اوتاد: تفاوت میان نسخه‌ها

اوتاد (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۶

۲ بایت حذف‌شده ، ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۳

ابرابزار

A.rezapour

automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy

۱۶٬۰۱۱

ویرایش

@@ خط ۲۲: / خط ۲۲: @@
 در ''قرآن'' کریم از کوه‌ها به عنوان اوتاد ارض یاد شده است؛<ref>سوره نبأ آیه ۷.</ref> که در کتب روایات آن را به گروه‌های مختلف اولیا تعبیر و تفسیر کرده‌اند. در روایات شیعه واژهٔ اوتاد گاه به [[پیامبر(ص)]] و ائمهٔ دوازده‌گانه(ع) و گاه به گروهی از اولیا اطلاق شده است که در سلسله مراتب ابدال و عبّاد و سیاح قرار دارند و از محبوب‌ترین بندگان خدا هستند. وقتی که این واژه درمورد پیامبر(ص) و ائمه(ع) به کار می‌رود، دارای این ویژگی است که خداوند به سبب آنان ساکنان زمین را از هلاکت حفظ می‌کند، و وقتی که امامان دوازده‌گانه زمین را ترک گویند، زمین اهل خود را فرو خواهد برد. خداوند این گروه را حجت بر بندگان خود قرار داده است و به امر او برپا ایستاده، و آماده‌اند، و آفرینش آنان قبل از خلق موجودات عالم و به صورت انواری بوده است که در طرف راست عرش خداوند قرار داشته‌اند.<ref>لاشیء، حسین، «اوتاد»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۰، ذیل مدخل.</ref>
-تعبير اوتاد، همسو با تعابير برخي روايات درباره نقش حجت و امام معصوم(ع) در حفظ زمين از نابودي است. از جمله امام سجاد(ع) مي‌فرمايند: «ما پناه اهل زمين هستيم، همان‌گونه كه ستارگان پناه اهل آسمان‌اند. ما كساني هستيم كه خداوند به وسيله ما آسمان را نگاه مي‌دارد تا [مبادا] بر زمين فرو افتد، مگر به اذن خودش. خداوند به وسيله ما زمين را نگاه مي‌دارد تا اهلش را نلرزاند و نابود نكند، و به واسطه ما باران مي‌بارد؛ و اگر از ما كسي در زمين نباشد، همانا زمين اهلش را در خود فرو مي‌برد.»<ref>مصباح، محمّدتقي، «اخلاق و عرفان اسلامي»، نشریه معرفت، سال ۱۳۸۷،  شماره ۱۳۴، ص۳.</ref>
+تعبیر اوتاد، همسو با تعابیر برخی روایات درباره نقش حجت و امام معصوم(ع) در حفظ زمین از نابودی است. از جمله امام سجاد(ع) می‌فرمایند: «ما پناه اهل زمین هستیم، همان‌گونه که ستارگان پناه اهل آسمان‌اند. ما کسانی هستیم که خداوند به وسیله ما آسمان را نگاه می‌دارد تا [مبادا] بر زمین فرو افتد، مگر به اذن خودش. خداوند به وسیله ما زمین را نگاه می‌دارد تا اهلش را نلرزاند و نابود نکند، و به واسطه ما باران می‌بارد؛ و اگر از ما کسی در زمین نباشد، همانا زمین اهلش را در خود فرو می‌برد.»<ref>مصباح، محمّدتقی، «اخلاق و عرفان اسلامی»، نشریه معرفت، سال ۱۳۸۷، شماره ۱۳۴، ص۳.</ref>
-از پيامبر(ص) خطاب به امام علی(ع) نقل است که من و دوازده تن از فرزندانم و تو اى على، دكمه زمين (يعنى ميخ‌ها و كوه‌هاى آن) هستيم؛ خداوند به واسطه ما، زمين را ميخكوب كرده تا اهلش را فرو نَبَرد. پس هر گاه دوازدهمين فرزندم [از ميان] برود، زمين، اهل خود را فرو مى بَرَد و مهلت داده نمى‌شوند.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه ميزان الحكمه،‌ درالحدیث، بی‌تا، بی‌جا، ج۱۰، ص۴۲۵.</ref>
+از پیامبر(ص) خطاب به امام علی(ع) نقل است که من و دوازده تن از فرزندانم و تو ای علی، دکمه زمین (یعنی میخ‌ها و کوه‌های آن) هستیم؛ خداوند به واسطه ما، زمین را میخکوب کرده تا اهلش را فرو نَبَرد. پس هر گاه دوازدهمین فرزندم [از میان] برود، زمین، اهل خود را فرو می بَرَد و مهلت داده نمی‌شوند.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه میزان الحکمه، درالحدیث، بی‌تا، بی‌جا، ج۱۰، ص۴۲۵.</ref>
 == منابع ==
@@ خط ۳۸: / خط ۳۸: @@
   | تیترها =شد
   | ویرایش =شد
-  | لینک‌دهی =ش
+  | لینک‌دهی =شد
   | ناوبری =
   | نمایه =