پرش به محتوا

ترس از آرزوهای طولانی در نهج‌البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{جعبه نقل‌قول|امام علی(ع): ای مردم! همانا بر شما از دو چیز بیشتر می‌ترسم: از خواهش نفس پیروی‌کردن و آرزوی دراز در سر پروردن؛ که پیروی از خواهش نفس آدمی را از راه حق باز می‌دارد و آرزوی دراز آخرت را به فراموشی می‌سپارد.<ref>سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، ترجمهٔ سید جعفر شهیدی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۷۸، خطبهٔ ۴۲، ص ۴۰.</ref>|تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px}}
{{جعبه نقل‌قول|امام علی(ع): ای مردم! همانا بر شما از دو چیز بیشتر می‌ترسم: از خواهش نفس پیروی‌کردن و آرزوی دراز در سر پروردن؛ که پیروی از خواهش نفس آدمی را از راه حق باز می‌دارد و آرزوی دراز آخرت را به فراموشی می‌سپارد.<ref>سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، ترجمهٔ سید جعفر شهیدی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۷۸، خطبهٔ ۴۲، ص ۴۰.</ref>|تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px}}امام علی(ع) آرزوی طولانی را موجب فراموش‌کردن آخرت بر می‌شمرد و مردم را به همین دلیل از آن می‌ترساند. از نظر امام(ع) آرزوی طولانی موجب می‌شود که فرد خیال کند در این دنیا جاودان خواهد بود و این خیالْ حقیقت جهان جاودان آخرت را از نظر او دور می‌کند.<ref>محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۴، ج ۶۷، ص ۸۸.</ref>
==تفاوت امید و آرزو==
[[امام علی(ع)]] می‌فرماید: «ای مردم شدیدترین خوف و هراسی که درباره شما دارم برای دو چیز است: پیروی از هوای نفس و درازی آرزوها است، اما پیروی از هوای نفس آدمی را از برخورداری از حق بازمی‌دارد و درازی آرزو، آخرت را به فراموشی می‌سپارد.»<ref>جعفری، محمد تقی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ایران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۶، ج۹، ص۲۷۲.</ref>


برای روشن شدن بحث لازم است که فرق میان امید و آرزو دانسته شود. امید عبارت است از خواستن مطلوبی که در آینده قابل تحقق است و چون قابل تحقق است، بالضروره مبتنی بر واقعیت‌ها یا آنچه که قابل تبدیل به واقعیت است، لذا امید آن پدیده روانی است که هر چه به واقعیات و حقائق بیشتر تکیه داشته باشد، مفیدتر و محرک‌تر خواهد بود، بر خلاف آرزو که با امثال این جملات «ای کاش چنین باشد» ابراز می‌گردد. آرزو عبارت از نوعی خواستن است که خواسته شده در حال حاضر تحققی ندارد، و از عوامل و عللی که ممکن است آن خواسته شده را در آینده تحقق بخشد، اثری و نشانی وجود ندارد.<ref>ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۷۵.</ref>


== علت‌های سفارش به دوری کردن از آرزوهای طولانی ==
در کلام امام علی(ع) در مواضع دیگر برای آرزوی دراز معایب دیگری نیز بر شمرده شده است. از جمله به موارد زیر می‌توان اشاره کرد:
علت گفتار [[امام علی(ع)]] از آرزوهای طولانی را می‌توان در علت‌های چندگانه‌ای جستجو نمود:


* از بین رفتن [[عقل]]؛ امام علی(ع) می‌فرماید: «بدانید ای بندگان خدا! آرزو، عقل را زائل می‌کند؛ باعث [[غفلت]] می‌شود و [[حسرت]] را به بار می‌آورد، چرا که آرزو [[غرور]] است.»<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، بیروت، لبنان، مؤسسه وفا، ۱۴۰۴، ج۷۴، ص۲۹۴.</ref>
* از بین رفتن [[عقل]]: «بدانید ای بندگان خدا! آرزو، عقل را زائل می‌کند؛ باعث [[غفلت]] می‌شود و [[حسرت]] را به بار می‌آورد، چرا که آرزو [[غرور]] است.»<ref>محمدباقر المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۴، ج ۷۴، ص ۲۹۴.</ref>


* افتادن در فساد؛ [[امام صادق(ع)]] می‌فرماید: «فساد ظاهری فرد از فساد باطنی او خبر می‌دهد، هر کس باطنش را اصلاح کند، خداوند ظاهر او را اصلاح می‌کند، هر کس در سر و تنهائی از خدا بترسد، خدا سر او را آشکار نمی‌سازد. عظیم‌ترین فساد این است که بنده راضی به غفلت از خدا شود، و این رضایت به غفلت از آرزوهای طولانی و حرص و تکبر متولد می‌شود.<ref>بحار الانوار، ج۷۰، ص۳۹۵.</ref>
* فراموشی مرگ: «آرزوهای طولانی باعث می‌شود تا خود گمان نماید که در این دنیا تا ابد باقی خواهد ماند، در این مدت [[شیطان]] به او غالب شده و [[مرگ]] و [[آخرت]] را از ذهن و فکر او می‌برد و انسان نیز توجه و نظر به تحصیل آخرت نمی‌کند.<ref>المجلسی، بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار، ج ۶۷، ص ۸۸.</ref>
 
* عدم تحصیل علم؛ امام صادق(ع) می‌فرماید: «آرزوهای طولانی باعث می‌شود که انسان در انجام افعال خیر و طلب و تحصیل علم کوتاهی کند و انجام این امور را به تأخیر اندازد.»<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۱، ص۱۶۱.</ref>
 
* فراموشی مرگ؛ یحیی بن عقیل می‌گوید: امام علی(ع) در مورد آرزوهای طولانی چنین می‌فرماید: «آرزوهای طولانی باعث می‌شود تا خود گمان نماید که در این دنیا تا ابد باقی خواهد ماند، در این مدت [[شیطان]] به او غالب شده و [[مرگ]] و [[آخرت]] را از ذهن و فکر او می‌برد و انسان نیز توجه و نظر به تحصیل آخرت نمی‌کند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، بیروت، لبنان، مؤسسه وفا، ۱۴۰۴، ج۶۷، ص۸۸.</ref>


* فراموشی آخرت؛ [[پیامبر(ص)]] می‌فرماید: همانا من برای امتم از دو چیز می‌ترسم یکی هوای نفس و دیگری آرزوهای طولانی است، پس هوای نفس انسان را از دیدن و انجام حق بازمی‌دارد، اما آرزوهای طولانی آخرت را از یاد انسان می‌برد و باعث دوزخی شدن انسان می‌شود.<ref>شیخ حر عاملی، وسایل الشیعه، قم، آل البیت، ۱۴۰۹، ج۲، ص۴۳۸.</ref>
* فراموشی آخرت؛ [[پیامبر(ص)]] می‌فرماید: همانا من برای امتم از دو چیز می‌ترسم یکی هوای نفس و دیگری آرزوهای طولانی است، پس هوای نفس انسان را از دیدن و انجام حق بازمی‌دارد، اما آرزوهای طولانی آخرت را از یاد انسان می‌برد و باعث دوزخی شدن انسان می‌شود.<ref>شیخ حر عاملی، وسایل الشیعه، قم، آل البیت، ۱۴۰۹، ج۲، ص۴۳۸.</ref>
trustworthy
۷٬۳۴۶

ویرایش