trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
فهرست شروح [[صحیفه سجادیه]] فهرستی از شروح و تعلیقههای مفصل یا مجمل، کامل یا ناقص، فارسی یا عربی با رویکردها و روشهای متفاوت که بر کتاب صحیفهٔ سجادیه نگاشته شدهاند. [[آقابزرگ تهرانی]] (۱۲۹۳-۱۳۸۹ق)، کتابشناس و فهرستنگار شیعه، حدود ۴۷ شرح بر صحیفهٔ سجادیه را فهرست کرده است.<ref>الطهرانی، آقابزرک محمدمحسن بن علی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالأضواء، ج۱۳، ص۳۴۵-۳۵۹.</ref> | فهرست شروح [[صحیفه سجادیه]] فهرستی از شروح و تعلیقههای مفصل یا مجمل، کامل یا ناقص، فارسی یا عربی با رویکردها و روشهای متفاوت که بر کتاب صحیفهٔ سجادیه نگاشته شدهاند. [[آقابزرگ تهرانی]] (۱۲۹۳-۱۳۸۹ق)، کتابشناس و فهرستنگار شیعه، حدود ۴۷ شرح بر صحیفهٔ سجادیه را فهرست کرده است.<ref>الطهرانی، آقابزرک محمدمحسن بن علی، الذریعة الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالأضواء، ج۱۳، ص۳۴۵-۳۵۹.</ref> | ||
'''شرح الصحیفة''' | '''شرح الصحیفة''' | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
مشهورترین و مفصلترین شرح صحیفهٔ سجادیه به زبان عربی که نوشتهٔ [[سید علیخان حسینی مدنی شیرازی]] (درگذشتهٔ ۱۱۲۰ق) است.<ref>الطهرانی، الذریعة، ج۱۱، ص۳۲۵-۳۲۶.</ref> مؤلف این شرح را در هنگام اقامت دوازدهسالهاش در هندوستان، به سال ۱۰۹۴ق، آغاز کرده و در سال ۱۱۰۶ق بهپایان رسانده است. او شرح خود را به آخرین پادشاه صفوی، شاه سلطان حسین، تقدیم کرده است. سید علیخان سلسلهٔ روایت خود از صحیفهٔ سجادیه را از طریق شیخ بهایی به [[شیخ طوسی]] (۳۸۵-۴۶۰ق) رسانده است.<ref>معینی، محسن، «ریاض السالکین»، دانشنامهٔ جهان اسلام، تهران، بنیاد دایرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۹ش، ج۲۱، ص۴۴.</ref> | مشهورترین و مفصلترین شرح صحیفهٔ سجادیه به زبان عربی که نوشتهٔ [[سید علیخان حسینی مدنی شیرازی]] (درگذشتهٔ ۱۱۲۰ق) است.<ref>الطهرانی، الذریعة، ج۱۱، ص۳۲۵-۳۲۶.</ref> مؤلف این شرح را در هنگام اقامت دوازدهسالهاش در هندوستان، به سال ۱۰۹۴ق، آغاز کرده و در سال ۱۱۰۶ق بهپایان رسانده است. او شرح خود را به آخرین پادشاه صفوی، شاه سلطان حسین، تقدیم کرده است. سید علیخان سلسلهٔ روایت خود از صحیفهٔ سجادیه را از طریق شیخ بهایی به [[شیخ طوسی]] (۳۸۵-۴۶۰ق) رسانده است.<ref>معینی، محسن، «ریاض السالکین»، دانشنامهٔ جهان اسلام، تهران، بنیاد دایرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۹ش، ج۲۱، ص۴۴.</ref> | ||
ریاض السالکین دارای ۵۴ روضه است که هر یک دربرگیرندهٔ شرح یک دعا از صحیفه است. شارحْ متن هر دعا را از شرح خود جدا کرده و هر شرح را با خطبهای کوتاه آغاز کرده است. مؤلف در ابتدای شرح هر دعا تمام لغات متن را توضیح داده و پس از آن شرح مفاهیم دعا را در ذیل عناوینی چون «هدایة»، «تبصرة» و «تنبیه» آورده است.<ref>معینی، «ریاض السالکین»، دانشنامهٔ جهان اسلام، تهران، ج۲۱، ص۴۴.</ref> ریاض السالکین بهترین شرح صحیفهٔ سجادیه قلمداد شده است.<ref>الامین، السید محسن، اعیان الشیعة، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۱۵۲.</ref> این شرح حاوی معارف سودمندی در دانشهای مختلفی چون لغت، صرف، نحو، بلاغت، حدیث، | ریاض السالکین دارای ۵۴ روضه است که هر یک دربرگیرندهٔ شرح یک دعا از صحیفه است. شارحْ متن هر دعا را از شرح خود جدا کرده و هر شرح را با خطبهای کوتاه آغاز کرده است. مؤلف در ابتدای شرح هر دعا تمام لغات متن را توضیح داده و پس از آن شرح مفاهیم دعا را در ذیل عناوینی چون «هدایة»، «تبصرة» و «تنبیه» آورده است.<ref>معینی، «ریاض السالکین»، دانشنامهٔ جهان اسلام، تهران، ج۲۱، ص۴۴.</ref> ریاض السالکین بهترین شرح صحیفهٔ سجادیه قلمداد شده است.<ref>الامین، السید محسن، اعیان الشیعة، بیروت، دارالتعارف للمطبوعات، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۱۵۲.</ref> این شرح حاوی معارف سودمندی در دانشهای مختلفی چون لغت، صرف، نحو، بلاغت، حدیث، [[کلام]]، فلسفه و عرفان است که مؤلف از منابع مختلف گردآورده و برای شرح دعاهای صحیفه از آنها سود جسته است.<ref>معینی، «ریاض السالکین»، دانشنامهٔ جهان اسلام، تهران، ج۲۱، ص۴۴.</ref> الگوی ساختاری و روشی سید علیخان در شرح خود بر صحیفه شرح نهج البلاغهٔ [[ابن ابیالحدید]] بوده است.<ref>معینی، «ریاض السالکین»، دانشنامهٔ جهان اسلام، تهران، ج۲۱، ص۴۵.</ref> | ||
ریاض السالکین از زمان تألیف همواره مورد توجه عالمان و فقیهان شیعه بوده و آنان در مباحث خود در علوم مختلف به آن استناد کردهاند. این کتاب در روزگار مؤلف به امر شاه سلطان حسین صفوی توسط مترجمی ناشناس به فارسی ترجمه شده است.<ref>معینی، «ریاض السالکین»، دانشنامهٔ جهان اسلام، تهران، ج۲۱، ص۴۵؛ نیز: حکیم، «کتابشناسی تفصیلی شروح و ترجمههای صحیفهٔ سجادیه»، کتاب ماه دین، ش ۵۱-۵۲، ص۱۰۹.</ref> | ریاض السالکین از زمان تألیف همواره مورد توجه عالمان و فقیهان شیعه بوده و آنان در مباحث خود در علوم مختلف به آن استناد کردهاند. این کتاب در روزگار مؤلف به امر شاه سلطان حسین صفوی توسط مترجمی ناشناس به فارسی ترجمه شده است.<ref>معینی، «ریاض السالکین»، دانشنامهٔ جهان اسلام، تهران، ج۲۱، ص۴۵؛ نیز: حکیم، «کتابشناسی تفصیلی شروح و ترجمههای صحیفهٔ سجادیه»، کتاب ماه دین، ش ۵۱-۵۲، ص۱۰۹.</ref> | ||
'''شفاء الصدور فی شرح زبور''' | '''شفاء الصدور فی شرح زبور''' | ||
شروح مفصل توضیحی بر صحیفهٔ سجادیه به زبان فارسی از سید عبدالرحیم بن محمد حسینی موسوی شهرستانی است. مؤلف در شرح خود ابتدا قسمتی از دعا را نقل میکند، سپس ذیل عناوین «بدان که - تحقیق» توضیحات لازم را در چند مقاله یا مطلب میآورد. او در انتها تحت عنوان «مؤلف گوید» نظر خود را ابراز میکند. شهرستانی این شرح را به نام شاه سلطان حسین صفوی نگاشته است.<ref>حکیم، «کتابشناسی تفصیلی شروح و ترجمههای صحیفهٔ سجادیه»، کتاب ماه دین، ش ۵۳-۵۴، ص۹۴.</ref> | |||
'''آمال العارفین فی شرح صحیفة سید الساجدین''' | |||
==منابع== | ==منابع== |