automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
* '''هوسراني''':<ref>تميمي آمدي، عبدالواحد، غرر الحكم و درر الكلم، ج۵، ص۴۱۱، حديث ۸۹۷۲.</ref> بر اساس روایتی از [[امام علی(ع)]]، هواي نفس را میتوان با عقل از میان برد.<ref>نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتي، انتشارات عصر ظهور، چاپ اول، حكمت۴۲۴ .</ref> | * '''هوسراني''':<ref>تميمي آمدي، عبدالواحد، غرر الحكم و درر الكلم، ج۵، ص۴۱۱، حديث ۸۹۷۲.</ref> بر اساس روایتی از [[امام علی(ع)]]، هواي نفس را میتوان با عقل از میان برد.<ref>نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتي، انتشارات عصر ظهور، چاپ اول، حكمت۴۲۴ .</ref> | ||
* '''خودپسندي''': [[خودپسندي]] باعث میشود انسان خود را خطاناپذیر دانسته و به دنبالِ سؤال و پژوهش نرود؛ در نتیجه، عقل و هوش دچار خمودی و رکود میشود. بنابر روایتی خودپسندي، يكي از [[حسود|حسودانِ]] عقل است.<ref>نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتي، حكمت ۲۱۲.</ref> بر پایه روایتی دیگر، کسی که به خود [[غرور|مغرور]] شود، به عقلش آسیب رسانده است.<ref>حكيمي، محمد رضا، الحياه، بيروت: الدار الاسلاميه، چاپ ششم، ۱۴۰۹ ق، ج۱، ص۱۸۰.</ref> | * '''خودپسندي''': [[خودپسندي]] باعث میشود انسان خود را خطاناپذیر دانسته و به دنبالِ سؤال و پژوهش نرود؛ در نتیجه، عقل و هوش دچار خمودی و رکود میشود. بنابر روایتی خودپسندي، يكي از [[حسود|حسودانِ]] عقل است.<ref>نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتي، حكمت ۲۱۲.</ref> بر پایه روایتی دیگر، کسی که به خود [[غرور|مغرور]] شود، به عقلش آسیب رسانده است.<ref>حكيمي، محمد رضا، الحياه، بيروت: الدار الاسلاميه، چاپ ششم، ۱۴۰۹ ق، ج۱، ص۱۸۰.</ref> | ||
* تكبّر:<ref>«شرّ آفات العقل الكبر» تميمي آمدي، عبدالواحد، غرر الحكم و دررالكلم، ج۴، ص۱۷۸، حديث ۵۷۵۲.</ref> تفاوت [[تکبر|تكبّر]] با خودپسندي آن است كه تكبّر در مقابله با ديگران، مفهوم پيدا ميكند و شخص خود را در بين ديگران برتر ميبيند، ولی خودپسندي تصور برتری خود نسبت به دیگران در ذهن خود است و چه بسا در ميان ديگران نباشد. | * '''تكبّر''':<ref>«شرّ آفات العقل الكبر» تميمي آمدي، عبدالواحد، غرر الحكم و دررالكلم، ج۴، ص۱۷۸، حديث ۵۷۵۲.</ref> تفاوت [[تکبر|تكبّر]] با خودپسندي آن است كه تكبّر در مقابله با ديگران، مفهوم پيدا ميكند و شخص خود را در بين ديگران برتر ميبيند، ولی خودپسندي تصور برتری خود نسبت به دیگران در ذهن خود است و چه بسا در ميان ديگران نباشد. | ||
* طمع: در روایتی، امام علی(ع) بيشتر زمينخوردنهاي عقل را جایی دانسته که [[طمع]] به وجود آید.<ref>نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتي، ح۲۱۹.</ref> | * '''طمع''': در روایتی، امام علی(ع) بيشتر زمينخوردنهاي عقل را جایی دانسته که [[طمع]] به وجود آید.<ref>نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتي، ح۲۱۹.</ref> | ||
عواملي دیگری نیز در روايات مانع شناخت بشر دانسته شده است که برخی از آنها عبارتند از حبّ به دنيا، [[گناه]]، [[ظلم]]، [[كفر]]، [[فسق]]، [[اسراف]]، [[غفلت]]، [[آرزو|آرزوي]] دراز، استبداد، تعصب، [[شراب]] و پرخوري.<ref>همچنین نگاه کنید به ري شهري، محمد، العلم و الحكمه في الكتاب و السنه، دار الحديث، چاپ اول، القسم الرابع، ص۱۱۱ـ۷۷.</ref> | عواملي دیگری نیز در روايات مانع شناخت بشر دانسته شده است که برخی از آنها عبارتند از حبّ به دنيا، [[گناه]]، [[ظلم]]، [[كفر]]، [[فسق]]، [[اسراف]]، [[غفلت]]، [[آرزو|آرزوي]] دراز، استبداد، تعصب، [[شراب]] و پرخوري.<ref>همچنین نگاه کنید به ري شهري، محمد، العلم و الحكمه في الكتاب و السنه، دار الحديث، چاپ اول، القسم الرابع، ص۱۱۱ـ۷۷.</ref> | ||