ذکر یونسیه: تفاوت میان نسخه‌ها

عبارت {{متن عربی|لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِین}} را ذکر یونسیه می‌گویند. حضرت یونس(ع) وقتی خشمگین از میان قومش رفت و در دریا افتاد، در شکم نهنگ زنده ماند و در میان تاریکی این ذکر را بر زبان آورد و خداوند دعای او را مستجاب کرد و نجاتش داد. در کتب عرفانی و تفسیری فواید زیادی برای خواندن ذکر یونسیه آورده‌اند که حاکی از اهمیت این ذکر دارد که البته باید با اقرار و توجه به معانی آن باشد.

[[پرونده:ذکر یونسیه.jpg|بندانگشتی|ذکر یونسیه]]

ذکر یونسیه برگرفته از آیه قرآنی است که از زبان [[حضرت یونس(ع)]] (در شکم نهنگ) در قرآن آمده است: {{قرآن|وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَىٰ فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ|ترجمه=و ذوالنّون را، آنگاه كه خشمناك برفت و پنداشت كه هرگز بر او تنگ نمى‌گيريم. و در تاريكى ندا داد: هيچ خدايى جز تو نيست، تو منزه هستى و من از ستمكاران هستم.|سوره=انبیاء|آیه=۸۷}} در آیه بعدی خداوند می‌فرماید ما یونس را اجابت کردیم و او را از غم و گرفتاری نجات دادیم.<ref>سوره انبیاء آیه ۸۸</ref> اين اعتراف خالصانه و اين تسبيح توأم با ندامت سبب نجات یونس شد.<ref>انوار هدايت، مجموعه مباحث اخلاقى، ناصر مکارم شیرازی، ج۱، ص۲۷۲</ref>

برخی سفارش کرده‌اند ذكر يونسيه حداقل ۴۰۰ مرتبه در سجده گفته شود.<ref>سرّ سلوک (ترجمه و شرح رسالة الولاية میرزا احمد آشتیانی)، رودگر، محمد جواد. ج۱، ص۴۱۸</ref>

== منابع ==