پرش به محتوا

مفاد صلح‌نامه امام حسن(ع) با معاویه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ابرابزار
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{شاخه | شاخه اصلی = |شاخه فرعی۱ = |شاخه فرعی۲ = |شاخه فرعی۳ = }} {{سو...» ایجاد کرد)
 
جز (ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =
  |شاخه فرعی۱ =  
  |شاخه فرعی۱ =
  |شاخه فرعی۲ =  
  |شاخه فرعی۲ =
  |شاخه فرعی۳ =  
  |شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۱۰: خط ۱۰:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
امام حسن(ع) تمام شرايط خود را در صلح نامه كه مفاد كامل صلح نامه در تمام منابع تاريخي معتبر موجود است كه در اينجا به اختصار اشاره مي شود:
امام حسن(ع) تمام شرایط خود را در صلح نامه که مفاد کامل صلح نامه در تمام منابع تاریخی معتبر موجود است که در اینجا به اختصار اشاره می‌شود:


۱.معاويه در ميان مردم به كتاب خدا و سنت پيامبر عمل كند.
# معاویه در میان مردم به کتاب خدا و سنت پیامبر عمل کند.
# پس از خود هیچ‌کس را به جانشینی انتخاب ننماید.
# مردم از هر نقطه جهان اسلام از شرّ معاویه در امان باشند.
# شیعیان علی از هر لحاظ در امنیت کامل باشند.
# معاویه درباره امام حسن و امام حسین ـ علیهما السّلام ـ و سایر اهل بیت خدعه و مکر بکار نبرد؛ و هیچ زیان و ضرری به آنها و اهل بیت پیامبر نرساند.
۶. ناسزا گویی به امیر مؤمنان را منع کند و خودش نیز از آن خود داری نماید.<ref>ر. ک. شیخ مفید الارشاد، چاپ اول، قم، آل البیت، ۱۴۱۳، ج۲، ص۱۴.</ref>و … پس از امضای صلح نامه و امضاء گواهان از صحابه و بسیاری از مردم جنگ برچیده شد و معاویه به هیچ‌یک از مفاد آن عمل نکرد، زیرا هرگز به سنت پیامبر عمل ننمود بلکه بر خلاف آن راهی در پیش گرفت و حکومت پادشاهی و موروثی را در اسلام به بدعت نهاد، شیعیان علی را هر جا می‌یافت (خصوصاً مردان بزرگی چون حجر بن عدی، عمروبن حمق و … که هر یک از آنها یک تنه ملتی بودند که به دست علی(ع) تربیت یافته بودند و می‌توانستند کشوری را اداره کنند دل آنها آکنده از ایمان و تقوا بود) به شهادت می‌رساند.


۲. پس از خود هيچ كس را به جانشيني انتخاب ننمايد.
معاویه به صراحت و با استبداد پس از انعقاد صلح دست به نیرنگ زد و گفت: شروطی که با امام حسن(ع) کرده‌ام همه در زیر پای من است، او در حضور همه به نیرنگ و دغل بازی خود تصریح کرد، اگر چه پیش از این همه مردم کوفه و صحابه از نیرنگهای او و وزیرش عمروعاص آگاه بودند چنان‌که در جنگ صفین و در ماجرای حکمیت تمام صحابه به نیرنگ او آگاه بودند لذا نیرنگ بازی و خدعه‌های معاویه در تاریخ زبانزد عام و خاص شد، اگر چه اصل و اساس و ریشه اسلام آوردن معاویه و پدرش ابوسفیان به دروغ بود، و دروغ نام دیگر نیرنگ است. از این رو بر مردم پوشیده نبود که او مردی نیرنگ باز و حیله‌گر است، چنان‌که امام حسن(ع) را با نیرنگ به شهادت رساند و با نیرنگ خلافت را که حق مسلم اهل بیت پیامبر و ائمه(ع) بود در خاندان بنی امیه موروثی نمود و آنها تا مدتها به نام اسلام و خلفای رسول الله حکومت کردند و پس از آنها بنی عباس چنین جایگاهی یافتند و ائمه را از حقوقشان محروم نمودند و رفته رفته مردم گمان کردند که آنها به راستی جانشین پیامبرند، امّا امامت و مکتب تشیع تنها راهی بود که در فراز و فرودهای تاریخ چهره دروغین آنها را رو نمود و حیله‌هایشان را آشکار کرد.<ref>ر. ک. شیخ راضی آل یاسین، صلح امام حسن، ترجمه مقام معظم رهبری، و دینوری، الامامه و السیاسه، چاپ دوم، قم، منشورات رضی، ۱۳۶۳، ص۱۴۶ تا ص۱۶۶.</ref>
 
۳. مردم از هر نقطه جهان اسلام از شرّ معاويه در امان باشند.
 
۴. شيعيان علي از هر لحاظ در امنيت كامل باشند.
 
۵. معاويه درباره امام حسن و امام حسين ـ عليهما السّلام ـ و ساير اهل بيت خدعه و مكر بكار نبرد. و هيچ زيان و ضرري به آنها و اهل بيت پيامبر نرساند.
 
۶. ناسزا گويي به امير مؤمنان را منع كند و خودش نيز از آن خود داري نمايد.<ref>ر.ك، شيخ مفيد الارشاد، چاپ اول، قم، آل البيت، ۱۴۱۳، ج۲، ص۱۴.</ref>و ... پس از امضاي صلح نامه و امضاء گواهان از صحابه و بسياري از مردم جنگ بر چيده شد و معاويه به هيچ يك از مفاد آن عمل نكرد، زيرا هرگز به سنت پيامبر عمل ننمود بلكه بر خلاف آن راهي در پيش گرفت و حكومت پادشاهي و موروثي را در اسلام به بدعت نهاد، شيعيان علي را هر جا مي يافت (خصوصاً مردان بزرگي چون حجر بن عدي،عمروبن حمق و ... كه هر يك از آنها يك تنه ملتي بودند كه به دست علي(ع) تربيت يافته بودند و مي توانستند كشوري را اداره كنند دل آنها آكنده از ايمان و تقوا بود) به شهادت مي رساند.
 
معاويه به صراحت و با استبداد پس از انعقاد صلح دست به نيرنگ زد و گفت: شروطي كه با امام حسن(ع) كرده ام همه در زير پاي من است، او در حضور همه به نيرنگ و دغل بازي خود تصريح كرد، اگر چه پيش از اين همه مردم كوفه و صحابه از نيرنگهاي او و وزيرش عمروعاص آگاه بودند چنانكه در جنگ صفين و در ماجراي حكميت تمام صحابه به نيرنگ او آگاه بودند لذا نيرنگ بازي و خدعه هاي معاويه در تاريخ زبانزد عام و خاص شد، اگر چه اصل و اساس و ريشه اسلام آوردن معاويه و پدرش ابوسفيان به دروغ بود، و دروغ نام ديگر نيرنگ است. از اين رو بر مردم پوشيده نبود كه او مردي نيرنگ باز و حيله گر است، چنانكه امام حسن(ع) را با نيرنگ به شهادت رساند و با نيرنگ خلافت را كه حق مسلم اهل بيت پيامبر و ائمه(ع) بود در خاندان بني اميه موروثي نمود و آنها تا مدتها به نام اسلام و خلفاي رسول الله حكومت كردند و پس از آنها بني عباس چنين جايگاهي يافتند و ائمه را از حقوقشان محروم نمودند و رفته رفته مردم گمان كردند كه آنها به راستي جانشين پيامبرند، امّا امامت و مكتب تشيع تنها راهي بود كه در فراز و فرودهاي تاريخ چهره دروغين آنها را رو نمود و حيله هايشان را آشكار كرد.<ref>ر.ك، شيخ راضي آل ياسين، صلح امام حسن، ترجمه مقام معظم رهبري، و دينوري، الامامه و السياسه، چاپ دوم، قم، منشورات رضي، ۱۳۶۳، ص۱۴۶ تا ص۱۶۶.</ref>  
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:==


۱- صلح امام حسن(ع) تاليف شيخ راضي آل ياسين، ترجمه مقام معظم رهبري كه كاملترين كتاب در اين باره است.
== معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر ==
۱- صلح امام حسن(ع) تألیف شیخ راضی آل یاسین، ترجمه مقام معظم رهبری که کاملترین کتاب در این باره است.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس}}


{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
۷٬۲۳۰

ویرایش