۱۱٬۹۱۳
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
ظاهر و باطن قرآن حجیت و مدرکیت دارد و میتوان در موارد مختلف به آن تکیه کرد و آن را مورد عمل قرار داد، و در گفتار و نظریات و استدلالهای خویش به آن تمسک جست؛ زیرا قرآن از حجیت ذاتی و مستقل برخوردار است، و از این جهت برای عموم مردم حجت و مدرک است.<ref>خویی، سید ابو القاسم، بیان در علوم و مسایل کلی قرآن، ترجمه صادق نجمی و هاشمزاده هریسی، دانشگاه آزادی اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۵، ج۱، ص۴۱۳.</ref> | ظاهر و باطن قرآن حجیت و مدرکیت دارد و میتوان در موارد مختلف به آن تکیه کرد و آن را مورد عمل قرار داد، و در گفتار و نظریات و استدلالهای خویش به آن تمسک جست؛ زیرا قرآن از حجیت ذاتی و مستقل برخوردار است، و از این جهت برای عموم مردم حجت و مدرک است.<ref>خویی، سید ابو القاسم، بیان در علوم و مسایل کلی قرآن، ترجمه صادق نجمی و هاشمزاده هریسی، دانشگاه آزادی اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۵، ج۱، ص۴۱۳.</ref> | ||
{{همچنین ببینید|اکتفا به ظاهر قرآن}} | {{همچنین ببینید|اکتفا به ظاهر قرآن}} | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
== منابع == | == منابع == |