شفاعت: تفاوت میان نسخه‌ها

== فلسفه شفاعت ==

{{اصلی|حقیقت شفاعت}}

بدون شک مجازاتهای الهی چه در این جهان و چه در قیامت جنبه انتقامی ندارد، بلکه همه آنها در حقیقت ضامن اجرا برای اطاعت از قوانین الهی و برای پیشرفت و تکامل انسان است. از سوی دیگر نباید راه بازگشت و اصلاح را بکلی بر روی گناهکاران بست، بلکه باید به آنها امکان داد که خود را اصلاح کنند و به سوی خدا و پاکی و تقوا بازگردند. شفاعت برای حفظ همین تعادل و وسیله‌ای برای بازگشت گناهکاران و آلودگان است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر و سایر همکاران، تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۱، ج۱، ص۲۳۳، ج۲۸.</ref>

* آیاتی که «شفاعت» را منحصراً برای خدا معرفی می‌کند{{قرآن|ما لَکُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا شَفِیعٍ|ترجمه=برای شما جز او هیچ یاور و شفاعت کننده ای نیست،|سوره=سجده|آیه=۴}}، {{قرآن|قُلْ لِلَّهِ الشَّفاعَه جَمِیعاً|ترجمه=بگو: شفاعت سراسر از آن خداست.|سوره=زمر|آیه=۴۴}}

* آیاتی که شفاعت را مشروط به اذن خدا می‌کند.{{قرآن|مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ|ترجمه=کیست آنکه جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند|سوره=بقره|آیه=۲۵۵}}، {{قرآن|وَ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَه عِنْدَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ|ترجمه=و شفاعت کسی نزد خدا هم جز آن که خدا به او اذن شفاعت داده سودمند نیست|سوره=سباء|آیه=۲۳}} (سبأ:۲۳)

با تأمل و بررسی مجموعه آیات، روشن می‌شود که آیات نافی شفاعت، شفاعت را به‌طور مطلق نفی نمی‌کند؛ بلکه آن را بدون اذن و رضایت خداوند و برای همه گناهکاران (بدون قید و شرط) منتفی می‌داند. به علاوه در آیه {{قرآن|فَما تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَه الشَّافِعِینَ|ترجمه=شفاعت شفاعت کنندگان آن‌ها را سودی نمی‌رساند}} وجود شفاعت و شفاعت کنندگان ثابت شده است.