پرش به محتوا

آداب دعا: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۵۰۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۴ اکتبر ۲۰۲۲
خط ۱۰: خط ۱۰:
انسان هر چه دعا را آهسته تر بخواند , ادب دعاء را بهتر رعايت كرده است.<ref>جوادی آملی، عبدالله، اسرار عبادات، ص۱۳۷.</ref>
انسان هر چه دعا را آهسته تر بخواند , ادب دعاء را بهتر رعايت كرده است.<ref>جوادی آملی، عبدالله، اسرار عبادات، ص۱۳۷.</ref>


براي دعا خواندن آداب و دستوراتي رسيده است . از مهم ترين آنها اين است كه : دعا را با تضرع و پنهاني بخوانيم، بدون آن كه آواز بلند كنيم و براي ديگران مزاحمت ايجاد شود يا تظاهر به دعا و هياهو بشود.<ref>منتظري، حسينعلي، اسلام دين فطرت، ص۳۵۴.</ref>
براي دعا خواندن آداب و دستوراتي رسيده است . از مهم ترين آنها اين است كه: دعا را با تضرع و پنهانی بخوانيم، بدون آن كه آواز بلند كنيم و براي ديگران مزاحمت ايجاد شود يا تظاهر به دعا و هياهو بشود.<ref>منتظری، حسينعلی، اسلام دين فطرت، ص۳۵۴.</ref>


{{قرآن|وَاذْكُرْ رَبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَكُنْ مِنَ الْغَافِلِينَ|ترجمه=پروردگارت را در دل خود، از روی تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، یاد کن؛ و از غافلان مباش!|سوره=اعراف|آیه=۲۰۵}}
{{قرآن|وَاذْكُرْ رَبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ وَلَا تَكُنْ مِنَ الْغَافِلِينَ|ترجمه=پروردگارت را در دل خود، از روی تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، یاد کن؛ و از غافلان مباش!|سوره=اعراف|آیه=۲۰۵}}
خط ۲۰: خط ۲۰:


۴۱ احزاب. ذکر کثیر
۴۱ احزاب. ذکر کثیر
== آداب دعا در روایات ==
دعا كردن با حالت خضوع و تذلّل، توأم با رقّت قلب و اشك چشم. به زبان آوردن حاجت. تكرار كردن دعا و پا فشارى نمودن بر خواسته. اخلاص در دعا و توجه به ذات حق تعالى با همه وجود و روى گردانى از غير او. توسل جستن به محمّد و آل محمّد صلّى اللّه‌ عليه و آله و درود فرستادن بر ايشان در آغاز، ميان و پايان دعا. ستايش و ثنا گفتن خداوند متعال و اعتراف به تقصيرات خود در مقام بندگى و استغفار از آنها قبل از دعا. تحصيل معرفت صحيح به خداوند متعال. قصد تقرب داشتن از دعا؛ زيرا دعا عبادت، بلكه برترين عبادات است. حسن ظن داشتن به اجابت از جانب خداوند. دعا كردن با آرامش قلب و سكون اعضا و جوارح و پرهيز از شتابزدگى و نداشتن دغدغه‌اى جز دعا در محضر پروردگار. بلند نكردن صدا هنگام دعا و در خلوت دعا كردن. انصاف داشتن در دعا؛ به معناى خواستن آنچه كه بر حسب شأن او برايش روا است.<ref>موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي، فرهنگ فقه فارسي، ج۳، ص۶۲۱.</ref>


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱

ویرایش