automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۱۰۵
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
|آیه=۱۷}} | |آیه=۱۷}} | ||
شكور بودن خداوند را به معنای قدردانی، احترام و عنايت كننده دانستهاند.<ref>عبدالحسین طیب، اطیب البیان، ج۱۷، ص۴۸.</ref> | شكور بودن خداوند را به معنای قدردانی، احترام و عنايت كننده دانستهاند.<ref>عبدالحسین طیب، اطیب البیان، ج۱۷، ص۴۸.</ref> | ||
چهار بار صفت شکور برای خداوند در قرآن بکار رفته است. همراه با کلمات غفور، صبار، حلیم، <ref>سوره فاطر آیه ۳۰ و ۳۴، سوره شوری آیه ۲۳، سوره تغابن آیه ۱۷.</ref> شکور برای بندگانی هم که از داستانهای قرآن نشانههایی دریافت میکنند آمده است. <ref> سوره ابراهیم آیه ۵، سوره لقمان آیه ۳۱، سوره سبأ آیه ۱۹، سوره شوری آیه ۳۳</ref> | |||
==علت توصیف نوح(ع) به شکور بودن== | ==علت توصیف نوح(ع) به شکور بودن== | ||
نام بردن از صفت بنده شکور، برای حضرت نوح بهجهت خصوصیت و ظهور بیشتری بوده که در او وجود داشته و سبب گردیده خداوند او را با این صفت، نام ببرد. در روایات، علتهایی در شکور خواندن نوح(ع) گفته شده: | نام بردن از صفت بنده شکور، برای حضرت نوح بهجهت خصوصیت و ظهور بیشتری بوده که در او وجود داشته و سبب گردیده خداوند او را با این صفت، نام ببرد. در روایات، علتهایی در شکور خواندن نوح(ع) گفته شده: |