|
|
خط ۲۳: |
خط ۲۳: |
|
| |
|
| ۲. بکر بن احمد از فاطمه دختر امام رضا(ع) و او از فاطمه معصومه(ع) و او با واسطهٔ دختران معصومان(ع) از فاطمهٔ زهرا(س) نقل میکند که رسول خدا(ص) میگفت که در روز قیامت همگان به نام مادرهای خود خوانده میشوند جز شیعیان علی بن ابیطالب(ع).<ref>القمی، عباس بن محمدرضا، سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار، تهران، دارالاسرة للطباعة و النشر، ۱۳۹۲، ج۴، ص۵۴۵.</ref> | | ۲. بکر بن احمد از فاطمه دختر امام رضا(ع) و او از فاطمه معصومه(ع) و او با واسطهٔ دختران معصومان(ع) از فاطمهٔ زهرا(س) نقل میکند که رسول خدا(ص) میگفت که در روز قیامت همگان به نام مادرهای خود خوانده میشوند جز شیعیان علی بن ابیطالب(ع).<ref>القمی، عباس بن محمدرضا، سفینة البحار و مدینة الحکم و الآثار، تهران، دارالاسرة للطباعة و النشر، ۱۳۹۲، ج۴، ص۵۴۵.</ref> |
| === متن سؤال لقب ستی ===
| |
| با وجود اینکه در زبان عامه مردم واژه ستی به عنوان لقب آن حضرت ستفاده میشود اما باید گفت که عنوان و واژه از القاب آن حضرت نبوده است و فقط به عنوان احترام ابتدای نام آن حضرت آورده میشود. برای فهم بیشتر موضوع باید گفت که ستی یک کلمه کاملاً عربی است و اصل آن سیدتی بوده چنانکه زبیدی مینویسد: ستی برای خانم استفاده میشود و در اصل سیدتی بوده و برخی حروف آن حذف شده و به صورت ستی در آمده است.<ref>زبیدی، تاج العروس، ج۳ ، ص۶۴.</ref> میتوان گفت این واژه که در ابتدای نام افراد میآید معادل واژه فارسی؛ خانمم، بانوی من ، بی بی من، سرورم، میباشد، که در گویش عربی کاربرد فراوان داشته و عنوانی احترام آمیز برای زنان دارد. شیخ عباس قمی هم مینویسد: این واژه (ستی) عربی است و به معنی خانم، بی بی به کار میرود و همان سیدتی عربی است.<ref>قمی، شیخ عباس، منتی الامال، قم دلیل ما، ج۳ ، ص٬۱۵۸۲، ۱۳۷۹ش.</ref>
| |
|
| |
| وقتی به تاریخ مراجعه میکنیم می بینیم که حداقل از صدر اسلام این واژه به عنوان احترام به خانمهای والا مرتبه به کار میرفته است. چنانکه درباره حضرت این کلمه استفاده شده است.
| |
|
| |
| ام ایمن خادمه حضرت پیامبر(ص) روزی وارد منزل حضرت زهرا(س) میشود و چیز اموری مشاهده میکند برایش عجیب بود لذا به پیامبر(ص) عرضه میدارد: انی قصدت منزل ستی فاطمه الزهراء(س) … یعنی من برای دیدار فاطمه وارد منزل او شدم دیدم آسیاب خودش میچرخد، گهواره حسین خودش تکان میخورد و…<ref>انصاری، محمد اسماعیل، موسوعه الکبری عن فاطمه الزهراء، قم، دلیل ما، ۱۴۲۸ه. ق، ج۸ ، ص۳۶۸.</ref> اینجا ام ایمن واژه ستی را برای حضرت زهرا به کار برده است.
| |
|
| |
| همچنین درباره حضرت زینب هم این واژه استفاده میشود چنانکه اعراب وقتی به زیارت حضرت زینب میروند آن حضرت را با پیشوند ستی مورد خطاب قرار میدهند.<ref>بیضون، لبیب، موسوعه کربلا، بیروت، مؤسسه اعلمی، ۱۴۲۷هق، ج۲ ٬ص۶۴۷.</ref> و نیز این عنوان را درباره حضرت رقیه و دیگر منسوبین خاندان عصمت و طهارت به کار میبرند.<ref>ر. ک. همان ج۲ ، ص۴۲۶.</ref>
| |
|
| |
| همچنین این کلمه را نرجس خاتون، مادر گرامی امام زمان(عج) ، برای حکیمه خاتون عمه امام حسن عسکری(ع) کار برده است: فقالت نرجس: یا ستی کیف امسیت؟ فقلت لها: بل انت سیدتی و سیده اهلی. در جریان تولد حضرت امام عصر(عج) که حکیمه خاتون در منزل امام یازدهم بود و منتظر تولد نوزاد نرجس خاتون بودند گفتگویی که بین نرجس و حکیمه صورت میگیرد نرجس حکیمه را با پیشوند ستی خطاب میکند و حکیمه در جواب میگوید تو سرور و بانوی من و خانواده ام هستی.<ref>حسینی، ابن شدقم، تحفه الازهار، تهران، میراث مکتوب، ۱۳۷۸ش، ج۳ ، ص۵۰۲.</ref>
| |
|
| |
| بنابراین از مطالب گفته شده میتوان چنین نتیجه گرفت که واژه ستی از القاب خاص حضرت معصومه نبوده و کلمه ای است که به عنوان احترام برای خانمهای والا مقام به کار می ورد و ریشه ای عربی دارد که در گذر زمان و در اثر کثرت استعمال از سیدتی به ستی تغییر یافته است و لذا به هیچ وجه اسم فارسی نبوده و ایرانیان هم درباره حضرت معصومه به کار نبردهاند بلکه در زبان عربی از قدیم الایام تا به امروز هم کاربرد داشته و دارد.
| |
|
| |
| == زندگینامه == | | == زندگینامه == |
|
| |
|
خط ۴۷: |
خط ۳۴: |
|
| |
|
| == القاب == | | == القاب == |
| | {{همچنین ببینید:لقب ستی برای حضرت معصومه(س)}} |
| القاب بسیاری برای حضرت معصومه(س) در منابع ذکر شده است: از جمله به القاب طاهره (پاکیزه)، حمیده (ستوده)، بِرّه (نیکوکار)، رشیده (رشدیافته)، تقّیه (پرهیزگار)، رضّیه (خشنود از خدا)، مرضیّه (مورد رضایت خدا)، نقیّه (پاکیزه)، اخت الرضا (خواهر امام رضا) سیّدهٔ صدّیقه (بانوی بسیار راستگو)؛ سیّدهٔ رضیّهٔ مرضّیه (بانوی خشنود از خدا و مورد رضای او)، محدثّه (راوی حدیث) و عابده (عبادتکننده).<ref>نائینی اردستانی، محمدعلی بن حسین، انوار المشعشعین، تحقیق محمدرضا انصاری قمی، قم، کتابخانهٔ بزرگ حضرت آیتالله العظمی مرعشی نجفی، ج۱ ، ص۲۱۱؛ نیز: رفیعی، علی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نمایندگی ولی فقیه، اداره آموزشهای عقیدتی سیاسی، ص۲۱.</ref> | | القاب بسیاری برای حضرت معصومه(س) در منابع ذکر شده است: از جمله به القاب طاهره (پاکیزه)، حمیده (ستوده)، بِرّه (نیکوکار)، رشیده (رشدیافته)، تقّیه (پرهیزگار)، رضّیه (خشنود از خدا)، مرضیّه (مورد رضایت خدا)، نقیّه (پاکیزه)، اخت الرضا (خواهر امام رضا) سیّدهٔ صدّیقه (بانوی بسیار راستگو)؛ سیّدهٔ رضیّهٔ مرضّیه (بانوی خشنود از خدا و مورد رضای او)، محدثّه (راوی حدیث) و عابده (عبادتکننده).<ref>نائینی اردستانی، محمدعلی بن حسین، انوار المشعشعین، تحقیق محمدرضا انصاری قمی، قم، کتابخانهٔ بزرگ حضرت آیتالله العظمی مرعشی نجفی، ج۱ ، ص۲۱۱؛ نیز: رفیعی، علی، تاریخ زندگانی امام کاظم(ع)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نمایندگی ولی فقیه، اداره آموزشهای عقیدتی سیاسی، ص۲۱.</ref> |
|
| |
|