trustworthy
۲٬۶۱۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
سالم بن سلمه میگوید امام صادق(ع) آن مرد را از اضافه کردن مطالبی بر قرآن نهی کرد و این میرساند ائمه هدی همواره مراقب بودند کسانی بر قرآن چیزی اضافه نکنند و این تحریف نشدن قرآن را ثابت میکند. چنانچه خود سالم بن سلمه متوجه شد آن مرد حروفاتی بر قرآن میافزاید که در قرآن وجد ندارد. | سالم بن سلمه میگوید امام صادق(ع) آن مرد را از اضافه کردن مطالبی بر قرآن نهی کرد و این میرساند ائمه هدی همواره مراقب بودند کسانی بر قرآن چیزی اضافه نکنند و این تحریف نشدن قرآن را ثابت میکند. چنانچه خود سالم بن سلمه متوجه شد آن مرد حروفاتی بر قرآن میافزاید که در قرآن وجد ندارد. | ||
امام صادق(ع) در این روایت اجرای همه آموزههای قرآن را آنچنانچه نازل شده است، فقط با قیام [[حضرت مهدی(ع)]] ممکن میداند. این سخن دلیل بر تحریف قرآن نیست. قرآن كنوني كه در اختيار ما مسلمانان قرار گرفته، همان كلام خدا به صورت كامل و بدون هيچ گونه تحريفي ميباشد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۱۸.</ref> در برخي روايات آمده مصحف امام علي(ع) که توسط امامان(ع) به امام زمان(ع) رسيده است، از نظر تعداد سورهها، آيات و محتوا هيچ تفاوتي با قرآن كنوني كه در اختيار ماست، ندارد و فقط تفسیر و شأن نزول و ترتیب نزول سورهها و آیات در آن توسط [[امیرالمؤمنین|امیرمومنان(ع)]] نوشته شده است.<ref>معرفت، محمد هادي، آموزش علوم قرآن، ترجمه ابو محمد وكيلي، قم، مؤسسه التمهيد، ج۱، ص۳۴۹. راميار، محمود، تاريخ قرآن، تهران، امير كبير، ص۴۱۰.</ref> | امام صادق(ع) در این روایت اجرای همه آموزههای قرآن را آنچنانچه نازل شده است، فقط با قیام [[حضرت مهدی(ع)]] ممکن میداند. این سخن دلیل بر تحریف قرآن نیست. قرآن كنوني كه در اختيار ما مسلمانان قرار گرفته، همان كلام خدا به صورت كامل و بدون هيچ گونه تحريفي ميباشد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۱۸.</ref> در برخي روايات آمده [[مصحف امام علي(ع)]] که توسط امامان(ع) به امام زمان(ع) رسيده است، از نظر تعداد سورهها، آيات و محتوا هيچ تفاوتي با قرآن كنوني كه در اختيار ماست، ندارد و فقط تفسیر و شأن نزول و ترتیب نزول سورهها و آیات در آن توسط [[امیرالمؤمنین|امیرمومنان(ع)]] نوشته شده است.<ref>معرفت، محمد هادي، آموزش علوم قرآن، ترجمه: ابو محمد وكيلي، قم، مؤسسه التمهيد، ج۱، ص۳۴۹. راميار، محمود، تاريخ قرآن، تهران، امير كبير، ص۴۱۰.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== |