیت‌الله مرعشی نجفی]] در قم نگهداری می شود. این نسخه مشتمل بر شرح سه دعای اول صحیفهٔ سجادیه است که نگارش آن در ۱۲۹۱ق به پایان رسیده است. از وجود دیگر مجلدات این شرح اطلاعی در دست نیست.<ref>حکیم، «کتاب‌شناسی تفصیلی شروح و ترجمه‌های صحیفهٔ سجادیه»، کتاب ماه دین، ش۴۹-۵۰، ص۸۸.</ref> | ||
'''صحیفهٔ سجادیه''' | |||
شرح صحیفهٔ سجادیه [[میرزا ابوالحسن شعرانی]] (۱۲۸۱-۱۳۵۵ش)، فیلسوف و فقیه شیعه، که با ترجمه و مقدمهٔ او همراه است. شعرانی در مقدمهٔ شرح خود به مباحثی چون حقیقت دعا، جایگاه آن در فرهنگ دینی شیعه، کیفیت دعا، کتاب‌های اصلی دعا در میان شیعیان، دعا از منظر حکمای اسلامی، دعای ملحون (همراه با غلط) و غیر مأثور (نقل‌نشده از معصوم)، چیستی صحیفهٔ کاملهٔ سجادیه، شروح و حواشی و کتاب‌های مربوط به صحیفه و اسناد صحیفه می‌پردازد.<ref>صحیفهٔ سجادیه، ترجمه و شرح ابوالحسن شعرانی، ص۱-۱۴.</ref> | |||
شعرانی شرح خود بر دعاهای صحیفه را به اختصار در انتهای متن و ترجمهٔ دعاها آورده است. این شروح، که تعلیقاتی بر برخی مواضع صحیفه است، دارای درونمایههایی مختلف است؛ درونمایههایی رجالی، کتاب‌شناسانه، لغوی، تفسیری، روایی، تاریخی، کلامی، فلسفی و عرفانی که شعرانی با توجه به تسلطش بر علوم مختلف اسلامی توانسته در شرح خود از آنها بهره گیرد.<ref>صحیفهٔ سجادیه، ترجمه و شرح ابوالحسن شعرانی، ص۳۲۷-۳۷۵.</ref> | |||
'''شهود و شناخت''' | '''شهود و شناخت''' | ||
| خط ۶۷: | خط ۷۳: | ||
ترجمه و شرح فارسی صحیفهٔ سجادیه از حسن ممدوحی کرمانشاهی (۱۳۱۸-۱۳۹۹ش) که در سال ۱۳۸۱ش منتشر شده است. این شرح صورت نگارشی و تکمیل‌شدهٔ درس‌های شرح صحیفهٔ سجادیه مؤلف در رادیو معارف بوده است. این شرح با مقدمهٔ [[عبدالله جوادی آملی]] در چهار جلد به‌چاپ رسیده است. روش مؤلف در شرح خود چنین است که هر دعا را به چند قسمت تقسیم می‌کند و، پس از ترجمهٔ هر قسمت، به شرح مختصر و بیان نکاتی، که از نظرش برجسته می آمده، می‌پردازد.<ref>ممدوحی کرمانشاهی، حسن، شهود و شناخت (ترجمه و شرح صحیفهٔ سجادیه)، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۳۷-۳۸.</ref> | ترجمه و شرح فارسی صحیفهٔ سجادیه از حسن ممدوحی کرمانشاهی (۱۳۱۸-۱۳۹۹ش) که در سال ۱۳۸۱ش منتشر شده است. این شرح صورت نگارشی و تکمیل‌شدهٔ درس‌های شرح صحیفهٔ سجادیه مؤلف در رادیو معارف بوده است. این شرح با مقدمهٔ [[عبدالله جوادی آملی]] در چهار جلد به‌چاپ رسیده است. روش مؤلف در شرح خود چنین است که هر دعا را به چند قسمت تقسیم می‌کند و، پس از ترجمهٔ هر قسمت، به شرح مختصر و بیان نکاتی، که از نظرش برجسته می آمده، می‌پردازد.<ref>ممدوحی کرمانشاهی، حسن، شهود و شناخت (ترجمه و شرح صحیفهٔ سجادیه)، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۸ش، ج۱، ص۳۷-۳۸.</ref> | ||
روش مؤلف در شرح خود برگرفته از فضای آموزشی خاص او در حوزهٔ علمیهٔ قم در دوران معاصر و تحت تأثیر روش خاص استادان او چون [[سید محمدحسین طباطبایی]] (۱۲۸۱-۱۳۶۰ش)، [[حسن حسن‌زادهٔ آملی]] (۱۳۰۷-۱۴۰۰ش) و جوادی آملی است. این روش تلفیقی از رویکردی عقلی به قرآن و سنت اسلامی از دریچهٔ فلسفهٔ صدرایی و عرفان [[ابن عربی]] (۵۶۰-۶۳۸ق) است. در مقدمهٔ کتاب، مؤلف منابع خود در شرح صحیفه را، به جز [[قرآن کریم]] و تفاسیر قرآن و منابع روایی، کتاب‌های فلسفی و [[عرفان نظری]] مرجع چون شفاء [[ابن سینا]] (۳۷۰-۴۲۸ق)، فصوص الحکم و فتوحات مکیه ابن عربی، اسفار اربعهٔ ملاصدرا و تمهید القواعد ابن ترکه اصفهانی (درگذشتهٔ ۸۳۵ق) بر شمرده است.<ref>ممدوحی کرمانشاهی، شهود و شناخت، قم، ج۱، ص۳۷.</ref> | روش مؤلف در شرح خود برگرفته از فضای آموزشی خاص او در حوزهٔ علمیهٔ قم در دوران معاصر و تحت تأثیر روش خاص استادان او چون [[سید محمدحسین طباطبایی]] (۱۲۸۱-۱۳۶۰ش)، [[حسن حسن‌زادهٔ آملی]] (۱۳۰۷-۱۴۰۰ش) و جوادی آملی است. این روش تلفیقی از رویکردی عقلی به قرآن و سنت اسلامی از دریچهٔ فلسفهٔ صدرایی و عرفان [[ابن عربی]] (۵۶۰-۶۳۸ق) است. در مقدمهٔ کتاب، مؤلف منابع خود در شرح صحیفه را، به جز [[قرآن کریم]] و تفاسیر قرآن و منابع روایی، کتاب‌های فلسفی و [[عرفان نظری]] مرجع چون شفاء [[ابن سینا]] (۳۷۰-۴۲۸ق)، [[فصوص الحکم]] و فتوحات مکیه ابن عربی، اسفار اربعهٔ ملاصدرا و تمهید القواعد ابن ترکه اصفهانی (درگذشتهٔ ۸۳۵ق) بر شمرده است.<ref>ممدوحی کرمانشاهی، شهود و شناخت، قم، ج۱، ص۳۷.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||