وجوب نماز قضا در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

آیا در قرآن به صراحت، وجوب نماز قضا ذکر شده است؟

{{پاسخ}}[[قرآن]] تصریحی بر وجوب نماز قضاء نداشته، ولی از برخی آیات، موضوع [[نماز قضاء]] استفاده شده است:

* مفسران از آیه {{قرآن|وَ اذْکُرْ رَبَّکَ إِذا نَسیت‏|ترجمه=و چون فراموش کردی پروردگارت را یاد کن.|سوره=کهف|آیه=۲۴}} برای قضای نماز استدلال نموده‌اند.<ref name=":0"/> این آیه مبین این امر است که هرگاه یاد و ذکر پروردگار فراموش شد، نباید بی‌تفاوت رفتار کرد بلکه باید خداوند دوباره یاد شود. این، کنایه از نمازی است که قضا شده و باید دوباره، در وقت دیگری اقامه شود.<ref name=":0">راوندی، قطب الدین، فقه القرآن، ج۱، ص۱۲۳.</ref>

* [[خداوند]] در سوره فرقان فرموده: {{قرآن|وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَه لِّمَنْ أَرَادَ أَن یَذَّکرَ|ترجمه=و او همان کسی است که شب و روز را جانشین یکدیگر قرارداد برای کسی که بخواهد متذکر شود.|سوره=فرقان|آیه=۶۲}} مفسران براساس این آیه معتقدند هر یک از روز و شب جانشین یکدیگرند، کسانی که عملی از واجبات را در یکی از آن دو زمان فوت کردند، در زمان دیگر باید قضاء عمل واجب را به‌جا آورند.<ref>کاشانی، تفسیر منهج الصادقین فی إلزام المخالفین، ۱۳۳۶ش، ج۶، ص۳۸.</ref> عنبسه العابد از [[امام صادق(ع)]] در مورد این آیه سؤال کرد. امام فرمود: یعنی قضاء نمازهایی که شب از تو فوت شده را در روز به جا بیاور و قضاء نمازهایی که روز از تو فوت شده، شب به جا بیاور.<ref>راوندی، قطب الدین، فقه القرآن، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی، اول، ۱۴۰۵ ق، ج۱، ص۱۲۳–۱۲۴.</ref>

ائمه معصوم در روایات متعددی به مسئله نماز قضا و وجوب آن تصریح کرده‌اند.<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، تهران، کتاب فروشی صدوق، بی تا، اول، ص۵۱۷.</ref>