پرش به محتوا

بازشناسی خرافات دینی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{شاخه
 
| شاخه اصلی = کلام
|شاخه فرعی۱ = نبوت
|شاخه فرعی۲ = دین اسلام
|شاخه فرعی۳ =
}}
{{سوال}}
{{سوال}}
چگونه می‌توان خرافات دین را بازشناسی کرد؟
چگونه می‌توان خرافات دین را بازشناسی کرد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
اسلام دینی است که پیامش را به وسیله [[قرآن]] و روایات معتبر به جهانیان ابلاغ نموده است؛ اما ممکن است برخی امور به نام دین در میان افراد مذهبی وجود داشته باشد و به اسم دین بدان عمل کنند که ربطی به دین ندارد. راه‌های مختلفی برای بازشناسی دین از خرافات وجود دارد. می‌توان هر امری که به دین منتسب است را مورد سنجش عقل قرار دارد و دانست که آیا به نفع انسان است یا به ضرر او. همچنین می‌توان هر حکمی را بر قرآن عرضه داشت و دید که آیا در راستای ظاهر و روح قرآن است یا خیر. در مورد روایات، باید آن‌ها را در علم حدیث‌شناسی سنجید و سند و راوی آن را بررسی کرد.
اسلام دینی است که پیامش را به وسیله [[قرآن]] و روایات معتبر به جهانیان ابلاغ نموده است؛ اما ممکن است برخی امور به نام دین در میان افراد مذهبی وجود داشته باشد و به اسم [[دین اقلی و اکثری|دین]] بدان عمل کنند که ربطی به دین ندارد. راه‌های مختلفی برای بازشناسی دین از خرافات وجود دارد. می‌توان هر امری که به دین منتسب است را مورد سنجش [[عقل رعایت و عقل روایت|عقل]] قرار دارد و دانست که آیا به نفع انسان است یا به ضرر او. همچنین می‌توان هر حکمی را بر قرآن عرضه داشت و دید که آیا در راستای ظاهر و روح قرآن است یا خیر. در مورد روایات، باید آن‌ها را در علم حدیث‌شناسی سنجید و سند و راوی آن را بررسی کرد.


== عقل و حدیث‌شناسی ==
== عقل و حدیث‌شناسی ==
عقل ناب، به دور از هرگونه شائبه وهمی، ذهنی و رسومات اجتماعی می‌تواند باورهای دین را از باورهای خرافی که ربطی به دین ندارد، تشخیص دهد. گرچه این مسئله کار هر فردی نیست و تنها دین‌شناسان و عالمان بزرگ که عمری در راه شناخت دین صرف کرده و منابع شناخت دین را عقل، قرآن و سنت می‌دانند، می‌توانند به کمک عقل، دین را از خرافات بازشناسند.
عقل ناب، به دور از هرگونه شائبه وهمی، ذهنی و رسومات اجتماعی می‌تواند باورهای دین را از باورهای خرافی که ربطی به دین ندارد، تشخیص دهد. گرچه این مسئله کار هر فردی نیست و تنها دین‌شناسان و عالمان بزرگ که عمری در راه شناخت دین صرف کرده و منابع شناخت دین را عقل، قرآن و سنت می‌دانند، می‌توانند به کمک عقل، دین را از خرافات بازشناسند.


اگر اعمال و رفتار مردم در راستای تأمین رضا و خواست خداوند است و پشتوانه علمی هم دارد، یعنی با دلایل عقلی و نقلی همراه است، آن عمل جزء دین است و باید به حساب دین گذاشت. گرچه فلسفه و اسرار آن اعمال برای ما قابل درک نباشد. اما اگر کارها جنبه رسم و رسوم اجتماعی دارد و هیچ دلیلی از قرآن و سنّت و عقل آن را تأیید نمی‌کند آن کار خرافی خواهد بود.
اگر اعمال و رفتار مردم در راستای تأمین رضا و خواست خداوند است و پشتوانه علمی هم دارد، یعنی با دلایل عقلی و نقلی همراه است، آن عمل جزء دین است و باید به حساب دین گذاشت. گرچه فلسفه و اسرار آن اعمال برای ما قابل درک نباشد.


اگر در روایتی مسئله‌ای مطرح شده که معلوم نیست روح دین با آن موافق است یا نه؛ باید برای شناخت محتوای آن روایت به علوم مربوطه مانند علم رجال که درباره راویان حدیث بحث می‌کند و علم درایه و حدیث‌شناسی، مراجعه نمود تا معلوم گردد، آن مسئله ربطی به دین دارد یا ندارد.
اگر در روایتی مسئله‌ای مطرح شده که معلوم نیست روح دین با آن موافق است یا نه؛ باید برای شناخت محتوای آن روایت به علوم مربوطه مانند علم رجال که درباره راویان حدیث بحث می‌کند و علم درایه و حدیث‌شناسی، مراجعه نمود تا معلوم گردد، آن مسئله ربطی به دین دارد یا ندارد.
خط ۲۱: خط ۱۶:
== سنجیدن با قرآن ==
== سنجیدن با قرآن ==
یکی از بهترین راه‌های شناخت دین و درک باورهای راستین دینی از خرافات، قرآن کریم است که به عنوان زنده‌ترین سند احکام دینی به همان صورت که بر پیامبر اکرم(ص) نازل شده است، در اختیار مسلمانان می‌باشد. هر کاری را باید بر اصول مسلم قرآن عرضه نمود، اگر با آن مطابقت کرد آن عمل دستور دین است و باید به آن ملتزم بود و بدان عمل کرد و اگر مخالف بود، معلوم است که بدعت یا خرافات است. بنابر این یکی از بهترین راه‌های شناخت چهره واقعی دین، سنجیدن اعمال با قرآن کریم است.
یکی از بهترین راه‌های شناخت دین و درک باورهای راستین دینی از خرافات، قرآن کریم است که به عنوان زنده‌ترین سند احکام دینی به همان صورت که بر پیامبر اکرم(ص) نازل شده است، در اختیار مسلمانان می‌باشد. هر کاری را باید بر اصول مسلم قرآن عرضه نمود، اگر با آن مطابقت کرد آن عمل دستور دین است و باید به آن ملتزم بود و بدان عمل کرد و اگر مخالف بود، معلوم است که بدعت یا خرافات است. بنابر این یکی از بهترین راه‌های شناخت چهره واقعی دین، سنجیدن اعمال با قرآن کریم است.
اگر کارها و اعمال جنبه رسم و رسوم اجتماعی دارد و هیچ دلیلی از قرآن و سنّت و عقل آن را تأیید نمی‌کند، آن کار خرافی خواهد بود.


{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
خط ۳۳: خط ۳۰:
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
 
{{شاخه
| شاخه اصلی = کلام
| شاخه فرعی۱ = نبوت
| شاخه فرعی۲ = دین اسلام
| شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه = شد
  | شناسه = شد
خط ۴۱: خط ۴۳:
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی نویسنده =
| بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
trustworthy
۴۳۷

ویرایش