پوشش مادر در مقابل فرزند: تفاوت میان نسخه‌ها

پوشش مادر مقابل فرزند، در حد پوشش بین [[محارم]] است. مادر نیازی نیست سر و گردن و دست و پاها را بپوشاند. هرچند از لحاظ تربیتی و اخلاقی می‌بایست طوری لباس بپوشند که آسیبی متوجه فرزند نشود و فرزند از لحاظ اخلاقی درست و صحیح رشد کند. لباس‌های زننده و چسبان و نیمه‌عریان از این دست پوشش‌هایی است که چندان شایسته مادر نیست که مقابل فرزند خود اینگونه باشد.

زمانی که فرزند کم‌کم بسوی دوران بلوغ نزدیک می‌شود، پوشش اطرافیان می‌تواند در بلوغ زودرس او نقش مهمی داشته باشد. کودکی که در سن قبل از نوجوانی هر روز با بدن نیمه عریان مادر و خواهر مواجه است و قسمت‌ها برجسته بدن آنان را مشاهده می‌کند، زمینه تحریک جنسی در او سریع‌تر و زیادتر است و آنچه را در خانواده می‌بیند ناخودآگاه در کوچه و خیابان بر افراد دیگر منطبق می‌کند و باعث می‌شود زودتر از موعد مقرر علائم بلوغ جنسی در او ظاهر شود. هر چه کودک بزرگتر می‌شود ضرورت رعایت این موضوع بیشتر می‌شود چون کودک به‌سوی بیدار شدن غریزه جنسی پیش می‌رود و برخورد با پوشش نامناسب مادر و خواهر او را تحریک می‌کند.