آیه رعایت سکوت هنگام قرائت قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

در قرآن و روایات به گوش سپردن به قرآن سفارش و تأکید شده است؛ اگرچه به فتوای فقیهان و بر اساس [[اجماع]] و روایات واجب نیست.{{مدرک|date=سپتامبر ۲۰۲۱}}برخی، از روایتی که در کتاب [[تهذیب الاحکام (کتاب)|تهذیب الاحکام]] ذکر شده، بر اهمیت استماع قرآن استدلال کرده‌اند.{{مدرک|date=سپتامبر ۲۰۲۱}}طبق این روایت، [[امام علی(ع)]] نماز صبح می‌خواند که ابن کُوا، یکی از [[خوارج]]، پشت سر او آیه ۶۵ سوره [[سوره زمر|زمر]] را خواند.{{یادداشت|وَ لَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَ إِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِينَ (ترجمه:‌ به تو و همه پيامبران پيشين وحي شده كه اگر مشرك شوي، تمام اعمالت تباه مي‌شود و از زيان‌كاران خواهي بود.)}} وی قصد داشت با خواندن آیه بگوید امام علی(ع) با قبول حکمیت در جنگ [[جنگ صفین|صفین]] کافر شده است. امام علی(ع) به احترام قرآن سكوت كرد و پس از اتمام آن، قرائت نماز را ادامه داد. ابن کُوا دو بار دیگر این آیه را خواند و هر دو بار امام علی(ع)‌ سکوت کرد. امام(ع) پس از بار سوم، در پاسخ به او آیه شصت سوره [[سوره روم|روم]] را خواند.{{یادداشت|«فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَ لا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لا يُوقِنُونَ؛ ترجمه: اكنون كه چنين است، صبر پيشه كن كه وعده خدا حق است و هرگز كساني كه ايمان ندارند، نبايد تو را خشمگين سازند.» اشاره به اينكه خداوند كيفر خلافكاران را كه شما هستید خواهد داد.}} <ref>تهذيب الاحکام، ج۳، ص۳۶.</ref>