آیه «و إن یکاد»: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره اینکه چشم زدن وجود دارد یا نه بین مفسران اختلاف است. در تفاسیر، دلیلی عقلی برای رد آن ندیده‌اند و گرایش به واقعیت داشتن چشم زخم وجود دارد. [[علامه طباطبایی]] درباره چشم زخم می‌فرماید: «چشم زدن، خود نوعی از تأثیرات نفسانی است و دلیلی عقلی بر نفی آن نداریم، بلکه حوادثی دیده شده که با چشم زدن منطبق هست، و روایاتی هم بر طبق آن وارد شده، و با این حال علت ندارد که ما آن را انکار نموده بگوییم یک عقیده خرافی است.»<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج‏19، ص: 648</ref>

در تفسیر نمونه آمده است: «این مسئله از نظر عقلی امر محالی نیست، چه اینکه بسیاری از دانشمندان امروز معتقدند در بعضی از چشمها نیروی مغناطیسی خاصی نهفته شده که کارایی زیادی دارد، حتی با تمرین و ممارست می‌توان آن را پرورش داد، خواب مغناطیسی از طریق همین نیروی مغناطیسی چشمها است.»<ref>تفسیر نمونه، ج‏24، ص: 427</ref>

ابن سینا یقین به چشم زخم نداشته است و آن را از امور ظنی می‌دانسته اما ملاصدرا گفته است برخی نفوس در قوه وهمیه به حدی می‌رسند که می‌توانند در مواد دیگر اثر بگذارند و چشم زخم هم از همین مقوله است.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ج۱۲، مدخل چشم زخم</ref>