automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
پیامبر خدا(ص) بهترین یاد کردن [از خدا]، یاد کردن نهانی است.<ref>محمدی ریشهری، محمد، نهج الذکر، ج۱، ص۱۲۷.</ref> آن شب که مرا به آسمان بردند، … به من ندا دادند که: «... ای محمّد! هر گاه کسی از امّتت غمهایش بسیار شد، نهانی مرا بخواند».<ref>محمدی ریشهری، محمد، حکمت نامه پیامبر اعظم، ج۱۰، ص۷۵.</ref> | پیامبر خدا(ص) بهترین یاد کردن [از خدا]، یاد کردن نهانی است.<ref>محمدی ریشهری، محمد، نهج الذکر، ج۱، ص۱۲۷.</ref> آن شب که مرا به آسمان بردند، … به من ندا دادند که: «... ای محمّد! هر گاه کسی از امّتت غمهایش بسیار شد، نهانی مرا بخواند».<ref>محمدی ریشهری، محمد، حکمت نامه پیامبر اعظم، ج۱۰، ص۷۵.</ref> | ||
ذکر با صدای بلند با ادب عبوديت منافات دارد، دليل اين معنا روايتى است كه از رسول خدا (ص) وارد شده كه در بعضى از جنگهايش با اصحابش طى مسافت مىكرد تا رسيدند به بيابانى هولناك، و اتفاقا آن شب شبى تاريك بود يكى از اصحابش به صداى بلند تكبير مىگفت، حضرت فرمود: آن كسى را كه شما مىخوانيد نه دور است و نه غايب.<ref>طباطبایی محمد حسین، ترجمه تفسير الميزان، ج۸، ص: ۵۰۰. | |||
</ref> | |||
== تضرع و خشوع == | == تضرع و خشوع == |