automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
تنبیه الامة و تنزیه الملة: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== نویسنده == | == نویسنده == | ||
میرزا محمد حسین نائینى فرزند شیخ الاسلام حاجى میرزا عبدالرحیم نائینى از چهره هاى برجسته روحانیت و رهبران فکرى شیعه به سال 1277هـ.ق. در شهر نائین از توابع اصفهان در خانواده اى مشهور به دانش و نیک نامى دیده به جهان گشود. وى پس از فراگیرى مقدمات علوم دینى در زادگاهش و درهفده سالگى براى ادامه تحصیل به اصفهان که در آن روزگار پرآوازه ترین حوزه علمى شیعه بوده رهسپار مى شود. وى در سال 1303 هـ.ق. براى ادامه تحصیل و پیمودن مدارج عالى علمى راهى عتبات مى شود و پس از توقف کوتاه درنجف اشرف به حوزه سامراء که در آن زمان توسط میرزاى بزرگ حیات علمى یافته بود رخت مى کشد6 و از حوزه درس اساتید بزرگ حوزه سامرا چون: سیّد مجدّد شیرازى سید اسماعیل صدر و سید محمد فشارکى اصفهانى بهره مى برد. در سال 1314هـ.ق. همراه با استادش سید اسماعیل صدر به حوزه کربلا رهسپار مى شود. مدت دو سال از استوانه هاى دانش در حوزه کربلا بهره مى جوید و پس از آن به نجف اشرف مشرف مى شود. زمانى که نائینى به حوزه نجف پا نهاده درس آخوند خراسانى از شهرت و جایگاه کم مانندى برخوردار بوده و حدود هزار مجتهد و فاضل نامور در آن شرکت مى جسته اند. وى از آن پس در حوزه نجف به عنوان مجتهدى توانا برخوردار از شایستگیهاى علمى سیاسى در میدانهاى گوناگون ظاهر شد. نائینی در سال ۱۳۵۵ هـ. ق دار فانی را وداع گفت و در حرم امام علی(ع) به خاک سپرده شد.<ref>سید عباس میری، سیرى در زندگانى علمى و سیاسى و اخلاقى نائینى، | میرزا محمد حسین نائینى فرزند شیخ الاسلام حاجى میرزا عبدالرحیم نائینى از چهره هاى برجسته روحانیت و رهبران فکرى شیعه به سال 1277هـ.ق. در شهر نائین از توابع اصفهان در خانواده اى مشهور به دانش و نیک نامى دیده به جهان گشود. وى پس از فراگیرى مقدمات علوم دینى در زادگاهش و درهفده سالگى براى ادامه تحصیل به اصفهان که در آن روزگار پرآوازه ترین حوزه علمى شیعه بوده رهسپار مى شود. وى در سال 1303 هـ.ق. براى ادامه تحصیل و پیمودن مدارج عالى علمى راهى عتبات مى شود و پس از توقف کوتاه درنجف اشرف به حوزه سامراء که در آن زمان توسط میرزاى بزرگ حیات علمى یافته بود رخت مى کشد6 و از حوزه درس اساتید بزرگ حوزه سامرا چون: سیّد مجدّد شیرازى سید اسماعیل صدر و سید محمد فشارکى اصفهانى بهره مى برد. در سال 1314هـ.ق. همراه با استادش سید اسماعیل صدر به حوزه کربلا رهسپار مى شود. مدت دو سال از استوانه هاى دانش در حوزه کربلا بهره مى جوید و پس از آن به نجف اشرف مشرف مى شود. زمانى که نائینى به حوزه نجف پا نهاده درس آخوند خراسانى از شهرت و جایگاه کم مانندى برخوردار بوده و حدود هزار مجتهد و فاضل نامور در آن شرکت مى جسته اند. وى از آن پس در حوزه نجف به عنوان مجتهدى توانا برخوردار از شایستگیهاى علمى سیاسى در میدانهاى گوناگون ظاهر شد. نائینی در سال ۱۳۵۵ هـ. ق دار فانی را وداع گفت و در حرم امام علی(ع) به خاک سپرده شد.<ref>سید عباس میری، سیرى در زندگانى علمى و سیاسى و اخلاقى نائینى، حوزه سال ۱۳۷۵، شماره 76 و 77، </ref> | ||
آقا بزرگ تهرانى درباره مقام علمى و آگاهى ژرف نائینى بر دانشهاى گوناگون بویژه دانش اصول مى نویسد: دانش بسیار و گسترده داشت. ادب فارسى و عربى را به مرحله کمال رسانده بود و از دانش کلام و فلسفه بهره فراوان داشت. در دانش فقه یگانه و میدان دار بود. امّا در علم اصول موضوع بزرگ تر از اینها بود; زیرا برکلیات دانش اصول آگاهى دقیق و کامل داشت و در آن دقت و ژرف کاوى فوق العاده و شگفت آور انجام داد و به گونه اى شگفت آور مباحث آن را استوار و مستحکم ساخت که آوازه دیدگاههاى ژرف وى در اصول در فضاى آن روز طنین انداز شد… تا جایى که در علم اصول مجدد به شمار آمد.<ref>آقابزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج595/2. به نقل از: سید عباس میری، سیرى در زندگانى علمى و سیاسى و اخلاقى نائینى، حوزه سال 1375 شماره 76 و 77،</ref> | آقا بزرگ تهرانى درباره مقام علمى و آگاهى ژرف نائینى بر دانشهاى گوناگون بویژه دانش اصول مى نویسد: دانش بسیار و گسترده داشت. ادب فارسى و عربى را به مرحله کمال رسانده بود و از دانش کلام و فلسفه بهره فراوان داشت. در دانش فقه یگانه و میدان دار بود. امّا در علم اصول موضوع بزرگ تر از اینها بود; زیرا برکلیات دانش اصول آگاهى دقیق و کامل داشت و در آن دقت و ژرف کاوى فوق العاده و شگفت آور انجام داد و به گونه اى شگفت آور مباحث آن را استوار و مستحکم ساخت که آوازه دیدگاههاى ژرف وى در اصول در فضاى آن روز طنین انداز شد… تا جایى که در علم اصول مجدد به شمار آمد.<ref>آقابزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج595/2. به نقل از: سید عباس میری، سیرى در زندگانى علمى و سیاسى و اخلاقى نائینى، حوزه سال 1375 شماره 76 و 77،</ref> | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
این کتاب، مستقیماً از طبایع الاستبداد عبدالرحمان کواکبی * تأثیر پذیرفته است.<ref>جمشیدی، محمدحسین، «تنبیه الامة و تنزیه الملة»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳، ج۸، ذیل مدخل.</ref> | این کتاب، مستقیماً از طبایع الاستبداد عبدالرحمان کواکبی * تأثیر پذیرفته است.<ref>جمشیدی، محمدحسین، «تنبیه الامة و تنزیه الملة»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳، ج۸، ذیل مدخل.</ref> | ||
{{جعبه نقل‌قول | {{جعبه نقل‌قول | ||
| نقل قول = <small>تقریظ آخوند ملا محمد کاظم خراسانی به کتاب تنبیه الامة و تنزیه الملة</small> رساله شریفه تنبیه الامة و تنزیه الملة که از افاضات جناب مستطاب شریعت‌مدار، صفوة الفقهاء و المجتهدین ثقة الاسلام و المسلمین، العالم العامل آقا میرزا محمد حسین النائینی الغروی دامت افاضاته است، اجلّ از تمجید و سزاوار است که ان شاء الله تعالی به تعلیم و تعلم و تفهیم و تفهم آن، مأخوذ بودن اصول مشروطیت را از شریعت محقه استفاده و حقیقت کلمه مبارکه «بِمُوالاتِكُمْ عَلّمنا اللّهُ مَعالِم دينِنا و أصْلَحَ ما كانَ فَسَدَ مِنْ دُنْيانا را به عین الیقین ادراک نمایند. ان شاء الله تعالی.<ref>نائینی، محمدحسین، تنبیه الامه و تنزیه المله، تصحیح و تحقیق سید جواد ورعی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۸.</ref>}} | | نقل قول = <small>تقریظ آخوند ملا محمد کاظم خراسانی به کتاب تنبیه الامة و تنزیه الملة:</small> | ||
رساله شریفه تنبیه الامة و تنزیه الملة که از افاضات جناب مستطاب شریعت‌مدار، صفوة الفقهاء و المجتهدین ثقة الاسلام و المسلمین، العالم العامل آقا میرزا محمد حسین النائینی الغروی دامت افاضاته است، اجلّ از تمجید و سزاوار است که ان شاء الله تعالی به تعلیم و تعلم و تفهیم و تفهم آن، مأخوذ بودن اصول مشروطیت را از شریعت محقه استفاده و حقیقت کلمه مبارکه «بِمُوالاتِكُمْ عَلّمنا اللّهُ مَعالِم دينِنا و أصْلَحَ ما كانَ فَسَدَ مِنْ دُنْيانا را به عین الیقین ادراک نمایند. ان شاء الله تعالی.<ref>نائینی، محمدحسین، تنبیه الامه و تنزیه المله، تصحیح و تحقیق سید جواد ورعی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۸.</ref>}} | |||
== تیتر دو == | == تیتر دو == | ||
اصول کلی نظریة سیاسی مندرج در این کتاب چنین است: ۱) بنیان حکومت مشروطیت، یعنی حریت و مساوات آحاد ملت با سلطان (رجوع کنید به ص ۴۹–۵۱، ۶۰) از کتاب خدا، سنّت و سیرة پیامبراکرم و سایر پیشوایان معصوم، بویژه سخنان حضرت علی علیه السلام گرفته شده است و به همین دلیل چنین حکومتی از ضروریات دین اسلام محسوب می‌گردد. غربیان با استفاده از این اصول پیشرفت کردند و مسلمانان با غفلت از آنها به قهقرا رفتند.. ظلم و استبداد مانند زندقه و الحاد مخالف با ضروریات دین اسلام است (ص ۳۷–۳۸) و بر همین اساس طرح نظریة مشروطیت، احیای مقتضیات دین حنیف اسلام و تلاش برای برپاداشتن سیاست اسلامی است.<ref>جمشیدی، محمدحسین، «تنبیه الامة و تنزیه الملة»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳، ج۸، ذیل مدخل.</ref> | اصول کلی نظریة سیاسی مندرج در این کتاب چنین است: ۱) بنیان حکومت مشروطیت، یعنی حریت و مساوات آحاد ملت با سلطان (رجوع کنید به ص ۴۹–۵۱، ۶۰) از کتاب خدا، سنّت و سیرة پیامبراکرم و سایر پیشوایان معصوم، بویژه سخنان حضرت علی علیه السلام گرفته شده است و به همین دلیل چنین حکومتی از ضروریات دین اسلام محسوب می‌گردد. غربیان با استفاده از این اصول پیشرفت کردند و مسلمانان با غفلت از آنها به قهقرا رفتند.. ظلم و استبداد مانند زندقه و الحاد مخالف با ضروریات دین اسلام است (ص ۳۷–۳۸) و بر همین اساس طرح نظریة مشروطیت، احیای مقتضیات دین حنیف اسلام و تلاش برای برپاداشتن سیاست اسلامی است.<ref>جمشیدی، محمدحسین، «تنبیه الامة و تنزیه الملة»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳، ج۸، ذیل مدخل.</ref> | ||