trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
* [[محمد بن یعقوب کلینی]] (درگذشتهٔ ۳۲۸ق) در کتاب رسائل<ref>دشتی، محمد، روشهای تحقیق در اسناد و مدارک نهجالبلاغه، نشر امام علی(ع)، ۱۳۶۸ش، ص۲۱۸–۲۱۹.</ref> و همچنین در کتاب [[کتاب کافی|فروع کافی]]؛<ref>الکلینی، محمد بن یعقوب، الفروع من الکافی، تحقیق علیاكبر الغفاری، طهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۳۸.</ref> | * [[محمد بن یعقوب کلینی]] (درگذشتهٔ ۳۲۸ق) در کتاب رسائل<ref>دشتی، محمد، روشهای تحقیق در اسناد و مدارک نهجالبلاغه، نشر امام علی(ع)، ۱۳۶۸ش، ص۲۱۸–۲۱۹.</ref> و همچنین در کتاب [[کتاب کافی|فروع کافی]]؛<ref>الکلینی، محمد بن یعقوب، الفروع من الکافی، تحقیق علیاكبر الغفاری، طهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۳۳۸.</ref> | ||
* ابن عبدربه اندلسی (درگذشتهٔ ۳۲۸ق) در کتاب عقد الفرید.<ref>ابن عبد ربه الاندلسی، احمد بن محمد، العقد الفرید، تحقیق مفید محمد قمیحه، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۱۰۰-۱۰۱.</ref> | |||
* ابن شعبهٔ حرّانی (درگذشتهٔ ۳۸۰ق) در [[کتاب تحف العقول]].<ref>ابن شعبة الحرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول صلى الله عليهم، تحقیق علىاكبر الغفاری، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ۱۴۰۴ق، ص۶۸-۹۱. </ref> | |||
* [[شیخ صدوق]] (درگذشتهٔ ۳۸۱ق) در [[کتاب من لایحضره الفقیه]].<ref>الصدوق، محمد بن علی، کتاب من لایحضره الفقیه، تحقیق علیاکبر الغفاری، قم، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۴، ص۱۸۹-۱۹۲.</ref> | |||
* حسن بن عبدالله بن سعید (درگذشتهٔ ۳۸۲ق)، در کتاب الزواجر و المواعظ؛<ref>دشتی، روشهای تحقیق در اسناد و مدارک نهجالبلاغه، ص۲۱۸–۲۱۹.</ref> | * حسن بن عبدالله بن سعید (درگذشتهٔ ۳۸۲ق)، در کتاب الزواجر و المواعظ؛<ref>دشتی، روشهای تحقیق در اسناد و مدارک نهجالبلاغه، ص۲۱۸–۲۱۹.</ref> | ||
۳ | ۳ | ||
کلینی دو نامه از امام علی(ع) به فرزندانش را در کتاب کافی نقل کرده است؛ یکی به فرزندش امام حسن(ع) و دیگری به فرزند دیگرش [[محمد بن حنفیه]].<ref>الکلینی، الفروع من الکافی، ج۵، ص۳۳۸.</ref> مضمون این دو نامه با اندکی تفاوت تقریباً یکی است. شیخ صدوق در کتاب من لایحضره الفقیه نامه دوم را به عنوان نامهٔ امام به امام حسن(ع) نقل کرده است.<ref>الصدوق، کتاب من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۸۹-۱۹۲.</ref> برخی از شارحان نهج البلاغه به این موضوع اشاره کردهاند.<ref>ابن میثم البحرانی، شرح نهج البلاغه، تهران، دفتر نشر الکتاب، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۲.</ref> برخی محققان معاصر نهج البلاغه در آثار خود به معرفی منابع مختلف این نامه و اسانید آن پرداختهاند.<ref>برای نمونه ن.ک: الحسینی الخطیب، السید عبدالزهراء، مصادر نهجالبلاغه و اسانیده، بیروت، منشورات مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۵ق ـ۱۹۷۵م، ج۳، ص۳۰۷–۳۱۲؛ نیز: دشتی، روشهای تحقیق در اسناد و مدارک نهجالبلاغه، ص۲۱۸–۲۱۹.</ref>{{پایان مطالعه بیشتر}} | |||
{{پایان مطالعه بیشتر}} | |||
== منابع == | == منابع == |