trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
دعای قاموس یا قاموس القدرة نام فرعی دعای سیفی صغیر است. این دعا منسوب به امام علی(ع) است ولی از نظر استنادی سند معتبری ندارد. دعای قاموس محتوایی عرفانی | دعای قاموس یا قاموس القدرة نام فرعی دعای سیفی صغیر است. این دعا منسوب به امام علی(ع) است ولی از نظر استنادی سند معتبری ندارد. دعای قاموس دارای محتوایی عرفانی است. | ||
== سند == | == سند == | ||
این دعا اولین بار در کتاب [[صحیفه ثانیه علویه]] محدث نوری آمده است. [[محدث نوری]] در مقدمه این دعا اشاره میکند که این دعا را در مجامع متعدد روایی، که بعضی نفیس و عتیق بودهاند، دیده است. او از اشتهار متن دعا نیز خبر میدهد و این اشتهار را کمتر از اشتهار [[مناجات خمس عشر]] نقل شده از ا[[مام سجاد(ع)]] نمیداند. محدث نوری با وجود این دو شاخص متذکر میشود که این دعا را در مآخذ قابل اعتماد ندیده است. این موضوع موجب شده است که او فقط اصل این دعا را در کتاب خود بیاورد. محدث نوری این کار را از باب [[تسامح در ادله سنن]] و به تأسی از علمای اعلامی که این دعا را در آثار خود نقل میکردهاند بر میشمرد.<ref>حسین بن محمدتقی نوری، الصحیفة الثانیة العلویة،</ref> [[شیخ عباس قمی]]، محدث بزرگ متأخر شیعه و شاگرد محدث نوری، نیز در کتاب مشهور دعای خود [[مفاتیح الجنان]] این دعا را آورده است. او توضیحات استاد خود را عیناً در مقدمه این دعا آورده و با این کار نظر محدث نوری درباره این دعا را تأیید کرده است.<ref>عباس بن محمدرضا قمی، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ص ۱۰۶-۱۰۷.</ref> | این دعا اولین بار در کتاب [[صحیفه ثانیه علویه]] محدث نوری آمده است. این کتاب تکملهای بر کتاب [[صحیفه علویه]] عبدالله بن صالح سماهیجی فقیه اخباری شیعه قرن دوازدهم هجری است [[محدث نوری]] در مقدمه این دعا اشاره میکند که این دعا را در مجامع متعدد روایی، که بعضی نفیس و عتیق بودهاند، دیده است. او از اشتهار متن دعا نیز خبر میدهد و این اشتهار را کمتر از اشتهار [[مناجات خمس عشر]] نقل شده از ا[[مام سجاد(ع)]] نمیداند. محدث نوری با وجود این دو شاخص متذکر میشود که این دعا را در مآخذ قابل اعتماد ندیده است. این موضوع موجب شده است که او فقط اصل این دعا را در کتاب خود بیاورد. محدث نوری این کار را از باب [[تسامح در ادله سنن]] و به تأسی از علمای اعلامی که این دعا را در آثار خود نقل میکردهاند بر میشمرد.<ref>حسین بن محمدتقی نوری، الصحیفة الثانیة العلویة،</ref> [[شیخ عباس قمی]]، محدث بزرگ متأخر شیعه و شاگرد محدث نوری، نیز در کتاب مشهور دعای خود [[مفاتیح الجنان]] این دعا را آورده است. او توضیحات استاد خود را عیناً در مقدمه این دعا آورده و با این کار نظر محدث نوری درباره این دعا را تأیید کرده است.<ref>عباس بن محمدرضا قمی، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ص ۱۰۶-۱۰۷.</ref> | ||
[[محمد سند]]، فقیه معاصر شیعه و متخصص [[رجال]] و [[درایه]] حدیث، در پاسخ به سؤالی درباره جایگاه سندی دعای قاموس بر اهمیت و لزوم استناد دعا به معصومین(ع) به دلیل [[عصمت]] و اطلاع آنان بر حقایق تأکید میکند. او با اتکا به [[قاعده من بلغ]] توسل به متون دعایی که به لحاظ سندی قابل استناد به معصوم(ع) نیستند را ممکن میداند. از نظر او دعای سیفی صغیر یا قاموس هم شامل این قاعده است.<ref>محمد السند، منهج التکامل الروحی، بیروت، دارالمهجة البضاء، ص ۲۰۲-۲۰۳.</ref> | [[محمد سند]]، فقیه معاصر شیعه و متخصص [[رجال]] و [[درایه]] حدیث، در پاسخ به سؤالی درباره جایگاه سندی دعای قاموس بر اهمیت و لزوم استناد دعا به معصومین(ع) به دلیل [[عصمت]] و اطلاع آنان بر حقایق تأکید میکند. او با اتکا به [[قاعده من بلغ]] توسل به متون دعایی که به لحاظ سندی قابل استناد به معصوم(ع) نیستند را ممکن میداند. از نظر او دعای سیفی صغیر یا قاموس هم شامل این قاعده است.<ref>محمد السند، منهج التکامل الروحی، بیروت، دارالمهجة البضاء، ص ۲۰۲-۲۰۳.</ref> | ||
== محتوا و مضامین == | == محتوا و مضامین == | ||
دعای سیفی صغیر یا قاموس دعای کوتاهی است. این دعا با جمله «ربِّ اَدْخلنی فی لُجَّةِ اَحَدِیَّتِک» آغاز میشود و با صلوات بر پیامبر(ص) و خاندان او پایان مییابد. متن دعا حاوی مضامین توحیدی در قالب عباراتی فخیم و پیچیده است که شباهت به برخی دعاهای دیگر امام علی(ع) از جمله دعای صباح دارد. این موضوع باعث توجه و علاقه برخی عرفای شیعه معاصر به این دعا شده است. سید محمدحسین حسینی طهرانی، از علما و عرفای معاصر و شاگرد بعضی بزرگان عرفان شیعی، این دعا را دارای مضامین عالی توحیدی میداند. او معتقد است که عظمت مقام توحیدی امیرالمؤمنین(ع) در این دعا ظهور و بروز دارد. | دعای سیفی صغیر یا قاموس دعای کوتاهی است. این دعا با جمله «ربِّ اَدْخلنی فی لُجَّةِ اَحَدِیَّتِک» آغاز میشود و با صلوات بر پیامبر(ص) و خاندان او پایان مییابد.<ref>عباس بن محمدرضا قمی، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، ص ۱۰۷.</ref> متن دعا حاوی مضامین توحیدی در قالب عباراتی فخیم و پیچیده است که شباهت به برخی دعاهای دیگر امام علی(ع) از جمله دعای صباح دارد. این موضوع باعث توجه و علاقه برخی عرفای شیعه معاصر به این دعا شده است. سید محمدحسین حسینی طهرانی، از علما و عرفای معاصر و شاگرد بعضی بزرگان عرفان شیعی، این دعا را دارای مضامین عالی توحیدی میداند. او معتقد است که عظمت مقام توحیدی امیرالمؤمنین(ع) در این دعا ظهور و بروز دارد. | ||
== متن و ترجمه دعا == | == متن و ترجمه دعا == |