automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
* '''خودشناسی نوعی''' (فلسفی)؛<ref>سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> به معنای شناخت حقیقتِ [[نفس|نَفْس]]ِ انسانی، که در مباحث مربوط به [[معرفت نفس]] مورد بحث قرار گرفته است. | * '''خودشناسی نوعی''' (فلسفی)؛<ref>سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> به معنای شناخت حقیقتِ [[نفس|نَفْس]]ِ انسانی، که در مباحث مربوط به [[معرفت نفس]] مورد بحث قرار گرفته است. | ||
* '''خودشناسی اخلاقی'''؛<ref>سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> به معنای شناخت خود از نظر استعدادها و ویژگیهای اخلاقی است. | * '''خودشناسی اخلاقی'''؛<ref>سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> به معنای شناخت خود از نظر استعدادها و ویژگیهای [[اخلاق|اخلاقی]] است. | ||
* '''خودشناسی جنسیتی'''؛<ref>سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> به معنای شناخت خود از نظر استعدادهای خاصی که به هر یک از دو جنس مرد و زن اختصاص دارد. | * '''خودشناسی جنسیتی'''؛<ref>سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> به معنای شناخت خود از نظر استعدادهای خاصی که به هر یک از دو جنس مرد و زن اختصاص دارد. | ||
* '''خودشناسی فطری''' ([[علم حضوری]])؛<ref>آموزش و پرورش، جلوههای معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.</ref> به معنای آگاهی انسان نسبت به ذات خود که از جنس علم حضوری بوده و مقدمه خودسازی است. | * '''خودشناسی فطری''' ([[علم حضوری]])؛<ref>آموزش و پرورش، جلوههای معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.</ref> به معنای آگاهی انسان نسبت به ذات خود که از جنس علم حضوری بوده و مقدمه [[خودسازی]] است. | ||
* '''خودشناسی انسانی'''؛<ref>آموزش و پرورش، جلوههای معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.</ref> که به معنای آگاهی به خود در رابطه با همه انسانها است. خودآگاهی | * '''خودشناسی انسانی'''؛<ref>آموزش و پرورش، جلوههای معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.</ref> که به معنای آگاهی به خود در رابطه با همه انسانها است. خودآگاهی انسانی، بر این اصل استوار است که انسانها یک واحد واقعی به شمار میروند و از یک وجدان مشترک انسانی بهرهمندند. این خودشناسی باعث میشود انسان درد دیگران را مانند درد خودش بداند. | ||
* '''خودشناسی عارفانه'''؛ که آگاهی به | * '''خودشناسی عارفانه'''؛ که به معنای آگاهی به خود در رابطه انسان با خدا است. [[عرفان|عارفان]] خودشناسی را، رسیدن به این شناخت دانستهاند که خداوند اصل و انسانها فرع او هستند و [[روح]] انسانها مَظهری از او است. از دیدگاه عرفان، انسان تنها هنگامی به خودشناسی میرسد، که از خود فانی شده و دلبستگیهای دنیایی را از بین ببرد. | ||
* '''خودشناسی فیزیولوژی'''؛ به معنای شناخت اندامهای بدن و چگونگی کار آنها که | * '''خودشناسی فیزیولوژی'''؛ به معنای شناخت اندامهای بدن و چگونگی کار آنها که در علم فیزیولوژی از آن بحث میشود. | ||
* '''خودشناسی روان شناختی'''؛ که شناخت روان و نیروهای درونی انسان و احساسات و فعل و انفعالات روانی است. | * '''خودشناسی روان شناختی'''؛ که شناخت روان و نیروهای درونی انسان و احساسات و فعل و انفعالات روانی است. | ||
* '''خودشناسی حقوقی-عبادی'''. | * '''خودشناسی حقوقی-عبادی'''. |