automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
بیعت رضوان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فهم و تفسیر' به 'تفسیر') |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''بیعت رضوان''' یا '''بیعت حدیبیه'''، در سال ششم هجرت زمانی که [[پیامبر(ص)]] به قصد [[عمره]] راهی [[مکه]] شده بودند، صورت گرفت. بعد از اینکه مشرکین مکه، مانع ورود کاروان مسلمانان به مکه شدند، مسلمانان که خود را آماده جنگ کرده بودند، با پیامبر(ص) [[بیعت]] کردند که او را تنها نخواهند گذاشت. در آیه ۱۸ [[سوره فتح]]، خداوند از بیعت کنندگان اعلام رضایت نموده است. بر اساس آیات دیگر این رضایت تا زمانی است که افراد بر بیعت خودشان مانده باشند. | '''بیعت رضوان''' یا '''بیعت حدیبیه'''، (با صلح حدیبیه اشتباه نشود) در سال ششم هجرت زمانی که [[پیامبر(ص)]] به قصد [[عمره]] راهی [[مکه]] شده بودند، صورت گرفت. بعد از اینکه مشرکین مکه، مانع ورود کاروان مسلمانان به مکه شدند، مسلمانان که خود را آماده جنگ کرده بودند، با پیامبر(ص) [[بیعت]] کردند که او را تنها نخواهند گذاشت. در آیه ۱۸ [[سوره فتح]]، خداوند از بیعت کنندگان اعلام رضایت نموده است. بر اساس آیات دیگر این رضایت تا زمانی است که افراد بر بیعت خودشان مانده باشند. | ||
==متن آیه== | ==متن آیه== | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
این بیعت به '''بیعت حدیبیه''' و '''بیعت رضوان''' مشهور گشت. قریش سهیل بن عمر را پیش پیامبر(ص) فرستاد و بالاخره صلحی امضا شد که بعدها به نام [[صلح حدیبیه]] معروف شد. بنابر این صلح، قرار شد مسلمانان سال آینده برای حج به مکه مشرف شوند و تا ۱۰ سال در صلح باشند. این صلح فرصتی برای مسلمانان بود که از جنگ با مشرکان در امان بوده و آزادانه در مکه برای حج حضور پیدا کنند و با این شیوه به تبلیغ اسلام بپردازند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ هش، اول، ج۲۲، ص۱۰.</ref> | این بیعت به '''بیعت حدیبیه''' و '''بیعت رضوان''' مشهور گشت. قریش سهیل بن عمر را پیش پیامبر(ص) فرستاد و بالاخره صلحی امضا شد که بعدها به نام [[صلح حدیبیه]] معروف شد. بنابر این صلح، قرار شد مسلمانان سال آینده برای حج به مکه مشرف شوند و تا ۱۰ سال در صلح باشند. این صلح فرصتی برای مسلمانان بود که از جنگ با مشرکان در امان بوده و آزادانه در مکه برای حج حضور پیدا کنند و با این شیوه به تبلیغ اسلام بپردازند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ هش، اول، ج۲۲، ص۱۰.</ref> | ||
جریان صلح حدیبیه و نیز بیعت مسلمانان با رسول خدا(ص) در تفاسیر [[اهل سنت]]، مانند تفسیر الوسیط، تفسیر المنیر، تفسیر مفاتیح | جریان [[صلح حدیبیه]] و نیز بیعت مسلمانان با رسول خدا(ص) در تفاسیر [[اهل سنت]]، مانند تفسیر الوسیط، تفسیر المنیر، [[تفسیر مفاتیح الغیب]]، تفسیر [[کشف الاسرار و عدة الابرار]]، [[تفسیر طبری]] و دیگر تفاسیر آمده است. | ||
==رضایت الهی از بیعت‌کنندگان!== | ==رضایت الهی از بیعت‌کنندگان!== | ||