۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| توضیحات = | | توضیحات = | ||
}} | }} | ||
'''داستان بریدن انگشتان دزدی از قبیله کِنده توسط امام علی(ع)''' مضمون حدیثی است در کتاب [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] که از نظر سند [[حدیث ضعیف|ضعیف]] دانسته شده است. براساس این حدیث، [[امام علی(ع)]] دستور داد انگشتان دست دزدی از قبیله کنده را قطع کنند. امام(ع) وقتی شنید او برای بار نخست دزدی کرده و عجز و ناله او را شنید، ناراحت شد، اما از حد شرعی دست نکشید. مرد کندی پس از اجرای حکم، اعتراف کرد برای بار صدم دزدی کرده است. امام(ع) با شنیدن این سخن، گفت، اکنون خداوند اندوهم را از میان برد. | |||
'''داستان | |||
== متن حدیث == | == متن حدیث == | ||
خط ۳۲: | خط ۲۹: | ||
وقتی انگشتان دست او را بریدند، مرد کندی گفت: «به خدا سوگند ۹۹ بار دیگر دزدی کرده بودم، و این دفعهٔ صدم بود، ولی تا پیش از این خدا آنها را پوشیده نگه میداشت و کسی خبردار نشده بود.» امام علی(ع) به او فرمود: «من با حرفهایی که در ابتدا زدی، اندوهگین شده بودم، ولی اکنون خداوند اندوهم را زدود. خدا شکیبا و بخشنده است و برای اولین گناه - اگر بخواهد - تو را مجازات نمیکند.»<ref name=":0">مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ ق، ج۴۰، ص۲۸۷.</ref>}} | وقتی انگشتان دست او را بریدند، مرد کندی گفت: «به خدا سوگند ۹۹ بار دیگر دزدی کرده بودم، و این دفعهٔ صدم بود، ولی تا پیش از این خدا آنها را پوشیده نگه میداشت و کسی خبردار نشده بود.» امام علی(ع) به او فرمود: «من با حرفهایی که در ابتدا زدی، اندوهگین شده بودم، ولی اکنون خداوند اندوهم را زدود. خدا شکیبا و بخشنده است و برای اولین گناه - اگر بخواهد - تو را مجازات نمیکند.»<ref name=":0">مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ ق، ج۴۰، ص۲۸۷.</ref>}} | ||
حدیث قطع دست دزد کندی توسط [[امام علی(ع)]]، در کتاب [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]، بدون سلسله سند ذکر شده است.<ref name=":0" /> بنابراین از نظر سند [[حدیث ضعیف|ضعیف]] بوده و [[حدیث معتبر|معتبر]] نیست. | حدیث قطع دست دزد کندی توسط [[امام علی(ع)]]، در کتاب [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]، بدون سلسله سند ذکر شده است.<ref name=":0" /> بنابراین از نظر سند [[حدیث ضعیف|ضعیف]] بوده و [[حدیث معتبر|معتبر]] نیست. در این روایت، امام علی(ع) در برابر خواهشهای مرد کندی، ابراز دلسوزی و مهربانی کرد، و در اجرای حکم شرع، دچار تردید نشده بود. | ||
== منابع == | == منابع == |