حدیث «الناس نیام فإذا ماتوا انتبهوا»: تفاوت میان نسخه‌ها

حدیثی از [[امام علی(ع)]] نقل شده که «النَّاسُ‏ نِيَامٌ‏ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا؛ مردم خوابند و وقتی می میرند، بیدار خواهند شد».<ref>سید رضی، خصائص الأئمة عليهم السلام (خصائص أمير المؤمنين عليه السلام)، ص۱۱۲، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۴۰۶ق.  </ref> مردم را در زندگى چنان دانسته‌اند كه زندگی را در حالِ خواب و بی‌‏خبرى می‌گذرانند، به حقيقت آن آگاه نيستند و آنچه در نظر دارند، مانند وَهم است.<ref name=":0" />

وجود حقیقیِ انسان‌ها، زمانی که بميرند،‌ آشكار خواهد شد و به اعمال و رفتار خود آگاه خواهند گشت. انسان‌ها، آنگاه درک خواهند نمود كه زندگى در دنيا براساس بی‌توجهى و بی‌خبرى از خود بوده است. پس از مرگ در عالم شهود، همه اعمال و حركات وجودى، صريح مشاهده خواهد شد، به طورى كه هرگز از صفحه وجودى خيال و صورت علمى، زايل نخواهد شد.<ref name=":0">حسینى همدانى، سيد محمد، درخشان پرتوى از اصول كافى، ج۴، ص۱۱۴.</ref>