چشم زخم: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}چشم زخم، باوری عرفی است که برخی نگاه‌های حسدآمیز یا ستایشگر یا بدخواه را دارای گزند و آسیب می‌داند که ممکن است بر انسان‌ها تأثیر بگذارد.

الف. تله پاتی یا انتقال فکر. ب. تلقین و القاء - پیامی است که از طرف ما در دیگران و بر عکس، اثر می‌کند. ج. مانیدیتسم. د. خواب‌های هیپنوتیسم. ر. اسپری تیسم: احضار ارواح<ref>همان، ص۱۰۷.</ref>

ب. روایاتی که ضمن تأیید وجود چشم زخم، چگونگی دفع آن را بیان می‌کنند: طبق روایتی «اسماء بنت عمیش» خدمت پیامبر(ص) رسیده و عرض کرد: «گاه به فرزندان جعفر چشم می‌زنند. آیا رَقیه‌ای،]یعنی دعای جلوگیری از چشم زخم[ برای آن‌ها بگیرم؟»

ج. دسته سوم روایاتی است که صحت تهیه‌ی رَقیه توسط شخص پیامبر برا نوه‌هایش، امام حسن و امام حسین، را تأیید می‌کند: امام علی (ع) می‌فرماید: «پیامبر برای حسن و حسین رقیّه گرفت و این دعا را خواند: «شما را به تمام کلمات و اسماء حسنای خداوند از شر مرگ و حیوانات موذی و هر چشم بد و حسود آن‌گاه که حسد می‌ورزد می سپارم» سپس پیامبر (ص) نگاهی به ما کرد و فرمود: «این‌چنین حضرت ابراهیم برای اسماعیل و اسحاق تعویذ نمود.»<ref>حویزی، نور الثقلین، ج۵، ص۴۰۰ و تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۴۲۸.</ref>

د. روایاتی که اثر مخرب چشم‌زخم را بر فردی تأیید می‌کند: طبق روایت تاریخی، محمدبن‌حنیفه، فرزند امیرالمؤمنین، بعد از سه مرتبه حمله به لشکر معاویه در جنگ صفین دچار چشم زخم شده و یک طرف بدنش فلج گشته و توانایی حرکت از او سلب شد.<ref>طیّب، سید عبدالحسین، اطیب البیان، ج۱۳، ص۱۵۵.</ref>

در روایات گفته شد یکی از راه‌های پیش‌گیری چشم‌زخم، برخی از دعاهاست که رَقیه یا تعویذ نامیده می‌شوند.<ref>مجمع البیان، ج۱۰-۹، ص۵۱۲، و نمونه ج۲۴،.</ref> به قرائت آیه‌ی «و ان یکاد»، آیات ۵۱و ۵۲ سوره‌ی قلم، بسیار تأکید شده است.<ref>کشاف، ج۴، ص۵۹۷.</ref> همچنین قرائت سوره‌های فلق و ناس. در برخی روایات در مورد اهمیت بعضی حرزها، که در ارتباط با دفع چشم‌زخم مؤثرند، توصیه شده است.<ref>قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، قم، مطبوعات دینی، ۱۳۷۷، مترجم: موسوی دامغانی، ص۵۳۷ در حاشیه حرزهای نقل شده است.</ref>{{پایان پاسخ}}