۱۱٬۹۱۳
ویرایش
شکور بودن حضرت نوح: تفاوت میان نسخه‌ها
←شکور بودن حضرت نوح
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
|آیه=۳}} | |آیه=۳}} | ||
==شکور بودن | ==شکور بودن== | ||
محققان معتقدند نام بردن این صفت در مورد حضرت نوح به معنای اختصاص این صفت در مورد این پیامبر نیست. همه انبیای الهی بندگان شکرگزار هستند و خداوند درباره حضرت ابراهیم چنین فرموده است: {{قرآن|شَاكِرً‌ا لِّأَنْعُمِهِ ۚ اجْتَبَاهُ وَهَدَاهُ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ|سوره=نحل|آیه=۱۲۱|ترجمه=[و] نعمتهاى او را شكرگزار بود. [خدا] او را برگزيد و به راهى راست هدايتش كرد.}} | |||
نام بردن از این صفت برای حضرت نوح به‌جهت خصوصیت و عوامل بیشتری بوده که در حضرت نوح وجود داشته و سبب گردیده خداوند از او را با این صفت، نام ببرد. | |||
بنابراین، همه انبیا شکرگزار خداوند بودند، ولی در آیه ۳ سوره نساء ظهور بیشتر در حضرت نوح دارد. چنانکه حضرت نوح را بدین صفت ستوده و او را عبد شکور نامیده است. خداوند در برابر سپاس حضرت نوح، بهترین پاداش را داد که همان نام نیکو است. بنده شکور از بهترین نام‌های نیک است که خداوند به سپاس آن همه زحمت‌ها (کشتی ساختن، جمع‌آوری نوعی از موجودات در کشتی و…) به او داده است.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، تهران، نشر فرهنگی رجاء، ۱۳۶۳ش، ج۱۳، ص۶۳.</ref> | بنابراین، همه انبیا شکرگزار خداوند بودند، ولی در آیه ۳ سوره نساء ظهور بیشتر در حضرت نوح دارد. چنانکه حضرت نوح را بدین صفت ستوده و او را عبد شکور نامیده است. خداوند در برابر سپاس حضرت نوح، بهترین پاداش را داد که همان نام نیکو است. بنده شکور از بهترین نام‌های نیک است که خداوند به سپاس آن همه زحمت‌ها (کشتی ساختن، جمع‌آوری نوعی از موجودات در کشتی و…) به او داده است.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، تهران، نشر فرهنگی رجاء، ۱۳۶۳ش، ج۱۳، ص۶۳.</ref> | ||
پروردگار متعال خود را به صفت شکور موصوف داشته<ref>سوره تغابن آیه ۱۷ و سوره فاطر آیه ۳۰</ref> | |||
==علت توصیف نوح(ع) به شکور بودن== | ==علت توصیف نوح(ع) به شکور بودن== | ||