automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
آمرزش و بخشش گناه بندگان از مفاهیم مهم در قرآن است. آمرزش و مغفرت الهی زمانی تحقق مییابد که بنده، استغفار و توبه کند و از کار خود پشیمان باشد و از خداوند طلب بخشش کند. در قرآن انجام [[عمل صالح]] و کارهای خوب، قرض و [[صدقه]]، عبادت و [[تقوا]] و [[جهاد]] در راه خدا از مصادیقی است که راه آمرزش گناه توسط خداوند را باز میکند. | آمرزش و بخشش گناه بندگان از سوی خداوند از مفاهیم مهم و پرکاربرد در قرآن است. آمرزش و مغفرت الهی زمانی تحقق مییابد که بنده، استغفار و توبه کند و از کار خود پشیمان باشد و از خداوند طلب بخشش کند. در قرآن انجام [[عمل صالح]] و کارهای خوب، دادنِ قرض و [[صدقه]]، عبادت و [[تقوا]]، و [[جهاد]] در راه خدا از مصادیقی است که راه آمرزش گناه توسط خداوند را باز میکند. | ||
غفران الهی، وعدهای است که خداوند به گناهکاران داده است که آنان با توبه و استغفار و عمل صالح | غفران الهی، وعدهای است که خداوند به گناهکاران داده است که آنان با توبه و استغفار و عمل صالح بتوانند به سوی خداوند برگردند و لطف و رحمت خداوند در دنیا و آخرت شامل آنان شود. | ||
== غفران الهی == | == غفران الهی == | ||
بسیاری از اسماء الهی دلالت بر رحمت و غفران الهی دارد. نامهایی همچون [[غفور]]، [[غفار]]، [[حلیم]]، [[رحیم]]، [[رحمان]]، [[تواب]]، [[ارحم الراحمین]] و... نشان از بخشش خداوند دارد. به طور مثال غفور ۹۱ بار در قرآن آمده و با صفاتى مانند: «رحيم»، | بسیاری از اسماء الهی دلالت بر رحمت و غفران الهی دارد. نامهایی همچون [[غفور]]، [[غفار]]، [[حلیم]]، [[رحیم]]، [[رحمان]]، [[تواب]]، [[ارحم الراحمین]] و... نشان از بخشش خداوند دارد. به طور مثال غفور ۹۱ بار در قرآن آمده و با صفاتى مانند: «رحيم»، «عفو»، «عزيز»، «شكور»، «ودود» و «حليم» همراه مىباشد. یا لفظ رحمان در قرآن ۵۷ بار و اسم رحيم ۹۵بار وارد شده و در تمام موارد به عنوان وصف خدا آمدهاند.<ref>منشور جاويد، سبحانی جعفر، ج۲، ص۳۰۷</ref> | ||
بخشش گناهان بندگان از سنتها و مفاهیم مهم دینی است. غفران و بخشش الهی بارها در قرآن آمده است و خداوند وعده داده است که گناهان بندگان توبهکنندهاش را میپذیرد: {{قرآن|قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ|ترجمه=بگو: اى بندگان من كه بر زيان خويش اسراف كردهايد، از رحمت خدا مأيوس مشويد. زيرا خدا همه گناهان را مىآمرزد. اوست آمرزنده و مهربان.|سوره=زمر|آیه=53}} مفسران درباره این آیه گفتهاند كه از اميدبخشترين آيات قرآن مجيد نسبت به همه گنهكاران است. طبق روايتى [[امام على (ع)]] فرمود: در تمام قرآن آيهاى | بخشش گناهان بندگان از سنتها و مفاهیم مهم دینی است. غفران و بخشش الهی بارها در قرآن آمده است و خداوند وعده داده است که گناهان بندگان توبهکنندهاش را میپذیرد: {{قرآن|قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ|ترجمه=بگو: اى بندگان من كه بر زيان خويش اسراف كردهايد، از رحمت خدا مأيوس مشويد. زيرا خدا همه گناهان را مىآمرزد. اوست آمرزنده و مهربان.|سوره=زمر|آیه=53}} مفسران درباره این آیه گفتهاند كه از اميدبخشترين آيات قرآن مجيد نسبت به همه گنهكاران است. طبق روايتى [[امام على (ع)]] فرمود: در تمام قرآن آيهاى وسيعتر از اين آيه نيست.<ref>تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ج۱۹، ص: ۴۹۹</ref> خداوند در قرآن بارها از مغفرت و رحمت خود سخن میکند و مردم را به سوی خود فرامیخواند و دعوت میکند که به سوی غفران الهی بشتابند.<ref>سوره آل عمران آیه ۱۳۳</ref> | ||
تحصیل آمرزش و مغفرت الهی، با تحقق اسباب آن است که توبه و استغفار شرط اول آن، و انجام دستورات قرآن از جمله عمل صالح از عوامل آن است.<ref>افق اعلى، محسنى، شيخ محمد آصف، ج۳، ص۲۰۸</ref> | تحصیل آمرزش و مغفرت الهی، با تحقق اسباب آن است که توبه و استغفار شرط اول آن، و انجام دستورات قرآن از جمله عمل صالح از عوامل آن است.<ref>افق اعلى، محسنى، شيخ محمد آصف، ج۳، ص۲۰۸</ref> | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
یکی از مواردی که قرآن تأکید دارد که با انجام آن گناهان بندگان را از بین می برد [[تقوا]] و دوری از گناه است: {{قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا وَيُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ|ترجمه=اى كسانى كه ايمان آوردهايد، اگر از خدا پروا داريد، براى شما [نيروى] تشخيص [حق از باطل] قرار مىدهد؛ و گناهانتان را از شما مىزدايد؛ و شما را مىآمرزد؛ و خدا داراى بخشش بزرگ است.|سوره=انفال|آیه=۲۹}} مفسران ذیل این آیه توضیح دادهاند که تقوا و پرهیزکاری گناهان را از بین میبرد.<ref>روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ابوالفتوح رازی، ج۹، ص: ۱۰۰</ref> | یکی از مواردی که قرآن تأکید دارد که با انجام آن گناهان بندگان را از بین می برد [[تقوا]] و دوری از گناه است: {{قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا وَيُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ|ترجمه=اى كسانى كه ايمان آوردهايد، اگر از خدا پروا داريد، براى شما [نيروى] تشخيص [حق از باطل] قرار مىدهد؛ و گناهانتان را از شما مىزدايد؛ و شما را مىآمرزد؛ و خدا داراى بخشش بزرگ است.|سوره=انفال|آیه=۲۹}} مفسران ذیل این آیه توضیح دادهاند که تقوا و پرهیزکاری گناهان را از بین میبرد.<ref>روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ابوالفتوح رازی، ج۹، ص: ۱۰۰</ref> | ||
تقوا از مهمترین عوامل آمرزش گناه است.<ref>سوره نوح آیه ۳ و ۴. سوره حدید آیه ۲۸، سوره احزاب آیه ۷۰ و ۷۱.</ref> همچنین در جای دیگر قرآن آمده است که اجتناب از گناهان کبیره، باعث آمرزش گناهان دیگر | تقوا از مهمترین عوامل آمرزش گناه است.<ref>سوره نوح آیه ۳ و ۴. سوره حدید آیه ۲۸، سوره احزاب آیه ۷۰ و ۷۱.</ref> همچنین در جای دیگر قرآن آمده است که اجتناب از گناهان کبیره، باعث آمرزش گناهان دیگر میشود.<ref>سوره نساء آیه ۳۱</ref> در [[سوره نوح]] طاعت و عبادت خداوند و تقوا سبب آمرزش گناه دانسته شده است.<ref>سوره نوح آیات ۳و ۴</ref> | ||
{{جعبه نقلقول|راههاى آمرزش گناه متعدد است و يكى از راههاى آمرزش گناه، اجتناب از كباير است. كسانى كه مقيد مىباشند و مرتكب گناهان كبيره نمىشوند موجبات آمرزش خود را فراهم مىآورند. و البته يكى از گناهان كبيره همان اصرار بر صغيره است.<ref>پند جاويد، مصباح یزدی، محمد تقی، ج۱، ص۲۷۰</ref>}} | {{جعبه نقلقول|راههاى آمرزش گناه متعدد است و يكى از راههاى آمرزش گناه، اجتناب از كباير است. كسانى كه مقيد مىباشند و مرتكب گناهان كبيره نمىشوند موجبات آمرزش خود را فراهم مىآورند. و البته يكى از گناهان كبيره همان اصرار بر صغيره است.<ref>پند جاويد، مصباح یزدی، محمد تقی، ج۱، ص۲۷۰</ref>}} | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
یاد خدا و استغفار از مقدمات آمرزش گناه است.<ref>سوره آلعمران آیه ۱۳۵</ref> و نیز نماز از حسناتی است که گناهان را از بین میبرد:{{قرآن||ترجمه=نماز را در دو طرف روز و اوایل شب برپا دار، چرا که نیکیها، بدیها را بر طرف میسازد.|سوره=هود|آیه=۱۱۴}} [[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]] ذیل این آیه نوشته است نمازها حسناتى است كه در دلهاى مؤمنين وارد شده و آثار معصيت و تيرگیهايى كه دلهايشان از ناحيه سيئات كسب كرده از بين میبرد.<ref>ترجمه تفسير الميزان، طباطبایی، ج۱۱، ص: ۷۸</ref> | یاد خدا و استغفار از مقدمات آمرزش گناه است.<ref>سوره آلعمران آیه ۱۳۵</ref> و نیز نماز از حسناتی است که گناهان را از بین میبرد:{{قرآن||ترجمه=نماز را در دو طرف روز و اوایل شب برپا دار، چرا که نیکیها، بدیها را بر طرف میسازد.|سوره=هود|آیه=۱۱۴}} [[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]] ذیل این آیه نوشته است نمازها حسناتى است كه در دلهاى مؤمنين وارد شده و آثار معصيت و تيرگیهايى كه دلهايشان از ناحيه سيئات كسب كرده از بين میبرد.<ref>ترجمه تفسير الميزان، طباطبایی، ج۱۱، ص: ۷۸</ref> | ||
'''تبعیت از پیامبر''' | '''تبعیت از پیامبر(ص)''' | ||
یکی از مهمترین عوامل آمرزش گناه، تبعیت از راه پیامبر (ص) است. این تبعیت همان ایمان و تقوا است. پیرو پیامبر (ص) بودن، به معنای انجام واجبات و ترک نواهی و منکرات است. اینگونه خداوند گناهان را میبخشد. در قرآن آمده که به پیامبر گفته میشود که به مردم بگوید اگر خداوند را دوست دارند باید از من پیروی کنند.<ref>سوره انفال آیه ۷۰، سوره آلعمران، آیه ۳۱</ref> | یکی از مهمترین عوامل آمرزش گناه، تبعیت از راه پیامبر (ص) است. این تبعیت همان ایمان و تقوا است. پیرو پیامبر (ص) بودن، به معنای انجام واجبات و ترک نواهی و منکرات است. اینگونه خداوند گناهان را میبخشد. در قرآن آمده که به پیامبر گفته میشود که به مردم بگوید اگر خداوند را دوست دارند باید از من پیروی کنند.<ref>سوره انفال آیه ۷۰، سوره آلعمران، آیه ۳۱</ref> | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
== ایمان و عمل صالح == | == ایمان و عمل صالح == | ||
[[ایمان]] و [[عمل صالح]]، از اعمالی است که سبب آمرزش گناه میشود.<ref>سوره احقاف آیه ۳۱</ref> عمل صالح از آموزههای مهم قرآنی است. خداوند میفرماید: {{قرآن|ترجمه=کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام دادند، قطعاً گناهان آنان را میپوشانیم.|سوره=عنکبوت|آیه=۷}} در [[سوره محمد]] آمده است مومنانی که عمل صالح انجام میدهند خداوند گناهان و | [[ایمان]] و [[عمل صالح]]، از اعمالی است که سبب آمرزش گناه میشود.<ref>سوره احقاف آیه ۳۱</ref> عمل صالح از آموزههای مهم قرآنی است. خداوند میفرماید: {{قرآن|ترجمه=کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام دادند، قطعاً گناهان آنان را میپوشانیم.|سوره=عنکبوت|آیه=۷}} در [[سوره محمد]] آمده است مومنانی که عمل صالح انجام میدهند خداوند گناهان و بدیهای آنان را میزداید و از بین میبرد.<ref>سوره محمد آیه ۲</ref> و ایشان با توبه به سوی خداوند میروند.<ref>سوره فرقان آیه ۷۱</ref> نخست بايد در پرتو اعمال صالح از گناهان پاك شد سپس وارد بساط قرب پروردگار و بهشت و نعمتهاى او گرديد.<ref>تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ج۳، ص: ۲۲۳ | ||
</ref> | </ref> | ||