|
|
(۳۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{ویرایش}}
| |
| {{شروع متن}} | | {{شروع متن}} |
| {{سوال}} | | {{سوال}} |
خط ۵: |
خط ۴: |
| {{پایان سوال}} | | {{پایان سوال}} |
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
| {{درگاه|حکومت دینی}} | | {{درگاه|حکومت دینی}}آموزههای اسلامی، خوب یا بد بودن جنگ را امری نسبی دانستهاند که براساس شرایط زمان و مکان تغییر میکند. البته اسلام بر اصل اعتقاد به [[جهاد]] تأکید داشته که هدف از آن، جلوگیری از فساد، تباهی و سیطره یافتن کفر و شرک است. همچنین صلح نیز در ادبیات دینی اسلام، نقش پررنگ و موثری را دارا است. |
| در دین مبین اسلام که آخرین و کاملترین دین آسمانی است، جنگ، مطلقاً بد یا مطلقاً خوب نیست. جنگ و جهاد از منظر اسلام به منظور اهداف الهی و انسانی انجام میشود و شرط اصلی آن «فی سبیل الله» بودن است. قرآن کریم تقریباً ۲۸ مورد کشتار و جهاد را با قید «فی سبیل الله» ذکر میکند<ref>ر. ک. قرآن کریم، بقره، آیات:۱۵۴، ۱۹۰، ۲۱۸، ۲۴۴؛ آلعمران، آیات: ۱۳، ۱۴۶، ۱۵۷، ۱۶۷، ۱۶۹ نساء، آیات: ۷۴، ۷۵، ۷۶، ۸۴، ۹۵؛ مائده، ۵۴؛ انفال، ۷۲، ۷۴؛ توبه، ۱۹، ۲۰، ۴۱، ۸۱، ۱۱۱، ۱۲۰؛ محمد، ۴؛ حجرات، ۱۵؛ صف، ۱۱ و مزمل، ۲۰.</ref> و بر همین اساس، قرآن کریم، جنگجویان را در دو صف که فقط بر پایهٔ اهداف از یکدیگر متمایز هستند؛ قرار میدهد و میفرماید: الَّذِینَ آمَنُواْ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَالَّذِینَ کفَرُواْ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ الطَّاغُوتِ<ref>نساء، ۷۶.</ref> کسانی که ایمان آوردهاند در راه خدا میجنگند و کافران در راه طاغوت.
| |
|
| |
|
| بنابراین در اسلام، جنگ و جهاد وجود دارد و هدف از آن، جلوگیری از فساد و تباهی و سیطره یافتن کفر و شرک است. وقتی گروهی مفسد، سر به طغیان برمیدارند و دست به بیدادگری میزنند؛ و آزادی انسانها را سلب نموده و حقوق و حیثیت آنان را مورد تهدید و تجاوز قرار میدهند؛ جنگ نه تنها ناپسند و ناروا نیست، که بسیار پسندیده و روا است.
| | براساس [[اسلام|دین اسلام]]، اگر دشمن، حاضر به همزیستی شرافتمندانه نباشد و بخواهد شرافت انسانی را پایمال کند، اسلام طرفدار جنگ است. اما در مقابل فرد یا گروهی که بهصورت مسالمتآمیز در حال زندگی هستند و ضرری را متوجه اسلام و مسلمانان نکرده باشند، اسلام خواهان صلح است. |
|
| |
|
| دین اسلام، همانگونه که در عرصههای سیاسی، اقتصادی، اخلاقی و…، نظامهای مستقلّی دارد، در زمینهٔ جنگ و دفاع نیز، دارای نظام است. در این نظام، مؤلّفههایی مانند ماهیّت، اهداف، شرایط، قوانین و مقررات جنگ و صلح، عوامل پیروزی و شکست، وظایف و ویژگیهای فرماندهان و نیروها و بسیاری دیگر از مسائل نظامی و دفاعی، وجود دارد.
| | فضائل بسیاری برای جهاد برشمرده شده است، در روایات مختلف، جهاد را دری از درهای بهشت، وسیله تقرب به خداوند، شریفترین اعمال و ستون دین دانستهاند. |
|
| |
|
| شهید مطهریw، در خصوص تفاوت اسلام و مسیحیّت در امر جنگ و جهاد مینویسد:
| | [[جهاد]] در اسلام، اقسامی دارد که بیشتر آنها مشروط به اجازه [[امام معصوم]] یا [[ولایت فقیه اجماعی یا برداشتی فقهی|جانشین او]] است. جهاد با [[اهلبغی]]، در واقع، جنگ داخلی علیه مسلمانانی است که علیه حکومت قیام کنند. جهاد دفاعی از دیگر اقسام جهاد است. مسلمانان مکلف هستند با هر فرد یا گروهی که اندیشهٔ تجاوز به مسلمانان یا سرزمینهای اسلامی را دارد، در حد توان بجنگند و تسلیم نشوند. این نوع جنگ، «دفاع» یا «جهاد دفاعی» نام دارد. |
|
| |
|
| میگویند: مسیحیت این افتخار را دارد که هیچ اسمی از جنگ در آن نیست. امّا ما میگوئیم اسلام این افتخار را دارد که قانون «جهاد» دارد… اسلام یک دینی است که وظیفه و تعّهد خودش را در این میداند که یک جامعه تشکیل بدهد. اسلام آمده جامعه تشکیل بدهد، آمده کشور و دولت و حکومت تشکیل بدهد. رسالتش اصلاح جهان است. چنین دینی نمیتواند بیتفاوت باشد نمیتواند قانون جهاد نداشته باشد. همچنان که دولتش نمیتواند ارتش نداشته باشد….<ref>مرتضی مطهری، جهاد، ص۲۸–۲۹.</ref>
| | == کلیات == |
| | {{همچنین ببینید|فهرست آیات مربوط به جهاد}} |
| | براساس آموزههای اسلامی، جنگ، مطلقاً بد یا مطلقاً خوب نیست. در اسلام، اعتقاد به جنگ و جهاد وجود دارد و هدف از آن، جلوگیری از فساد، تباهی و سیطره یافتن کفر و شرک است. |
|
| |
|
| دین مقدّس اسلام، به شدّت با قتل نفس مخالف است.<ref>وَ مَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فیها وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظیماً؛ و هر کس، فرد باایمانی را از روی عمد به قتل برساند، مجازاتِ او دوزخ است؛ در حالی که جاودانه در آن میماند؛ و خداوند بر او غضب میکند؛ و او را از رحمتش دور میسازد؛ و عذاب عظیمی برای او آماده ساخته است. قرآن کریم، نساء ۹۳.</ref> اسلام اجازه نمیدهد که هر فردی بر روی دیگری اسلحه کشیده<ref>ر. ک. مرتضی مطهری، مجموعه آثار، ج۲۷، ص۳۱۷.</ref> و او را به قتل برساند. هر چند از نظر اسلام، جنگ، حالتی استثنایی دارد و در صورتی است که راهحل مسالمتآمیز به جایی نرسد؛<ref>محمدمهدی کریمی نیا، مقاله «اصالت صلح و همزیستی یا جنگ و قتال در اسلام» فصلنامه بصیرت، سال دوازدهم، شماره ۳۴، ص۱۳۵.</ref> اما اسلام نیز همواره و در هر شرایطی، طرفدار صلح نیست. اسلام، هم طرفدار صلح است و هم طرفدار جنگ؛ در آنجا که دشمن، حاضر به همزیستی شرافتمندانه نیست؛ و به حکم این که ظالم است و میخواهد به گونهای شرافت انسانی را پایمال کند، اگر تسلیم شویم، ذلّت را متحمل شدهایم.<ref>مرتضی مطهری، جهاد، همان، ص۲۹ و ۳۰.</ref>
| | جنگ و جهاد از منظر اسلام به منظور اهداف الهی و انسانی انجام میشود و شرط اصلی آن «فی سبیل الله؛ در راه خدا» بودن است. قرآن در موارد بسیاری، جهاد را با قید «فی سبیل الله» ذکر میکند<ref>برای نمونه ر.ک. سوره بقره، آیات:۱۵۴، ۱۹۰، ۲۱۸، ۲۴۴؛ س.ره آلعمران، آیات: ۱۳، ۱۴۶، ۱۵۷، ۱۶۷، ۱۶۹ و ... .</ref> قرآن، جنگجویان را براساس اهدافشان، در دو گروه، قرار میدهد: |
| | * الَّذِینَ آمَنُواْ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ؛ کسانی که ایمان آوردهاند در راه خدا میجنگند.<ref name=":0">سوره نساء، آیه ۷۶.</ref> |
| | * وَ الَّذِینَ کفَرُواْ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ الطَّاغُوتِ؛ و کسانی که کافر شدند در راه طاغوت میجنگند.<ref name=":0" /> |
| | محققان معتقدند، دین اسلام، در زمینه جنگ و دفاع، آموزههای خاص خود را دارد. در این نظام، مؤلفههایی مانند ماهیت، اهداف، شرایط، قوانین و مقررات جنگ و صلح، وظایف و ویژگیهای فرماندهان و نیروها و ... وجود دارد. |
|
| |
|
| آیت الله مصباح یزدی در این رابطه مینویسد:
| | [[شهید مطهری]]، از متفکران مسلمان معتقد است، اسلام این افتخار را دارد که قانون «جهاد» دارد. او اسلام را دینی میداند که وظیفه و تعهدش، تشکیل یک جامعه، و رسالتش، اصلاح جهان است. به باور او، چنین دینی نمیتواند بیتفاوت بوده و قانون جهاد را رها کرده باشد؛ همانگونه که یک دولت نمیتواند بدون ارتش باشد.<ref>مرتضی مطهری، جهاد، ص۲۸–۲۹.</ref> |
|
| |
|
| حکمت الهی اقتضای چنان آزادی بیحدّ و حصری را ندارد که در نهایت به تسلط کامل مفسدان و تبهکاران بر جامعه بیانجامد. به گونهای که اوضاع و احوال را یکسره زیر سیطرهٔ خویش درآورند، راههای حق و عدل را به کلی مسدود سازند و آئین راستین الهی را نابود کنند. تا آنجا که دیگر هیچکس نتواند در مسیر حق و عدل حرکت کند و راه را از چاه تشخیص دهد… خدای متعال با وسایلی، از سیطره کامل کفر و شرک بر جامعه و تسلط فراگیر تبهکاران بر نیکوکاران پیشگیری خواهد کرد… وسیله جلوگیری از این گونه اوضاع اجتماعی و کنترل جنگ و فساد، گاه عوامل فوق طبیعی مثل برخی از بلاهای آسمانی است. گاه نیز این کار را به وسیله عوامل طبیعی انجام میدهد؛ راه سوم نیز استفاده از عامل انسانی است. گاهی خداوند انسانهای مؤمن و نیکوکار و خداپرست را مأمور سرکوب تبهکاران و کافران و منافقان میکند تا با آنان بجنگند و از طغیان بیش از حدشان جلوگیری کنند. اما به هر حال، استفاده از همین وسایل به گونهای است که در نهایت، مصالح بشری را تأمین میکند و در مجموع زندگی انسانی در جهان، به بهترین وجه، جریان و استمرار یابد و با بیشترین خیرات و برکات همراه باشد.<ref>محمدتقی مصباح یزدی، جنگ و جهاد در قرآن، ص۳۶–۳۷.</ref>
| | == لزوم اعتقاد به صلح و جنگ == |
| | اسلام، با کشتن مخالف است<ref>سوره نساء، آیه۹۳.</ref> و اجازه نمیدهد، هر فردی بر روی دیگری اسلحه کشیده<ref>ر. ک. مرتضی مطهری، مجموعه آثار، ج۲۷، ص۳۱۷.</ref> و او را به قتل برساند. با این حال اسلام همواره و در هر شرایطی، طرفدار صلح نیست. اسلام، هم طرفدار صلح است و هم طرفدار جنگ؛ اگر دشمن، حاضر به همزیستی شرافتمندانه نباشد و بخواهد بهگونهای شرافت انسانی را پایمال کند، اسلام طرفدار جنگ است.<ref name=":1">مرتضی مطهری، جهاد، ص۲۹ و ۳۰.</ref> اما در مقابل فرد یا گروهی که بهصورت مسالمتآمیز در حال زندگی هستند و ضرری را متوجه اسلام و مسلمانان نکردهاند، اسلام خواهان صلح است. |
|
| |
|
| خداوند متعال در قرآن میفرماید:
| | محققان معتقدند [[صلح]]، اگرچه ظاهری زیباتر از جنگ دارد، اما گاه شرایط محیطی و جغرافیایی، مقتضی تصمیماتی سخت، از جمله جنگ است. |
|
| |
|
| ولَو لا دَفْعُ اللهِ النّاسَ بَعضَهُم بِبَعْضٍ لَفَسَدتِ الْاَرْضُ<ref>بقره، ۲۵۱.</ref>؛ و اگر خدا (شر) برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمیکرد، فساد روی زمین را فرا میگرفت.
| | [[خداوند]] در [[قرآن]] میگوید اگر خدا شر بعضی از مردم را با بعضی دیگر دفع نکند، همانا صومعهها و دیرها و مساجدی که در آن [[نماز]] و [[ذکر خدا]] بسیار میشود، ویران میگردد.<ref>سوره حج، آیه ۴۰.</ref> |
| | |
| و در جای دیگر میفرماید:
| |
| | |
| ولَوْلا دَفْعُ اللهِ الناسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَهُدَّمَتْ صَوامعُ و بیَعُ و صَلَواتٌ و مساجِد یُذکر فیها اسم الله کثیراً<ref>همان، حج، ۴۰.</ref> اگر خدا شر بعضی از مردم را به بعضی دیگر دفع نکند، همانا صومعهها و دیر و کنشتها و مساجدی که در آن نماز و ذکر خدا بسیار میشود، همه خراب و ویران میشد.
| |
| | |
| بنابراین در اسلام، جنگ و جهاد، یکی از لوازم زندگی انسانی محسوب میشود. علاوه بر این، آمادگی برای جنگ و جهاد، یکی از اصول نظامی در دین مبین اسلام محسوب میشود.
| |
| | |
| خداوند متعال میفرماید:
| |
| | |
| و اَعدّوُا لَهُم ما استطعتم من قوّه من رِباط الخیلِ تُرهبونَ بِهِ عدوَاللهِ وَعدوَکم<ref>همان، انفال، ۶۰.</ref>؛ با تمام توان و نیرو، برای مقابله با آنها [دشمنان]، آماده و (همچنین) اسبهای ورزیده (برای میدان نبرد)، تا به وسیلهٔ آن، دشمن خدا و دشمن خویش را بترسانید.
| |
|
| |
|
| == فضیلت جهاد == | | == فضیلت جهاد == |
| حضرت علیA، همواره یاران خویش را به جهاد در راه خدا، ترغیب و سفارش میکرد. فضیلت جهاد در راه خدا و پیکار با دشمنان دین را، متذکّر میشد. آن حضرت، جهاد را دری از درهای بهشت و رحمت الهی؛ ستون و پایهٔ دین؛ وسیلهٔ تقرب به خدا و شریفترین اعمال، بعد از اسلام معرفی میکند در اینجا، به برخی از فضایل جهاد از دیدگاه ایشان، اشاره میکنیم:
| | اسلام، همواره یاران خویش را به جهاد در راه خدا، ترغیب و سفارش کرده و فضائلی برای آن برشمرده است. |
|
| |
|
| ۱. جهاد، دری از درهای بهشت
| | '''دری، از درهای بهشت''' |
|
| |
|
| حضرت در خطبهٔ ۲۷ نهجالبلاغه میفرماید:
| | از [[پیامبر اسلام]] نقل شده که برای بهشت دری است که آن را درِ مجاهدین میگویند.<ref>«للجنة باب یقال له باب المجاهدین». محمدبنیعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۲.</ref> [[امام علی(ع)]]، نیز جهاد را دری از درهای بهشت میداند: {{متن عربی|جهاد دری از درهای بهشت است که خداوند، آن را برای دوستان مخصوص خود، گشوده است. جهاد، لباس تقوی، زره محکم و سپر مطمئن خداوند است}}.<ref>نهجالبلاغه، خطبه ۲۷، ص۷۴.</ref> |
|
| |
|
| فانَّ الجِهادَ بابٌ منْ ابوابِ الجنّه فَتَحَهُ الله لخاصّه اولیائه و هو لباسُ التقوی و دِرعُ اللهِ الحَصینه و جَنتهِ الوثیقه<ref>نهجالبلاغه، همان، خطبه ۲۷، ص۷۴؛ محمدبنیعقوب کلینی، همان، ج۵، ص۴؛ شیخصدوق، معانیالاخبار، همان، ص۳۰۹؛ محمدبنابراهیم ثقفی کوفی، همان، ج۲، ص۴۷۴.</ref> جهاد دری از درهای بهشت است که خداوند، آن را برای دوستان مخصوص خود، گشوده است. جهاد، لباس تقوی! زره محکم و سپر مطمئن خداوند است.
| | امام در این خطبه، اشاره میکند که مسیر مجاهد، به بهشت منتهی میشود و جهاد را، یک راه و در اختصاصی، برای برگزیدگان خداوند میداند که از آن میتوانند وارد بهشت شوند. امام علت این اعتقاد را چنین میداند که جهاد، سختیها و مصائب زیادی دارد که تنها، از خودگذشتگان، جانبازان و کسانی که همه چیز را فدای تحقق اراده الهی کردهاند، میتوانند این سختیها را تحمل کنند و لیاقت ورود به بهشت را پیدا کنند. |
|
| |
|
| در این خطبه، حضرت اشاره میکند که مسیری که مجاهد انتخاب میکند، پایانش به بهشت منتهی میشود و جهاد را، یک راه و درب اختصاصی، برای برگزیدگان خداوند که این راه را انتخاب میکنند و از آن میتوانند وارد بهشت شوند، معرفی میکند. چرا که جهاد، سختیها و مصائب زیادی دارد که تنها، از خودگذشتگان و جانبازان و کسانی که همه چیز را فدای تحقق ارادهٔ الهی کردهاند، میتوانند این سختیها را تحمل کنند و لیاقت ورود به بهشت را پیدا کنند. | | امام علی(ع)، در گفتاری دیگر، بهای بهشت را، «جهاد» معرفی کرده است.<ref>«ألا و انّ الجهاد ثمن الجنة». محمّد محمدی ریشهری، میزانالحکمه، ص۴۵۴؛ علیبنمحمداللیثی الواسطی، عیونالحکم.</ref>{{جعبه نقل قول |
| | | عنوان = |
| | | نقلقول = <small>'''امام علی(ع)''':</small>{{-}}«ای مردم، برای رویارویی با دشمن آمده شوید؛ چون جهاد با آنها، راهی است برای نزدیکی به پروردگار و منزلت یافتن در نزد وی.»<ref>ثقفی، الغارات، ج۲، ص۶۹۱.</ref>|تاریخ بایگانی |
| | | منبع = |
| | | تراز = چپ |
| | | عرض = ۲۳۰px |
| | | اندازه خط = 14px |
| | | رنگ پسزمینه = #FFF9E7 |
| | | گیومه نقلقول = |
| | | تراز منبع = چپ |
| | | اندازه قلم = کوچک |
| | }} |
|
| |
|
| در حدیثی از رسول خداn، روایت شده که فرمود:
| | '''وسیله تقرب به خداوند''' و '''ستون دین''' |
|
| |
|
| برای بهشت بابی است که آن را باب مجاهدین میگویند.<ref>«للجنه باب یقال له باب المجاهدین». محمدبنیعقوب کلینی، همان، ج۵، ص۲؛ شیخصدوق، آمالی صدوق، قم، مؤسسهالبعثه، ۱۴۱۷، اول، ص۶۷۳؛ شیخطوسی، تهذیبالاحکام، ج۶، ص۱۲۳؛ شیخصدوق، ثوابالعمال، ص۱۸۹.</ref>
| | از دیدگاه امام علی(ع)، جهاد وسیله تقرب و نزدیکی به خداوند و کسب منزلت در نزد خداوند است. امام در گفتار دیگری، جهاد را در کنار صبر، یقین و عدل، چهار رکن ایمان دانسته است.<ref>قاضینعمان، دعائمالاسلام، ج۱، ص۳۴۲.</ref> |
|
| |
|
| حضرت علیA، در خطبهای دیگر، رسیدن به بهشت را در سایهٔ جهاد در راه خدا معرفی میکند. حضرت میفرماید:
| | '''شریفترین اعمال''' |
|
| |
|
| کیست که شتابان و با نشاط با جهاد خویش به سوی خدا حرکت کند؟ چونان تشنهکامی که به سوی آب میدود. بهشت در سایهٔ نیزههای دلاوران است.<ref>«الجنه تحت اطراف العوالی» نهجالبلاغه، همان، خطبه ۱۲۴، ص۲۳۶؛ شیخحرّعاملی، همان، ج۱۵، ص۶۱؛ شیخمفید، الاختصاص، همان، ص۱۳؛ محمدبنسعد، همان، ج۳، ص۲۲۰.</ref>
| | امام علی(ع) در حدیثی جهاد را شریفترین اعمال بعد از اسلام آوردن دانسته که مایه استحکام دین بوده و اجر آن، بزرگ، همراه با عزت است.<ref>کلینی، الکافی، ج۵، ص۳۷.</ref> |
|
| |
|
| در روایتی دیگر، حضرت علیA، بهای بهشت را، «جهاد» معرفی کرده است.<ref>«ألا و انّ الجهاد ثمن الجنه». محمّد محمدی ریشهری، میزانالحکمه، ص۴۵۴؛ علیبنمحمداللیثی الواسطی، عیونالحکم.</ref> | | == اقسام جهاد == |
| | {{نوشتار اصلی|اقسام جهاد}} |
| | [[جهاد]] در اسلام، اقسامی دارد که بیشتر آنها مشروط به اجازه [[امام معصوم]] است. جهاد گاه در مقابل دشمنان داخلی است؛ از جمله جهاد با [[اهلبغی]] و [[منافق|منافقان]] و گاه در مقابل دشمن خارجی است که جهاد با [[مشرک|مشرکان]]<ref>سوره توبه، آیه ۳۶.</ref> و [[کافر|کافران]]<ref>سوره توبه، آیه ۱۲۳.</ref> را از این موارد دانستهاند. |
|
| |
|
| ۲. جهاد، ستون دین
| | اهل بغی» کسانی را گویند که علیه حکومت قیام کرده باشند. جهاد با اهلبغی، در واقع، جنگ داخلی علیه مسلمانانی است که علیه حکومت قیام کنند.<ref>اشراق، تاریخ و مقررات جنگ در اسلام، ص۲۷۱.</ref> |
|
| |
|
| در کلامی از حضرت نقل شده که فرمودند:
| | جهاد رهاییبخش، یا به تعبیر دیگر «جنگ امدادی»، دفاع از کسانی است که مورد ظلم و تجاوز دیگران قرار گرفتهاند. این جهاد برای رهایی مؤمنان ناتوان و دربند است. |
| | |
| للایمانِ اربعه ارکانٍ: الصبر و الیقین و العدل و الجهاد.<ref>قاضینعمان مغربی، دعائمالاسلام، ج۱، ص۳۴۲؛ محمدبنعلیالکراجکی، معدنالجواهر، ص۴۰؛ علاءالدین علی متقی هندی، همان، ج۱، ص۲۸۶.</ref> برای ایمان چهار رکن است: صبر، یقین، عدل و جهاد.
| |
| | |
| در این سخن ارزشمند، حضرت، جهاد را به عنوان یکی از مهمترین پایهها و ارکان ایمان به خداوند معرفی میکند و مؤمنان واقعی را کسانی میداند که چهار صفت: صبر، یقین، عدالت و جهادگری در راه خدا را، داشته باشند.
| |
| | |
| ۳. جهاد، وسیلهٔ تقرب به خداوند
| |
| | |
| از دیدگاه امام علیA، جهاد وسیلهٔ تقرب و نزدیکی به خداوند و کسب منزلت در نزد خداوند است. حضرت میفرماید:
| |
| | |
| ای مردم! برای رویارویی با دشمن آماده شوید! چون جهاد با آنها، راهی است برای نزدیکی به پروردگار و منزلت یافتن در نزد وی.<ref>«ایّها النّاس… استعدّوا للمسیر الی عدوّ، فی جهاده القربه الی الله و درکُ الوسیله عنده» محمدباقر محمودی، همان، ص۶۳؛ ابراهیمبنمحمد ثقفی کوفی، همان، ج۲، ص۶۹۱؛ احمدبنیحیی بلاذری، انسابالاشراف، همان، ص۳۷۹؛ محمدبنجریرطبری، همان، ج۴، ص۶۷؛ ابنقتیبه دینوری، همان، ج۱، ص۱۷۰.</ref>
| |
| | |
| ۴. جهاد، شریفترین اعمال
| |
| | |
| در حدیثی از حضرت روایت شده که فرمودند:
| |
| | |
| جهاد، شریفترین اعمال بعد از اسلام و مایهٔ استحکام دین است و اجر آن، بزرگ، همراه با عزّت و قوت که همان پیروزی و غلبه است.<ref>«انَّ الجِهادَ اشرفُ الاعمالِ بعدَ الاسلامِ و هو قِوامُ الدینِ و الاجْرُ فیهِ عَظیمُ…» محمدبنیعقوب کلینی، همان، ج۵، ص۳۷؛ شیخحرّ عاملی، همان، ج۱۵، ص۹۴؛ محمدباقر محمودی، نهجالسعاده، همان، ج۸، ص۵۸ (از دیدگاه پیامبر اکرم9 نیز، جهاد در راه خدا به عنوان برترین عمل مؤمن شمرده شده است). محمدبنسعد، همان، ج۳، ص۲۰۲.</ref>
| |
| | |
| در این حدیث، حضرت جهاد را، برترین اعمال بعد از پذیرش اسلام معرفی میکند؛ چرا که عزّت جامعهٔ اسلامی و قوّت دین، در پرتو جهاد در راه خدا تأمین میشود.
| |
|
| |
|
| | [[جهاد دفاعی]] از دیگر اقسام جهاد است. مسلمانان مکلف هستند با هر فرد یا گروهی که اندیشهٔ تجاوز به مسلمانان یا سرزمینهای اسلامی را دارد، در حد توان بجنگند و تسلیم نشوند.<ref>عباسعلی عظیمی شوشتری، مقالهٔ قوانین و مقررات کلی جنگ و دفاع در اسلام، فصلنامهٔ مصباح، سال ششم، شماره ۲۲، ص۲۶.</ref> این نوع جنگ، «دفاع» یا «جهاد دفاعی» نام دارد. جهاد دفاعی، نیازی به اذن امام ندارد.<ref>میرزای قمی، جامع الشتات، ج۱، ص۳۶۲.</ref> |
| | ==پیوند به بیرون== |
| | این مدخل برگرفته شده از کتاب «سیره نظامی امیرالمؤمنین» نوشته «یدالله حاجیزاده» قم مرکز مدیریت حوزههای علمیه، ۱۳۹۲ش. |
| == منابع == | | == منابع == |
| این مدخل برگرفته شده از کتاب «سیره نظامی امیرالمؤمنین» نوشته «یدالله حاجیزاده» قم مرکز مدیریت حوزههای علمیه، ۱۳۹۲ش.
| |
| {{پانویس|۲}} | | {{پانویس|۲}} |
| | {{جهاد}} |
| {{پایان پاسخ}} | | {{پایان پاسخ}} |
| {{شاخه | | {{شاخه |
| | شاخه اصلی = | | | شاخه اصلی = اسلام |
| | شاخه فرعی۱ = | | | شاخه فرعی۱ = مباحث فقهی اسلام |
| | شاخه فرعی۲ = | | | شاخه فرعی۲ = |
| | شاخه فرعی۳ = | | | شاخه فرعی۳ = |
| }} | | }} |
| {{تکمیل مقاله | | {{تکمیل مقاله |
| | شناسه = | | | شناسه =شد |
| | تیترها = | | | تیترها =شد |
| | ویرایش = | | | ویرایش =شد |
| | لینکدهی = | | | لینکدهی =شد |
| | ناوبری = | | | ناوبری = |
| | نمایه = | | | نمایه = |
| | تغییر مسیر = | | | تغییر مسیر = |
| | ارجاعات = | | | ارجاعات = |
| | بازبینی = | | | بازبینی =شد |
| | تکمیل = | | | تکمیل = |
| | اولویت = | | | اولویت =ج |
| | کیفیت = | | | کیفیت =ج |
| }} | | }} |
|
| |
|
| {{پایان متن}} | | {{پایان متن}} |